Photo by Γιώργος Σπανός
Συνέντευξη στο δημοσιογράφο Θάνο Ξάνθο
Ανήκει στη νέα γενιά ηθοποιών, πρόκειται για έναν φερέλπιδα νέο με μαχητικότητα, ταλέντο και ζέση για την υποκριτική. Ο Τζώρτζης Παπαδόπουλος είναι γεννημένος γι’ αυτό το πράγμα. Πρόσφατα βρέθηκε στο κόκκινο χαλί του Φεστιβάλ Καννών, ενώ μετρά ήδη θεατρικές και κινηματογραφικές επιτυχίες. Με αφορμή την παράσταση “Jurassic Adventures” του Φώτη Σπύρου, αυτό το καλοκαίρι, ο ηθοποιός μοιράζεται μαζί μου σκέψεις, όνειρα και τα σχέδιά του για τον επικείμενο χειμώνα! Απολαύστε τον!
Πώς βιώνεις την περιοδεία με την παράσταση «Jurassic Adventures», μετά από 2 χρόνια καραντίνας;
Η αλήθεια είναι ότι είμαι από τους τυχερούς που την περίοδο της καραντίνας, έτυχε να δουλεύω σε γυρίσματα για δύο ταινίες, οπότε με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο ένιωθα δημιουργικός και παραγωγικός παρόλο που το θέατρο και η ζωντάνια του για μένα δεν αντικαθίσταται με κανένα γύρισμα. Όσον αφορά τη περιοδεία τώρα, ζω μια ζόρικη θα έλεγα φάση, διότι η περιοδεία είναι περιοδεία και οι ηθοποιοί ξέρουμε πολύ καλά πόσο δύσκολο είναι το καλοκαίρι να πρέπει να αντιμετωπίσεις την καθημερινή αλλαγή πόλεων, να προσαρμόζεσαι συνέχεια σε νέα δεδομένα και όλο αυτό με 40 βαθμούς κελσίου. Παρόλα αυτά όταν έχεις πολλή καλή παρέα και ομάδα, όλα αυτά προσπερνιούνται εύκολα.
Πες μου πώς αισθάνθηκες, πατώντας το κόκκινο χαλί στο Φεστιβάλ Καννών, με αφορμή την ταινία “DODO” του Πάνου Χ. Κούτρα;
Μέχρι και τη τελευταία στιγμή δεν πίστευα ότι θα συμβεί όλο αυτό. Πριν και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ένιωθα ότι κάτι θα συμβεί και δε θα ζήσω αυτή την εμπειρία. Μέχρι που συνέβη και από το άγχος μου, μπορώ να θυμηθώ μόνο μερικές στιγμές όλου αυτού. Σαν να είδα όνειρο, να ξύπνησα και μετά θυμόμουν ελάχιστα πράγματα. Το μόνο που μπορώ με σιγουριά να πω, είναι ότι δε περίμενα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα μετά την αποφοίτησή μου από τη σχολή (2019), ότι θα ζούσα κάτι τέτοιο. Η μαμά μου, παρά λίγο να λιποθυμήσει από την χαρά της και αυτό για μένα ήταν υπέροχο.
Ανήκεις στη νέα γενιά ηθοποιών. Ποια τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας νέος καλλιτέχνης στην Ελλάδα του 2022;
Αχχ…. Τα προβλήματα είναι πολλά, όμως, θα εστιάσω σε δύο, που με ταλανίζουν περισσότερο. Γενικά στην Ελλάδα δύσκολα δίνουν ευκαιρίες σε νέα πρόσωπα, νέες ιδέες, νέα όρεξη για δημιουργία και γενικά το φρέσκο και μη αναγνωρισμένο ήδη στο κοινό, το φοβούνται. Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλοι οι νέοι καλλιτέχνες στην Ελλάδα του 2022. Ένα δεύτερο μεγάλο θέμα που παρατηρώ είναι ο σεβασμός προς τους νέους καλλιτέχνες. Με ελάχιστες εξαιρέσεις πραγματικά, ο τρόπος που αντιμετωπίζονται πολλές φορές οι νέοι καλλιτέχνες, θυμίζει καψόνι στο στρατό. Ελπίζω πραγματικά αυτά και πολλά άλλα θέματα να λυθούν κάποια στιγμή στο μέλλον και αν δεν λυθούν τώρα, τότε οι καλλιτέχνες της γενιάς μου που σε λίγα χρόνια θα βρίσκονται στις θέσεις που βρίσκονται τώρα κάποιοι άλλοι, να θυμούνται από που ξεκίνησαν, πως ξεκίνησαν και να αλλάξουν ριζικά όλο το τοπίο.
Θυμάσαι πώς ξεκίνησε το ταξίδι στην υποκριτική;
Ναι φυσικά, στο λύκειο. Αποφοίτησα από ένα λύκειο με έντονο το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον και με μια καθηγήτρια που λιθαράκι – λιθαράκι έχτισε και δημιουργικά και πρακτικά, ένα θέατρο στο λύκειο, που μπορώ να πω, θυμίζει επαγγελματική σκηνή. Μιλάω φυσικά για τη Λίτσα Τσολάκου που σε όλες τις συνεντεύξεις μου την αναφέρω με πολλή χαρά και αγάπη. Ύστερα ήρθε το πανεπιστήμιο, που ήμουν για πέντε χρόνια στη θεατρική ομάδα της σχολής “freakασε” και αργότερα μιας και κατάλαβα ότι πλέον ασχολούμαι αρκετά με το θέμα θέατρο και όλη μου η καθημερινότητα έχει σχέση με αυτό, αποφάσισα να παρατήσω τη σχολή στο τέταρτο έτος και μπήκα στη δραματική.
Βρέθηκες ποτέ μέχρι τώρα σε δύσκολη θέση μέσα στην δουλειά σου;
Σε δύσκολη θέση ηθικά και οικονομικά νομίζω πως όλοι οι ηθοποιοί είτε αυτής της γενιάς είτε άλλων γενεών, δεν γίνεται να μη βρεθούν. Ναι φυσικά και βρέθηκα. Έζησα και περίεργες συμπεριφορές και ψυχική εκμετάλλευση και φυσικά βρέθηκα ήδη και σε φάσεις οικονομικής δυσχέρειας μιας και μιλάμε ίσως για το πιο ρευστό επάγγελμα που υπάρχει. Το ζήτημα είναι να βρεις τη δύναμη και το σθένος, να κάνεις βήματα μπροστά και να κοιτάς προς το φως!
Έπιασες τον εαυτό σου να νιώθει μία παραπάνω έπαρση, λόγω επιτυχίας;
Όχι. Υπερβολική χαρά ίσως, παρορμητισμό επίσης ναι. Αυτό διότι όταν βλέπεις ότι πάνε καλά τα πράγματα και είσαι μόνο στα πρώτα σου βήματα, μπορεί να σε παρασύρει. Έπαρση ακόμα δεν έχω νιώσει και δεν θέλω να νιώσω. Η λέξη επιτυχία για μένα έχει πολύ βαθιά έννοια και αν την κατακτήσεις πραγματικά δεν έχεις ανάγκη για συναισθήματα, όπως η έπαρση.
Πώς θα σε βρει ο φετινός χειμώνας επαγγελματικά;
Θα βρίσκομαι τηλεοπτικά στο MEGA στη νέα σειρά των Ρέππα-Παπαθανασίου, στο «Μαίρη-Μαίρη-Μαίρη» και είμαι αρκετά χαρούμενος γι’ αυτό, μιας και είχα ξανά συνεργαστεί με το εν λόγω δίδυμο στο Εθνικό θέατρο και μόνο υπέροχες εμπειρίες μπορώ να μοιραστώ. Θεατρικά από την άλλη, βρίσκομαι σε συζητήσεις, τίποτα δεδομένο όμως για να μπορώ να το μοιραστώ, μιας και με όλες τις καταστάσεις που ζούμε τα δύο τελευταία χρόνια, η λέξη ρευστότητα στο επάγγελμα αυτό έχει πάρει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε 5 χρόνια από σήμερα;
Έχω πολλά όνειρα η αλήθεια είναι που θέλω να πραγματοποιήσω. Τα περισσότερα ακόμα έχουν να κάνουν με τη δουλειά μου. Το βασικό όλων είναι ότι θέλω να βάλω την…. βούλα μου και να με γνωρίσει ο θεατρικός κόσμος με μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Είναι πολύ βασικό να ξέρεις που πατάς, τι θες να πάρεις και να δώσεις στη δουλειά αυτή και ποια είναι η ανάγκη σου. Αυτό σκέφτομαι για μένα σε πέντε χρόνια.
Ποιες προσωπικότητες, αποτελούν για σένα πρότυπο στην ζωή αλλά και την δουλειά σου;
Έχω δύο ανθρώπους στο μυαλό μου που έχω συνεργαστεί μαζί τους και όχι απλά τους έχω δασκάλους μου στη σκηνή πάνω, αλλά τους θαυμάζω κυρίως ως ανθρώπους. Μιλάω φυσικά για τον Άγγελο Παπαδημητρίου που επίσης τον αναφέρω σε όλες μου τις συνεντεύξεις. Είναι εμπειρία να τον γνωρίσει κάποιος και να του μιλήσει. Ο εγκέφαλος του και η ψυχή του δεν ακουμπάνε στη Γη. Η έννοια του χορτασμένου ανθρώπου. Επίσης θα ήθελα να αναφέρω και την Τζόυς Ευείδη, που έχει ένα μαγικό χάρισμα να σε κάνει δικό της άνθρωπο να μπορέσεις να μιλήσεις άνετα και να καταλάβεις τι πάει να πει ακομπλεξάριστος άνθρωπος.
