Ο Τραϊκούδης Χρήστος Οικονομολόγος MA in politics & economics of Eastern and S.E Europe, UoM τοποθετείται στο polismagazino.gr για το lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Οι καλλιτέχνες είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να δώσουν την ελπίδα σε όλους μας διά μέσω της συνεχής προσπάθειάς τους να δημιουργούν”
Τοπικά Lockdown: Αναγκαία ή όχι;
Οι γιατροί μαζί με τους υπευθύνους της πολιτικής προστασίας γνωρίζουν καλύτερα πότε και αν είναι αναγκαίο ένα lockdown σε τοπικό επίπεδο. Δυστυχώς τα θετικά αποτελέσματα του σχετικά με την πορεία της πανδημίας μετριάζονται από τις αρνητικές επιπτώσεις σε οικονομικό επίπεδο και σε αυτό το σημείο είναι αναγκαία η κρατική στήριξη των επιχειρήσεων. Στη χώρα μας δυστυχώς μεγάλο μέρος των επιχειρήσεων ασχολούνται με το λιανεμπόριο το οποίο με τη σειρά του προσφέρει εισαγόμενα προϊόντα στην αγορά, κάποιες άλλες επιχειρήσεις είναι στενά συνδεμένες με τα δημόσια έργα ενώ και το βαρύ χαρτί της οικονομίας μας ο τουρισμός έχει δεχθεί ισχυρό πλήγμα. Αν κάτι μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση στο οικονομικό πεδίο είναι η στήριξη των επιχειρήσεων οι οποίες κάνουν εξαγωγές και να εκκινήσουν κάποια δημόσια έργα. Οι πολίτες θα πρέπει να δούνε επιτέλους κάποια εύλογα ζητήματα να υλοποιούνται ώστε να εμπιστεύονται περισσότερο ένα κράτος το οποίο στο παρελθόν δεν έθεσε τις βάσεις ώστε τέτοιες καταστάσεις να αντιμετωπίζονται πιο εύκολα. Για να γίνουν οι πολίτες πιο υπεύθυνοι απαιτείται και το κράτος να παράγει υπευθυνότητα σε αυτονόητα ζητήματα όπως η αξιοποίηση κοινόχρηστων χώρων, η καλαισθησία των δημόσιων χώρων, η βελτίωση της γραφειοκρατίας και πολλά άλλα για τα οποία κάποιοι αδιαφορούσαν. Πολίτες, πολιτικοί και νομοθέτες πρέπει να καταλάβουν ότι αυτή η κοινωνία δεν πρέπει να μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο καθημερινών σχιζοφρενών εμφυλίων και δεν αναφέρομαι μόνο στη σημερινή κατάσταση. Όλοι έχουν την ευθύνη που τους αναλογεί ώστε και η πανδημία να καταπολεμηθεί αλλά και η οικονομία να μην πληγεί σε βαθμό που θα μας στείλει δέκα χρόνια πίσω. Αν επομένως αποφασιστεί κάπου τοπικό lockdown ως πολίτες έχουμε ευθύνη να το υποστηρίξουμε και να συμμορφωθούμε στους κανόνες χωρίς όμως να ξεχνάμε και τις υποχρεώσεις που έχει το κράτος προς τα εμάς.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του;
Θα απαντήσω σε μορφή ερωτήματος. Αν ήσασταν κάποιος εξωτερικός παρατηρητής ή περιηγητής ποια θα ήταν η εικόνα που θα σχηματίζατε σχετικά με τον σύγχρονο Ελληνικό πολιτισμό και πόσο σύνδεση θα δίνατε με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό;
Σαφώς και δυνητικά μπορεί να υπάρξει μέλλον σε ένα τόπο με τέτοια ιστορία και με μία τόσο σημαντική γεωπολιτική θέση αλλά αυτό εξαρτάται από το σύνολο της κοινωνίας. Αν για παράδειγμα δεν σεβόμαστε το δημόσιο χώρο, αν κάποιοι τον μοιράζουν σε συνδαιτυμόνες, αν οι υποδομές μας σε καίρια για την οικονομική ανάπτυξη σημεία όπως τα λιμάνια και οι βιομηχανικές ζώνες είναι σε κακή κατάσταση, αν δεν μαθαίνουμε για τα αρνητικά σημεία της σύγχρονης ιστορίας μας, αν αδιαφορούμε για το πεζοδρόμιο και το δρόμο έξω από το σπίτι μας τότε περί τίνος πολιτισμού να μιλήσουμε.
Έχουμε χρέος ως απόγονοι ενός μοναδικού και θαυμαστού πολιτισμού να αλλάξουμε πορεία και να γίνουμε ως έθνος παράδειγμα προς μίμηση.
ΑγκαλιάΖΩ: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα;
Πάντα θα είναι σημαντικό. Σήμερα λόγω της πανδημίας και όσο διαρκέσει αυτή θα πρέπει να το αποφεύγουμε ώστε όσο το δυνατό συντομότερα να το κάνουμε χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο τους οικείους μας.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας;
Αυτά τα δύο υπάρχουν μέσα στη ζωή μας. Αν αναφερόμαστε περί ανθρώπινων απωλειών εν μέσω πανδημίας και λόγω της πανδημίας, θα πρέπει να φροντίσουμε να τηρούμε τα μέτρα καθώς και να υποκινούμε και τους άλλους να τα ακολουθούν ώστε να μετριαστεί ο κίνδυνος. Αν αναφερόμαστε περί εργασίας ο κίνδυνος κάποιος να μην έχει εργασία μετριάζεται με την επιθυμία του να δημιουργεί και να εξελίσσεται πάνω σε αυτό που κάνει. Δυστυχώς σε μία τέτοια κατάσταση την οποία βιώνουμε σήμερα θα υπάρξουν και συμπολίτες μας οι οποίοι μπορεί να χάσουν την εργασία τους. Σε αυτό το σημείο χρειάζεται η κρατική παρέμβαση. Βέβαια υπάρχουν και οι κατά συνείδηση άεργοι οι οποίοι δεν θα νιώσουν ποτέ ούτε το φόβο αλλά ούτε και την απώλεια.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει;
Ποιος θα μπορούσε να πεί ότι ήρθε για να μείνει; Αν βέβαια επιμείνουμε να θωπεύουμε όσους χτίζουν με υπερβάσεις αδείας, όσους πετσοκόβουν τους δρόμους, όσους αδιαφορούν στο να μην αρχίζει να αλλάζει ένα σχεδόν ζουγκλοειδες αστικό περιβάλλον τότε ίσως χρειαστεί να φοράμε μάσκα ακόμη και αν δεν πρόκειται για πανδημία. Ευτυχώς στην πόλη μας φυσάει που και πού Βαρδάρης για να φεύγει το νέφος!!! Ας ελπίσουμε ότι οι υπεύθυνοι θα πράξουν τα δέοντα ώστε και περισσότερους και πιο καλαίσθητους δημόσιους χώρους να έχουμε αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε να μην εξαρτάται μόνο από φυσικά φαινόμενα. Για να αναφερθώ και περί του κλάδου στον οποίο εργάζομαι θα πρέπει στη χώρα μας να γίνεται σωστά η ανακύκλωση στην πηγή ώστε να διατηρούμε καθαρό το περιβάλλον. Όλα παίζουν το ρόλο τους ακόμη και η καλή συντήρηση του οχήματος το οποίου οδηγούμε για να μην το παραλείψω και αυτό.
Καλλιτέχνης: ως ευαίσθητη ψυχή, “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο;
Γιατί να μην υπάρχει ελπίς για τους καλλιτέχνες; Να θεωρήσουμε επίσης ότι δεν υπάρχει ελπίδα για όλους μας; Θα έλεγα ότι οι καλλιτέχνες είναι αυτοί οι οποίοι μπορούν να δώσουν την ελπίδα σε όλους δια μέσω της συνεχής προσπάθειας τους να δημιουργούν.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε;
Ό,τι προτείνουν οι ειδικοί. Εγώ δεν μπορώ να προτείνω κάτι.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο;
Να προσαρμόζομαι καθημερινά στις νέες συνθήκες, να εργάζομαι και να εξελίσσω αυτό που κάνω, να προσπαθώ να υποκινώ τους άλλους να ακολουθούν την λογική σε σημαντικά θέματα τα οποία αφορούν το καλό της κοινωνίας.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr;
Όπως γράφει ο Μπουραντάς στο βιβλίο του « Όλα σου τα ‘μαθά μα ξέχασα μία λέξη»1, η ζωή μας είναι μία και μάλιστα μικρής διάρκειας. Εμείς γράφουμε το σενάριο που μας αξίζει. Εμείς φτιάχνουμε τα σκηνικά που μας αρέσουν. Εμείς επιλέγουμε τους ηθοποιούς. Εμείς είμαστε πρωταγωνιστές και ταυτόχρονα οι θεατές1.
Βέβαια σε τούτο τον κόσμο δεν ζούμε μόνοι, ούτε είμαστε κλεισμένοι σε μία γυάλα και αυτό σημαίνει ότι την ελευθερία μας για να κάνουμε επιλογές δεν πρέπει να την ανάγουμε σε μία αποθέωση του εγωισμού. Ακολουθήστε λοιπόν τις εισηγήσεις των ειδικών, σεβαστείτε τον συνάνθρωπό σας και μην αδιαφορείτε για τα κοινά!
