“…Όσα χρόνια και να περάσουν οι μουσικοί θα νικούν με τον τρόπο τους και με τα συναισθήματά τους, μέσα από τα οποία πηγάζει η μουσική τους”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θα έλεγα ότι η πρώτη φορά που ένιωσα πραγματικά μαγεμένος με κάποιο κομμάτι, ήταν με το “Mirror mirror” των Blind Guardian. Όσες φορές και να το έχω ακούσει από τότε που ήμουν ακόμα παιδάκι με αγγίζει με τον ίδιο τρόπο. (αυτός που με μύησε σε αυτό αν διαβάζει τώρα αυτήν τη συνέντευξη, θα καταλάβει…)
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Η αλήθεια είναι ότι παραδόξως, δεν θα ήθελα να βρεθώ επί σκηνής με τους πιο ταλαντούχους όπως κανείς θα έλεγε, αλλά με αυτούς που θεωρώ πιο “ανθρώπους” και με αληθινή φλόγα για την μουσική όπως τον Jonathan Davis , lzzy Hale , Ozzy Osbourne και πολλούς άλλους με τους οποίους μετά το live θα ήθελα πραγματικά να κάτσω να κουβεντιάσω ώρες μαζί τους.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Μπορώ να ομολογήσω πως υπήρξαν επιρροές που ήταν πολύ καθοριστικές, είτε θετικές είτε αρνητικές. Όλες έπαιξαν το ρόλο τους. Η συνεργασία μου με πολλών ειδών άτομα και συνεργάτες και κυρίως φίλους και καλούς μουσικούς, με έκανε να καταλάβω ότι όλο αυτό μπορεί να παρομοιαστεί με μια “σχέση” η οποία χρειάζεται πολλές θυσίες αλλά και πολλή αγάπη για να ευοδωθεί. Όσον αφορά την πορεία μου έως τώρα, δεν μπορώ να πω πως έχω κάποιο παράπονο, καθώς ακόμα και με τα λίγα που έχω κάνει ως τώρα, έχει υπάρξει αναγνωσιμότητα από τον κόσμο. Το ταξίδι αυτό έχει ακόμα πολύ δρόμο, με τα καλά του αλλά και με τα στραβά του και αυτό άλλωστε το κάνει να είναι ωραίο στα δικά μου μάτια.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Πιστεύω πως για κάθε άνθρωπο ο οποίος κυνηγάει το όνειρό του ο κύριος φόβος του, ακόμα και αν είναι κρυφός, είναι να αποτύχει. Αυτή την σκέψη πολλές φορές την έχουμε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας και λειτουργεί σαν κίνητρο για να πράξουμε. Όσον αφορά τον δικό μου συμβιβασμό με την αποτυχία, θα έλεγα ότι την βλέπω πιο πολύ σαν ένα μάθημα, παρά σαν φόβο. Έχω συμφιλιωθεί λοιπόν με αυτό, με έχει κάνει σοφότερο και μου δίνει δύναμη να προσπαθώ περισσότερο για το καλύτερο αποτέλεσμα. Η επιτυχία δεν με απασχολεί καθόλου, άλλωστε αυτό θα μου το προσφέρει ο κόσμος αν το αξίζω. Αν δεν το κάνει από την άλλη, έχει καλώς, εγώ δεν κυνηγάω ακριβώς αυτό, προσπαθώ με την μουσική μου να αγγίξω τις ψυχές των ανθρώπων. Αυτό είναι πραγματική επιτυχία και ολοκλήρωση για εμένα.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Κατά την γνώμη μου, τα talent shows στις μέρες μας ως προς την πλειοψηφία τους, είναι επίκαιρα και διασκεδαστικά άλλα ίσως για μικρές ηλικίες. Υπάρχουν βέβαια και μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, κυρίως εκτός Ελλάδος, που έχουν την ανάλογη ποιότητα και βλέπονται ευχάριστα. Για να ήμαστε όμως ειλικρινείς, ένας καλός καλλιτέχνης δεν χρειάζεται ένα talent show για να τον αναδείξει, καθώς δεν θα του προσφέρει κάτι παραπάνω από αυτό που θα έκανε μόνος του αν πραγματικά το θέλει και το κυνηγήσει. Λόγω του ότι ξέρω εκ των έσω την διαδικασία, γνωρίζω πως δεν υπάρχει αντικειμενικότητα σε τέτοιου είδους talent shows και ότι το αποτέλεσμα είναι σχεδόν πάντα προκαθορισμένο από την αρχή.
Μια συνεργασία που ονειρεύεστε; Ομολογώ πως έχω πολλούς ανθρώπους που πραγματικά έχουν κερδίσει τον θαυμασμό μου και θα ήταν ένα από τα όνειρά μου να μοιραστώ τη σκηνή μαζί τους. Δεν θα ήθελα να αναφερθώ συγκεκριμένα, αλλά παρόλα αυτά, ξέροντας πόσο άπιαστο όνειρο είναι αυτό, θα ήθελα πολύ κάποια στιγμή να υπάρξω πάνω στη σκηνή με τον Jonathan Davis από τους Κorn. Θεωρώ ότι εκτός από κορυφαίος καλλιτέχνης, είναι ένας άνθρωπος τον οποίο θα ήθελα πραγματικά και από καρδιάς να συναναστραφώ.
Υπάρχουν μάνατζερ στην Ελλάδα που μπορούν να βοηθήσουν την πορεία ενός μουσικού; Μπορώ να πω πως έχω κάποια εμπειρία στο εν λόγω θέμα και υποστηρίζω πως ναι, υπάρχουν. Η διαφορά με αυτό που πιστεύει γενικά ο κόσμος είναι ότι οι καλύτεροι μάνατζερς δε πληρώνονται και είναι σπάνιοι. Τα κίνητρά τους είναι διαφορετικά και σίγουρα όχι τα χρήματα. Η δική μου άποψη περί του θέματος είναι πως δεν χρειάζεται να στραφώ σε κάποιον μάνατζερ προκειμένου να φανεί η δουλειά μου, άλλωστε ο κόσμος είναι ο κριτής μου. Με αφοσίωση στη μουσική και με την αγάπη αλλά και την σύνδεση του κόσμου η προσωπική μου επιτυχία θα φτάσει στο στόχο της.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Ένα καλοδουλεμένο, γεμάτο ειλικρίνεια και όμορφο album το οποίο ετοιμάζω, προς το παρόν, και έπεται η συνέχεια. Με σταθερά βήματα, αφοσίωση και δουλειά θα βγει το καλύτερο αποτέλεσμα.
Πως βλέπετε τη μουσική σκήνη σήμερα; Θα την χαρακτήριζα βιαστική. Υπάρχει πολύ υλικό εκεί έξω άλλα δυστυχώς με λιγότερο βάθος και ψυχή. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορώ να αρνηθώ πως υπάρχουν θαυμάσιοι και ταλαντούχοι μουσικοί, με πολλή όρεξη. Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε πως δεν πρέπει να βιαζόμαστε, μια καλή δουλειά μπορεί να αργήσει, η τέχνη θέλει υπομονή και επιμονή!
Τι γνώμη έχετε για την τέχνη σήμερα; Η τέχνη δεν με φόβισε ποτέ, είναι πανέμορφη και σαγηνευτική. Οι καλλιτέχνες είναι πολύ πιο ψηλά από άτομα σαν τους πολιτικούς και τους καπιταλιστές και ίσως είναι οι μόνοι που δεν είναι ψεύτες. Τον πόλεμο που δέχονται οι μουσικοί μπορώ εύκολα να παρομοιάσω με αυτόν που δέχονται οι ομοφυλόφιλοι και οι έγχρωμοι άνθρωποι. Ο κόσμος πολλές φορές θεωρεί τους μουσικούς διαφορετικούς και τους αντιμετωπίζει σαν περιθωριακούς. Αυτό είναι το μεγαλύτερο λάθος. Όσα χρόνια και να περάσουν οι μουσικοί θα νικάνε με τον τρόπο τους και με τα συναισθήματά τους, μέσα από τα οποία πηγάζει η μουσική τους. Ο κόσμος πρέπει να το νιώσει και να καταλάβει ότι όταν χαθεί η τέχνη και η μουσική, είναι και η αρχή του τέλους όλων των συναισθημάτων. Ευχαριστώ πολύ για την συνέντευξη.
Βιογραφικό
Ονομάζομαι Φάνης Θεοδωρακόπουλος και ασχολούμαι με την τέχνη από τα 13 μου χρόνια, χωρίς να σταματήσω ούτε στιγμή. Έχω μια μπάντα που ακούει στο όνομα “Rectifire”. Έχω κάνει σχεδόν όλες τις δουλειές προκειμένου να το στηρίξω. Αν αποδώσει, έχει καλώς, εάν όχι πάλι έχει καλώς. Είμαι 30 χρονών και το παλεύω….
