Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη
Η ύψιστη τιμή για την ανθρωπιστική προσφορά, το «Βραβείο Nelson Mandela 2020», απονεμήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στην Πρέσβυ Καλής Θελήσεως της UNESCO κυρία Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη.
Η απονομή έγινε παρουσία της Α.Ε. του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ κυρίου Tijjani Muhammad-Bande και της Α.Ε. του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ κυρίου Antonio Guterres στο πλαίσιο ανεπίσημης συνάντησης της Γενικής Συνέλευσης του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Nelson Mandela, λόγω των συνθηκών διαδικτυακά, τη Δευτέρα 20 Ιουλίου 2020.
Η απονομή στην έδρα του ΟΗΕ, στην Νέα Υόρκη, θα πραγματοποιηθεί όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες.
Πρόκειται για μια κορυφαία διάκριση για την Ελλάδα, καθώς οι υποψήφιοι για το βραβείο ήταν σπουδαίες διεθνείς προσωπικότητες προτεινόμενες από τα 193 κράτη- μέλη του ΟΗΕ.
Με βαθιά συγκίνηση η κυρία Βαρδινογιάννη αποδέχτηκε την ύψιστη αυτή τιμή από τον ΟΗΕ, αφιερώνοντας το βραβείο στην Ελλάδα και σε όλους τους Έλληνες και απευθύνοντας ένα κάλεσμα για ειρήνη και αλληλεγγύη, στα βήματα όσων δίδαξε ο Νέλσον Μαντέλα: «Αποτελεί μεγάλο προνόμιο για μένα να στέκομαι μπροστά σας και να αποδέχομαι ταπεινά το τόσο σημαντικό Βραβείο Νέλσον Μαντέλα 2020. Είναι δύσκολο να βρω λόγια για να εκφράσω την βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου στα Ηνωμένα Έθνη, στην Εξοχότητά σας κ. Πρόεδρε της Γενικής Συνέλευσης, στην Εξοχότητά σας κ. Γενικέ Γραμματέα και στα μέλη της Επιτροπής του Βραβείου. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ, ότι θα λάμβανα κάποια μέρα μια τόσο μεγάλη τιμή και ότι θα ένιωθα τόσο πολύ συγκινημένη. Αυτό το βραβείο δεν ανήκει σε μένα. Ανήκει στη χώρα μου και το αφιερώνω στον ελληνικό λαό. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ας ακολουθήσουμε όλοι τα βήματα του Νέλσον Μαντέλα για έναν κόσμο ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ισότητας και αλληλεγγύης», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Μαζί με την Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη αποδέκτης του «Βραβείου Nelson Mandela 2020» ήταν ο Δρ Morissanda Kouyaté, γιατρός από την Νέα Γουινέα ο οποίος όλη του τη ζωή μάχεται για την προστασία των δικαιωμάτων και της υγείας κοριτσιών και γυναικών.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κύριος Antonio Guterres μίλησε με ιδιαίτερα συγκινητικό τρόπο στους βραβευθέντες λέγοντας πως «συνεχίζουν τη σπουδαία παρακαταθήκη του Nelson Mandela». Τους συνεχάρη θερμά τονίζοντας πως και οι δυο είναι αναγνωρισμένοι για την πολύχρονη δέσμευσή τους στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της κοινωνικής προσφοράς, στην προστασία των γυναικών και των κοριτσιών στις πιο υποβαθμισμένες κοινωνίες.
O Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ κύριος Tijjani Muhammad-Bande συνεχάρη από την πλευρά του την κυρία Βαρδινογιάννη για τη σπουδαία αυτή διάκριση και μίλησε αναλυτικά για το έργο και την προσωπικότητά της, χαρακτηρίζοντάς την «σπουδαία φιλάνθρωπο που έχει αφιερώσει τη ζωή της στη στήριξη των παιδιών και των αδυνάμων». Απευθυνόμενος και στους δυο βραβευθέντες τόνισε: «Ο κόσμος είναι καλύτερος χάρη στο κουράγιο των δυο βραβευθέντων, την ενσυναίσθηση και την αφοσίωσή τους στην προσφορά στον συνάνθρωπο».
Για τη ζωή και το έργο του Nelson Mandela μίλησαν ακόμα, στο πλαίσιο της εκδήλωσης, η Υπουργός Διεθνών Σχέσεων και Συνεργασιών της Ν. Αφρικής, κυρία Naledi Pandor, καθώς και εκπρόσωποι των 193 κρατών-μελών του ΟΗΕ, οι οποίοι συνεχάρησαν θερμά την κυρία Βαρδινογιάννη αναφερόμενοι στο σημαντικό ανθρωπιστικό της έργο.
To «Βραβείο Nelson Mandela» στοχεύει στο να αναγνωρίσει τα επιτεύγματα εκείνων που αφιέρωσαν τις ζωές τους στην υπηρεσία της ανθρωπότητας καθοδηγούμενοι από τους στόχους και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών. Το βραβείο αποτίει φόρο τιμής στη συναρπαστική ζωή του Νέλσον Μαντέλα και στην κληρονομιά που άφησε για τη συμφιλίωση, την πολιτική αλλαγή και τον κοινωνικό μετασχηματισμό και απονέμεται κάθε πέντε χρόνια σε δύο κορυφαίες προσωπικότητες από ολόκληρο τον κόσμο.
Η εκδήλωση προβλήθηκε ζωντανά σε ολόκληρο τον κόσμο μέσα από την διαδικτυακή πλατφόρμα του ΟΗΕ.
Διαδικτυακή Συνάντηση της Γενικής Συνέλευσης ΟΗΕ
Βραβείο Νέλσον Μαντέλα 2020
Δευτέρα, 20 Ιουλίου 2020
Ομιλία κας Μαριάννας Β. Βαρδινογιάννη
Εξοχότατε, κύριε Πρόεδρε της Γενικής Συνέλευσης,
Εξοχότατε, κύριε Γενικέ Γραμματέα,
Εξοχοτάτη, Υπουργέ Pandor,
Kύριε Thomson, Aντιδήμαρχε της Νέας Υόρκης,
Εξοχότατοι:
Πρόεδροι των Περιφερειακών Ομάδων των Ηνωμένων Εθνών,
Μόνιμοι Αντιπρόσωποι των Κρατών-Μελών,
Μέλη της Επιτροπής του Βραβείου,
Δρ Morissanda Kouyaté,
Κυρίες και κύριοι,
Αποτελεί μεγάλο προνόμιο για μένα να στέκομαι μπροστά σας και να αποδέχομαι ταπεινά το τόσο σημαντικό βραβείο Νέλσον Μαντέλα 2020.
Είναι δύσκολο να βρω λόγια για να εκφράσω τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου στα Ηνωμένα Έθνη, στην Εξοχότητά σας κ. Πρόεδρε της Γενικής Συνέλευσης, στην Εξοχότητά σας κ. Γενικέ Γραμματέα και στα μέλη της Επιτροπής του Βραβείου.
Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι μια μέρα θα λάμβανα μια τόσο εξαιρετική τιμή και θα ένιωθα τόσο πολύ συγκινημένη.
Θα ήθελα να συγχαρώ θερμά τον Δρ Morissanda Kouyaté για αυτή την εξαιρετική διάκριση και το αξιόλογο έργο του!
Μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη, την Ερμιόνη. Κατά τα ταραχώδη χρόνια του ελληνικού εμφυλίου πολέμου, προσπάθησαν να συλλάβουν τον πατέρα μου, κι έτσι αναγκαστήκαμε να δραπετεύσουμε στον Πειραιά, με μια μικρή βάρκα, μέσα σε μια θυελλώδη χειμωνιάτικη νύχτα, και ζήσαμε ως πρόσφυγες εκεί μέχρι το τέλος του πολέμου.
Η μητέρα μου πάντα πίστευε ότι η εκπαίδευση ήταν η μεγαλύτερη αξία για την ανθρωπότητα. Με ενθάρρυνε να πάω για το Λύκειο στην Αθήνα και πραγματικά στενοχωρήθηκα που θα έφευγα από το σπίτι μου.
Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, γνώρισα τον Βαρδή, έναν νεαρό αξιωματικό του Ναυτικού από το νησί της Κρήτης. Παντρευτήκαμε και ξεκινήσαμε τη ζωή μας μαζί σε πολύ νεαρή ηλικία.
Τον ακολούθησα στις αποστολές του και παρακολούθησα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές στο εξωτερικό.
Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ δύσκολα λόγω της δικτατορίας στην Ελλάδα. Ο σύζυγός μου ήταν αντίθετος σε αυτό το καθεστώς και εκδιώχθηκε από το Ναυτικό, φυλακίστηκε και στη συνέχεια στάλθηκε στην εξορία. Αν και είχα ένα νεογέννητο μωρό και δύο μικρά παιδιά, ένιωσα την ανάγκη να τον στηρίξω κι έτσι τον ακολούθησα στην εξορία. Ο αγώνας για τα ανθρώπινα δικαιώματα έγινε από τότε μέρος της ζωής μου.
Μετά την επιστροφή μας, είχαμε την ευλογία να δούμε τη ζωή μας να αλλάζει ριζικά, προς το καλύτερο, για εμάς και τα πέντε παιδιά μας.
Πάντα ένιωθα την ανάγκη να δώσω πίσω σε ανθρώπους που δεν ήταν τόσο τυχεροί.
Είμαι ευγνώμων στη μητέρα μου, η οποία μου δίδαξε τα πρώτα μαθήματα ανθρωπισμού, καθώς ήταν πάντα αφοσιωμένη στους ανθρώπους που είχαν ανάγκη.
Τη δεκαετία του ’90, πολλά παιδιά έχαναν τη ζωή τους από καρκίνο στην Ελλάδα. Οι δραματικές προσπάθειες των γονέων να συγκεντρώσουν χρήματα και να πάνε τα παιδιά τους στο εξωτερικό, για θεραπεία κατά του καρκίνου, με ενέπνευσαν να ιδρύσω την «ΕΛΠΙΔΑ» και την πρώτη Μονάδα Μεταμόσχευσης Μυελού των Οστών στην Ελλάδα.
Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολο για μένα να ζω από κοντά την πραγματική τραγωδία που αντιμετώπιζαν οι γονείς και δεν μπορούσα να κοιμηθώ σκεπτόμενη τα γεμάτα δάκρυα μάτια των μητέρων, οι οποίες με κοίταζαν απεγνωσμένα για βοήθεια.
Η απόφαση αυτή έγινε το «σύνθημα» με το οποίο ζω: «Γιατί η ζωή κι ενός μόνο παιδιού, αξίζει να αγωνίζεσαι, και δεν θα τα παρατήσω ποτέ».
Έπρεπε να πολεμήσουμε τον καρκίνο, αλλά και την προκατάληψη και τις διακρίσεις απέναντι στους καρκινοπαθείς, και τελικά καταφέραμε να αλλάξουμε τις νοοτροπίες.
Η ΕΛΠΙΔΑ ένωσε τους Έλληνες σε έναν ευγενή σκοπό: να θεραπεύονται τέσσερα στα τέσσερα παιδιά!
Μέσα σε 30 χρόνια, καταφέραμε: Το πρώτο Ογκολογικό Νοσοκομείο για Παιδιά στην Ελλάδα.
1.200 μεταμοσχεύσεις.
150.000 νοσηλείες.
Χιλιάδες παιδιά θεραπεύτηκαν από την Ελλάδα, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια.
Έναν Ξενώνα που φιλοξένησε περισσότερες από 3000 οικογένειες.
Συνεργασίες με τα μεγαλύτερα νοσοκομεία του κόσμου.
Την Τράπεζα Μυελού των Οστών με πάνω από 100.000 εθελοντές δότες.
Η μεγαλύτερη ελπίδα μου είναι ένας κόσμος χωρίς σύνορα για την υγεία των παιδιών. Αυτός ο αγώνας μπορεί για όλους μας να γίνει πλατφόρμα ειρήνης και αλληλεγγύης.
Αφού εκπλήρωσα το όνειρο της ζωής μου, τις σπουδές μου στην Ιστορία της Τέχνης και την Αρχαιολογία, ως γιαγιά πλέον, είχα τη μεγάλη τιμή να λάβω τον τίτλο της Πρέσβεως Καλής Θέλησης της UNESCO. Μια πρόκληση που έδωσε παγκόσμια προοπτική στις προσπάθειές μου μέσω των στόχων και των ιδανικών των Ηνωμένων Εθνών.
Έμαθα πολλά από το παράδειγμα του Νέλσον Μαντέλα, το μαχητικό του πνεύμα, το πάθος του, την αποφασιστικότητά του, το θάρρος και τις ιδέες του. Στη ζωή μας χρειαζόμαστε έμπνευση και παραδείγματα για να αντλήσουμε εσωτερική δύναμη και να συνεχίσουμε. Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν η έμπνευσή μου και συγκινήθηκα βαθιά όταν έγινε Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNESCO. Για μένα ήταν κάτι παραπάνω από ηγέτης και οραματιστής. Ήταν, και θα παραμείνει για πάντα, ένα παγκόσμιο σύμβολο του ανθρωπισμού.
Τα παρακινητικά του λόγια «Πάντα κάτι φαίνεται αδύνατο, μέχρι να πραγματοποιηθεί» αποδεικνύονται σωστά κάθε μέρα από τα παιδιά της ΕΛΠΙΔΑΣ που κερδίζουν τη μάχη κατά του καρκίνου.
Η πρόσκληση να είμαι κεντρική ομιλήτρια στην 70ή Επέτειο της UNESCO, αποτίοντας φόρο τιμής στη μνήμη του, σηματοδότησε τη ζωή μου.
Πιστεύω ακράδαντα ότι καθένας από εμάς έχει έρθει σε αυτόν τον κόσμο για κάποιο σκοπό. Η κληρονομιά του Νέλσον Μαντέλα είναι ένας μεγάλος θησαυρός για την ανθρωπότητα. Όταν οι λαοί είναι ενωμένοι, μπορούμε να οικοδομήσουμε ένα κοινό μέλλον. Και αυτό είναι ζωτικής σημασίας στην τραγική εποχή της πανδημίας. Για την “επόμενη μέρα”!
Ο Πρόεδρος Μαντέλα έλεγε: «Η εκπαίδευση είναι το πιο ισχυρό όπλο με το οποίο μπορεί κάποιος να αλλάξει τον κόσμο». Είμαι αφοσιωμένη σε αυτόν τον σκοπό, καθώς πιστεύω στη δύναμη της εκπαίδευσης και των νέων για την οικοδόμηση καλύτερων κοινωνιών. Για τα ανθρώπινα δικαιώματα στα οποία αφιερώνω το έργο μου.
Σε αυτό το έργο, δεν ήμουν μόνη. Είμαι πραγματικά ευγνώμων απέναντι στους γιατρούς, τους νοσηλευτές, τους εθελοντές, τα μέλη της ΕΛΠΙΔΑΣ, ολόκληρο τον ελληνικό λαό, όσους μας στήριξαν μέσα από ομαδική εργασία και συλλογική δράση και έγιναν μέρος αυτού του θαύματος.
Και φυσικά, τίποτα δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς την ολόθερμη υποστήριξη της αγαπημένης μου οικογένειας, του συζύγου μου Βαρδή, των παιδιών και των εγγονιών μας.
Αυτό το βραβείο δεν ανήκει σε μένα. Ανήκει στη χώρα μου και το αφιερώνω στον ελληνικό λαό.
Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ας ακολουθήσουμε όλοι τα βήματα του Νέλσον Μαντέλα για έναν κόσμο ειρήνης, ελευθερίας, δημοκρατίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Ας υιοθετήσουμε τα σοφά του λόγια:
“…Να σηκωνόμαστε, κάθε φορά που πέφτουμε“!
“Μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο και να τον κάνουμε ένα καλύτερο μέρος. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε τη διαφορά»!
Σας ευχαριστώ πολύ!
