Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Ναναι καλά ο κ. Τσιόρδας που με το λεκιασμένο φανελάκι του, μας έδωσε τροφή για τρολάρισμα στο Facebook. Έγινε της τρελής.
Ξεθάφτηκαν με μιας φωτογραφίες με φανελάκια από Freddie Mercury και Marlon Brando, μέχρι Ελλήνων κωμικών ηθοποιών και Απόστολο Γκλέτσο.
Τον φαντάζομαι κάθε πρωί να πίνει βιαστικά τον καφέ του, σε ένα σπίτι γεμάτο παιδιά… δεν ξέρω τις ηλικίες τους, μα ξέρω πως θα γινόταν σίγουρα χαμός… ανάμεσα σε πρωινές τσιρίδες… “που είναι το παιχνίδι μου μαμά” ή “μαμά δε θέλω άλλο γάλα” ή “άλλαξε το μωρό εσύ”… εκεί ανάμεσα στον φρεσκοψημένο καφέ και τις φρουτόκρεμες που λέτε…εκεί το φαντάζομαι αυτό το φανελάκι… γαριασμένο από τα πολλά πλυσίματα… άγνωστο αν έβλεπε πάντα το σίδερο του σπιτιού… ήταν άλλα τα επείγοντα περιστατικά συνήθως… να σαν αυτά που είχε στις κοπιαστικές εφημερίες και τα ξενύχτια του… σ’ αυτή την αέναη πάλη να χωρέσει μαζί την οικογένεια και την καριέρα. Αέναη και δύσκολη η πάλη αυτή να ισορροπήσεις το μέσα σου, τις ενοχές και τις χαρές που σου δίνουν και τα δύο. Ας μη γελιόμαστε. Αυτό το φανελάκι έχει περάσει πολλά! Κι αυτό το τριμμένο και ξεφτισμένο λευκό του είναι ακριβώς το παράσημο και το γούρι του μαζί.
Kαι το φαντάζομαι το φανελάκι στα μπαλκόνια το καλοκαίρι καθαρό και σιδερωμένο να τιθασεύει δασύτριχα στήθια και λαιμούς με χρυσές αλυσίδες που φωνάζουν «Γυναίκα πιάσε μια μπύρα», το φαντάζομαι γεμάτο λαδιές και μουτζούρες σε κάτι παρακμιακές συνοικίες μέσα σε βουλκανιζατέρ και συνεργεία…το φαντάζομαι σε κάτι γέρικα κορμιά πάνω που σε συνθήκη καύσωνα ακόμη αρνούνται πεισματικά να το βγάλουν γιατί είναι σαν το «ζακέτα να βάλεις» της μάνας γλυκό…το φαντάζομαι λερωμένο στη ταινία Λεωφορείο ο Πόθος να πασχίζει να κρύψει τους ιδρωμένους κοιλιακούς του Μάρλο Μπράντο…μα πιο πολύ το φαντάζομαι…
Η συνέχεια εδώ:
