“Θα ήθελα να αντιμετωπίζω τα έργα μου με καθαρή αλήθεια χωρίς φλυαρία και εύκολους εντυπωσιασμούς και θεωρώ οτι αυτό είναι κάτι που δεν επιτυγχάνεται εύκολα.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ζωγράφιζα απο παιδί αλλά μου άρεσε κάθε πεδίο που αφορά την τέχνη. Μου άρεσε το θέατρο, η μουσική, ο χορός, όλα. Δούλεψα στο θέατρο και κάποια στιγμή, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ με τη ζωγραφική. Μπήκα στη ΣΚΤ του ΑΠΘ και αποφοίτησα με κατεύθυνση τη ζωγραφική, όμως αγαπώ πολύ το θέατρο και συνεχίζω να δουλεύω πάνω στην performance.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Η ιστορία της τέχνης, είναι μελέτη που αφορά καθε καλλιτέχνη καθώς έχει την δύναμη να επηρρεάζει μέσα απο τα ντοκουμέντα της και να διαμορφώνει κατευθύνσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως η τέχνη οφείλει να καταγράφει την εποχή της. Μέσα απο αυτή την καταγραφή της εποχής κάθε καλλλιτέχνης διαπιστώνει τη σχέση του ατόμου του με το σύγχρονο περιβάλλον του και μέσα απο τις απαντήσεις που παίρνει προχωράει, σχηματίζει τα επίπεδα του χώρου που θα κινηθεί. Προσωπικά θέλω να μπορώ να κινούμαι ελεύθερα σε ό,τι αφορά την τεχνοτροπία ή τα υλικά και γι’ αυτό δεν θα ήθελα να εντάξω τη δουλειά μου σε κάποιο ρεύμα ή κίνημα καθώς αυτό θα περιορίσει τον τρόπο που θα κληθώ να αντιμετωπίσω μια ιδέα ως προς την υλοποίησή της. Όμως, ο Γιάννης Κουνέλης είναι ένας καλλιτέχνης που θαυμάζω απεριόριστα και στο βαθμό που αναλογεί, ένα κομμάτι της δουλειάς μου είναι επηρεασμένο απο εκείνον.
Απο που αντλείτε την έμπνευσή σας; Απο τη ζωή. Κάθε ιδέα ξεκινάει απο ένα ερέθισμα που θα πάρω απο το χώρο που κινούμαι. Απο το σύμπαν που επιδρά ως καταλύτης και προκαλεί κάθε εξέλιξη που προκύπτει ως αποτέλεσμα αλληλεπίδρασης.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Ναι πολλοί. Καθένας έχει να σου πει απεριόριστα ενδιαφέροντα πράγματα που σε παίρνουν από το χέρι και προχωράς στα σκοτάδια του χάους και της αβύσσου του εαυτού. Αρχικά είναι οι ποιητές ο Καβάφης, ο Μπωντλέρ, η Σύλβια Πλαθ, ο Καμύ, ο Κάφκα, ο Ντοστογιέφσκι, ο Τσέχωφ, ο Ταρκόφσκι, ο Μπέργκμαν, ο Φασμπιντερ, είναι μια κουλτούρα που πήρα απο το θέατρο ανεκτίμητης αξίας. Ύστερα όλοι οι μεγάλοι ζωγράφοι και εικαστικοί που έχουν παραδώσει μια ζωντανή κληρονομιά απο την οποία συνεχώς αντλώ ενέργεια και δύναμη για να συνεχίζω να δημιουργώ. Ακόμα πολλοί απο τους σύγχρονους καλλιτέχνες όχι μόνο στο χώρο των εικαστικών αλλά και σε άλλα πεδία της τέχνης όπως στη μουσική, τη φιλοσοφία, το θέατρο ή το χορό, είναι για εμένα σημαντικοί ως προς τον τρόπο που εξελίσσομαι σαν δημιουργός.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Νομίζω οτι αυτό που θα ήθελα, είναι να αντιμετωπίζω τα έργα μου με καθαρή αλήθεια χωρίς φλυαρία και εύκολους εντυπωσιασμούς και θεωρώ οτι αυτό είναι κάτι που δεν επιτυγχάνεται εύκολα.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Τα τελευταία χρόνια τα πράγματα δείχνουν οτι η τέχνη αρχίζει να κατακτά σημαντικό κομμάτι στη καθημερινότητα του πολίτη. Γίνονται πολλά βήματα που προσπαθούν να μετριάσουν την απόσταση που υπήρχε μέχρι περίπου μετά τον εμφύλιο του περασμένου αιώνα και την περίοδο της χούντας όπου η τέχνη στην Ελλάδα ήταν σχεδόν ανύπαρκτη και κατα συνέπεια αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη μη σχέση του ευρύτερου κοινού με την τέχνη. Η ολοένα και μεγαλύτερη ελευθερία πρόσβασης του Έλλληνα στην ανώτερη εκπαίδευση, του επιτρέπει πια να δει την τέχνη με άλλη οπτική απο αυτή που την έκανε μια όχι αναγκαία συνθήκη στην καθημερινότητά του. Νομίζω οτι τώρα ο πολίτης βλέπει οτι η τέχνη είναι ενα βήμα έκφρασης αναγκαίο για την ψυχαγωγία του. Οφείλει έτσι η τέχνη να έχει σημαντική παρουσία στο δημόσιο χώρο καθώς είναι ένα βήμα που δίνει τη δυνατότητα στον καλλιτέχνη να αλληλεπιδράσει με τα σύγχρονα γεγονότα ακόμα και σαν ένας δυνητικά αντιπολιτευτικός λόγος.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Εδώ κι ένα χρόνο έχω κάνει το εργαστήριό μου στα Μέγαρα απ’ όπου και κατάγομαι, με σκοπό να υπάρξει μια αλληλεπίδραση με τους πολίτες. Ωστόσο η επιδημία πρόλαβε κάθε δραστηριότητα και έτσι είμαι σε αναμονή σχετικά με όλο το πρόγραμμα που είχα κατα νου. Όμως μέσα σε όλον αυτό τον εγκλεισμό ξεκίνησα να δουλεύω κάποιες ακουαρέλες που θέμα είναι η επιδημία και ό,τι αυτή επιφέρει, καθώς και πάνω σε κάποια κεραμικά που είναι κάτι που με ενδιαφέρει πολύ να συνεχίσω. Παράλληλα και μέσα στον καιρό που έρχεται θα δουλέψω πάνω σε μια ιδέα, που αφορά τη γυναίκα και τη δημιουργικότητά της μέσα στα χρόνια που πέρασαν, σε σχέση με την εποχή που διανύουμε. Είναι μια δουλειά που ήθελα καιρό να τη δω να υλοποιείται και ανυπομονώ να τη δω να φτάνει σε ένα σημείο πρώτης ανάγνωσης.
Συνεχίζω να εργάζομαι πάνω στη ζωγραφική, την εγκατάσταση και την performance.
