Στίχοι – Μουσική – Ερμηνεία : Φίλιππος Πλακιάς
Παραγωγή : ¨ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ήχων αληθινών¨
Σύνδεσμοι Ψηφιακής Διανομής https://orcd.co/plakiasxehasmenousfilous
https://www.youtube.com/watch?v=Le6Ry1jvi6o&ab_channel=musicmirror
Το δεύτερο καινούργιο τραγούδι του Φίλιππου Πλακιά, προάγγελος κι αυτό του νέου του ολοκληρωμένου CD με 12 τραγούδια, που θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό, εξυμνεί τη φιλία.
“Συνάντησα τις προάλλες έναν παιδικό μου φίλο που είχα να τον δώ πολλα χρόνια… Ε τι να σου πω, ήταν σαν να μην πέρασε μια μέρα….!”
Πόσες φορές δεν έχουμε πει, ή ακούσει αυτή τη φράση…!
Για αυτούς λοιπόν τους παλιούς μας φίλους, τους ¨ξεχασμένους¨, είναι γραμμένο αυτό το τραγούδι.
« Για ξεχασμένους φίλους ένα τραγούδι / θα γράψω απόψε για να πω
Πως κάποτε σ΄ αστεία και συζητήσεις / ξοδεύαμε όλο τον καιρό……
….Βλέπω μια σπίθα στα δυό τους τα μάτια / που τα δεσμά του χρόνου κάνει κομμάτια
Στις αναμνήσεις μου απόψε γυρίζω / σε φίλους παλιούς ακόμα ελπίζω…»
Η φιλία -λέει ο δημιουργός- είναι ένα ακριβό πολύτιμο δώρο στον άνθρωπο και οι φίλοι μας είναι στήριγμα και ευλογία στη ζωή.
«Πως μας σκορπά η ζωή και μας ζαλίζει / και μας αλλάζει διαδρομή
Και μένουν μόνο οι αναμνήσεις / και κάποια αγιάτρευτη πληγή
Μα όταν βρεθούν ξανά όσοι αγαπιούνται / από παλιούς καιρούς
Με την καρδιά ορθάνοιχτη αιωρούνται / στης μοναξιάς μας τους σταθμούς…»
Την ενορχήστρωση έκανε ο Νίκος Καινούργιος
Παίζουν οι μουσικοί :
Νίκος Καινούργιος : Κιθάρες
Δημήτρης Ρέππας : Μπουζούκι , Μπαγλαμά
Γιάννης Τσέρτος : Πιάνο
Θανάσης Σοφράς : Κόντρα Μπάσο
Στράτος Σαμιώτης : Κρουστά
Η ηχογράφηση έγινε στο Studio “Ζεύξις” με ηχολήπτη τον Γιάννη Τσέρτο
ΓΙΑ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
Για ξεχασμένους φίλους ένα τραγούδι /θα γράψω απόψε για να πω
Πως κάποτε σ΄ αστεία και συζητήσεις / ξοδεύαμε όλο τον καιρό
Θα τους μιλώ απλά και θα με νιώθουν / κ΄ ύστερα πάλι θα σιωπώ
Θα με κοιτούν καλά και θα το ξέρουν / πως πάντα θα τους νοσταλγώ
Βλέπω μια σπίθα στα δυό τους τα μάτια
Που τα δεσμά του χρόνου κάνει κομμάτια
Στις αναμνήσεις μου απόψε γυρίζω
Σε φίλους παλιούς ακόμα ελπίζω
Πως μας σκορπά η ζωή και μας ζαλίζει / και μας αλλάζει διαδρομή
Και μένουν μόνο οι αναμνήσεις / και κάποια αγιάτρευτη πληγή
Μα όταν βρεθούν ξανά όσοι αγαπιούνται / από παλιούς καιρούς
Με την καρδιά ορθάνοιχτη αιωρούνται / στης μοναξιάς μας τους σταθμούς
