Η αντιδήμαρχος Πολιτισμού του δήμου Θεσσαλονίκης Στεφανία Τανιμανίδου μοιράζεται μαζί μας τις σκέψεις και τα όνειρά της για τη Θεσσαλονίκη του μέλλοντος. Εργασιομανής, τελειομανής και εξωστρεφής είναι ένας νέος άνθρωπος που “παλεύει” καθημερινά από το δικό της μετερίζι για μια “άλλη” πόλη, πιο φιλική, πιο ανθρώπινη.
Η Στεφανία Τανιμανίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και είναι παντρεμένη με τον Βασίλη Πόντιο, σύμβουλο επιχειρήσεων. Γονείς της είναι ο οδοντίατρος και πρόεδρος του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά, Γεώργιος Τανιμανίδης και η Στεφανία Μηλούση στέλεχος του ΟΤΕ. Σπούδασε στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών με μεταπτυχιακές σπουδές στο Διεθνές Πανεπιστήμιο στο τμήμα Banking and Finance.
Κυρία Τανιμανίδου αναλάβατε ένα εξαιρετικά απαιτητικό πόστο στη διοίκηση Ζέρβα, αυτό της Αντιδημάρχου Πολιτισμού. Έχοντας ήδη περάσει το μεταβατικό στάδιο και έχοντας “κλείσει” έξι μήνες στην Διεύθυνση, ποιοι είναι οι στόχοι σας για το μέλλον; Ο τομέας του πολιτισμού, που μου έχει αναθέσει ο κος Δήμαρχος, πρέπει να συμβάλλει καθοριστικά ώστε η Θεσσαλονίκη να εκμεταλλευτεί όλες τις ευκαιρίες και τις προοπτικές που ανοίγονται στη νέα δεκαετία. Το πρόγραμμά μας, πού ξεκάθαρα ο Δήμαρχος διατύπωσε, μέσα από το τρίπτυχο υποδομές-ανάπτυξη-ευταξία, ακόμη δε και η βελτίωση των πολιτών και επισκεπτών, είναι στόχοι που ο πολιτισμός και η αντιδημαρχία έχουν δυνατότητα και πρέπει να συμβάλλουν σε συνεργασία με το ανθρώπινο δυναμικό της πόλης, ώστε να υλοποιηθούν οι νέες πρωτοβουλίες που ήδη ξεδιπλώνουμε, χωρίς να ακυρώνουμε ότι προς την κατεύθυνση αυτή κινείται.
Η Συμφωνική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης ξεχωρίζει τα τελευταία χρόνια για τις ξεχωριστές της εκδηλώσεις. Πως βλέπετε το μέλλον του σχήματος; Η Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης, αποτελείται από καταξιωμένους μουσικούς και συμμετέχει δυναμικά στα μουσικά δρώμενα της πόλης και ευρύτερα, με συναυλίες, δικές της παραγωγές, εκπαιδευτικές συναυλίες και στην πατρίδα μας και στο εξωτερικό. Έχουμε διατυπώσει στο Δημοτικό Συμβούλιο και δημόσια την έτι περαιτέρω προσπάθεια αναβάθμισης του ρόλου της, ώστε να αναπτύξει και τον ισχυρό εκπαιδευτικό ρόλο της για τους νέους, συμβάλλοντας στην ανάδειξη της πολιτιστικής ζωής της πόλης μας και της χώρας.
Είστε ένας άνθρωπος ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε θέματα που αφορούν τον ποντιακό ελληνισμό. Ποια η σχέση με τον Πόντο και τι ονειρεύεστε για το μέλλον του; Ως Ελληνίδα ποντιακής καταγωγής και Θεσσαλονικιά, νιώθω υπερήφανη και υποχρεωμένη να συμβάλλω κι εγώ με όλες μου τις δυνάμεις, προς την κατεύθυνση της ανάδειξης του ποντιακού πολιτισμού, ενός τρισχιλιόχρονου ατόφιου ελληνικού πολιτισμού, παράλληλα με την ανάγκη αναβάθμισης και δικαίωσης του αγώνα του συνόλου του ποντιακού Ελληνισμού, προς επιτυχία των στόχων του. Σας αναφέρω ενδεικτικά την ένταξη της ιστορίας του Πόντου στα σχολικά βιβλία, τη διεθνοποίηση της γενοκτονίας των προγονών μας, την ανάδειξη της προσωπικότητας και της συμβολής του ποντιακής καταγωγής Έλληνα, από την Υψηλή του Πόντου, του Αλέξανδρου Υψηλάντη, αρχηγού της Φιλικής Εταιρείας, στα πλαίσια και των εορτασμών των 200 ετών από την δημιουργία του Ελληνικού κράτους.
Ο ποντιακός ελληνισμός, ως αδιάσπαστο μέρος του συνόλου του ελληνισμού, ακολουθεί τη μοίρα του τόπου μας, συμμετέχοντας διαχρονικά, ενεργά, δημοκρατικά, πατριωτικά στη διαμόρφωσή της και στα δρώμενα του τόπου μας.
Ο Πόντος, η ιστορική μας πατρίδα, με την εκκωφαντική σιωπή των καμπαναριών του και το άρωμα πολιτισμού των μνημείων του, μας δείχνει την ιστορία, τα λάθη μας, την πραγματικότητα, το δρόμο του καθήκοντος. Η ψυχή του όμως κρατιέται ζωντανή, στα υψώματα του Βερμίου στο “Ίδρυμα Παναγία Σουμελά”, για όσο καιρό θα χρειάζεται, όπως αναφέρει και ο ποιητής του Πόντου, Φίλων Κτενίδης «…για την επιστροφή των ξενιτεμένων και το Χριστός Ανέστη…»
Έχοντας ένα βαρύ επαγγελματικό πρόγραμμα …και βέβαια μια οικογένεια με δύο μικρά παιδιά ποιός είναι ο καθημερινός σας στόχος και τι είναι αυτό που σας κάνει ευτυχισμένη και “γεμάτη” ως άνθρωπο; Να είμαστε καταρχήν υγιείς όλοι ως οικογένεια, κάτι που είναι ευχή και για όλους τους συμπολίτες μου και να μπορούμε, στον ημερήσιο απολογισμό με όσα λιγότερα ανθρώπινα λάθη, να μετράμε αθροιστικά πράξεις που ανεβάζουν το θερμόμετρο της χαράς, της φιλίας, της ασφάλειας και πέρα από το παρόν να χαράζει προοπτική φωτός κυρίως για τα παιδιά μας και την πόλη μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ή και όνειρα; Οι πιο σημαντικές σκέψεις – σχέδια και όνειρα για το μέλλον, που συγκρούονται πολλές φορές με τα αισθήματα μας, για να γίνουν αληθινά, πρέπει να ξυπνήσουμε και να δούμε αξιολογώντας σωστά το παρόν, χωρίς βέβαια να γινόμαστε υπηρέτες του παρόντος.
Ποιά είναι η άποψη σας για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο από την πόλη; Ότι είναι ανάγκη να υπάρξει ανάπτυξη αλλά και βελτίωση της καθημερινότητας της πόλης και αυτό ως κοινή διατύπωση. Όπου σταθώ η Θεσσαλονίκη με αγκαλιάζει και η ομορφιά και το άρωμά της, είναι αυτή η ιδιαιτερότητα, της κάθε περιοχής της. Όμως το παραλιακό μέτωπό της είναι πιστεύω ο πιο αγαπημένος και κοινός μας παρονομαστής.
Aν δεν ζούσατε στην Ελλάδα, σε ποιά χώρα θα νοιώθατε πολίτης της; Για λίγο στην Νότια Ιταλία, για να ξαναβρώ την Ελλάδα και εκεί.
Ο Πολ Βαλερύ είχε πει «το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν». Σε ποιους πιστεύετε ότι ανήκει το μέλλον; Ο Ηράκλειτος ο Εφέσιος, 6ο με 5ο αι. π.Χ., ήταν από την Ιωνία της Μ. Ασίας, από την Ελλάδα της Ανατολής. Η παροιμιώδης φράση που χαρακτηρίζει την φιλοσοφία του είναι «Τα πάντα ρεί, μηδέποτε κατ’ αυτό μένειν», τα πάντα δηλαδή αλλάζουν, είναι σε συνεχή κίνηση, τίποτα δε μένει το ίδιο και μας υπενθυμίζει ότι «δε μπορείς να μπεις δύο φορές στο ίδιο ποτάμι», επειδή το νερό αλλάζει, οπότε δεν είναι ίδιος ο ποταμός.
Ο Πολ Βαλερύ ποιητής και συγγραφέας του 19ου αι, επανέλαβε τη σκέψη του Ηράκλειτου με τα δικά του ποιητικά λόγια. Άρα το μέλλον, να πούμε για την πατρίδα μας, ανήκει στους αγέννητους Έλληνες και στις νέες γενιές και εδώ είναι η δική μας παγκόσμια ευθύνη της γενιάς μου.
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ και ποιο το ωραιότερο ταξίδι που έχετε κάνει; Το πατρικό παραδοσιακό σπίτι στην Άνω Πόλη όπου γεννήθηκαν και τα παιδιά μου.
Αν έπρεπε να “ντύσετε” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σας, ποιό τραγούδι θα επιλέγατε; Δυο πόρτες έχει η ζωή, άνοιξα τη μία και μπήκα, σεργιάνισα ένα πρωινό και ώσπου να ‘ρθει το δειλινό από την άλλη βγήκα.
Τι θα συμβουλεύατε τα νέα παιδιά που ονειρεύονται το μέλλον τους σε αυτό τον χώρο που είστε; Να αγαπήσουν τη Θεσσαλονίκη που μας γέννησε, μας σπούδασε, μας φιλοξενεί και μας παρατηρεί από κοντά σε κάθε μας βήμα.
Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Την ψάχνω ακόμη και προσπαθώ, αλλά είμαι ευτυχισμένη με αυτά που έχω και τα χαίρομαι.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Ότι είμαι αθεράπευτα ευθύς χαρακτήρας.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; Πάντα να ξαναρχίζεις.
Σε ποιον άνθρωπο οφείλετε ένα μεγάλο ευχαριστώ; Στους δασκάλους μου, αλλά και σε αυτόν που με μια παρουσία και προσφορά για 28 συνεχή χρόνια στα αυτοδιοικητικά του Δήμου Θεσσαλονίκης, μου έμαθε πολλά, αλλά και την αξία, το νόημα και την αγάπη στην πόλη της Θεσσαλονίκης και στη σημασία της δημοτικής αυτοδιοίκησης.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Την ύπαρξή τους και την κοινή μας πίστη στη φιλία.
Τα socialmedia επιδεινώνουν αυτή την έπαρση; Θέλω να πω ότι ένας άνθρωπος που κατασκευάζει την εικόνα του στο διαδίκτυο, αναζητά likes, followers, shares και πανηγυρίζει που έφτασε τους 3.000 διαδικτυακούς «φίλους», πόσο δυσλειτουργικός μπορεί να γίνει όταν πρέπει να αντιμετωπίσει πραγματικούς ανθρώπους και αληθινές καταστάσεις; Όταν η τεχνολογία της ουτοπίας, η εικονική πραγματικότητα, το διαδίκτυο και όταν το αληθινό γίνεται αληθοφανές, τότε γίνεται πολλές φορές τυφώνας ψεύδους και σίφουνας καταστροφής. Έχει γραφεί ότι .. «ένας τυφώνας μπορεί να ισοπεδώσει μία πόλη, αλλά δε μπορεί να ανοίξει ένα γράμμα, να λύσει ένα κόμπο σε μία κλωστή…», όπως κάθε τεχνολογικό επίτευγμα, έτσι και το διαδίκτυο, ο ψηφιακός κόσμος γενικά έχουν θετικές αλλά και αρνητικές εφαρμογές.
Εξαρτάται από το πως επιλέγουμε να κάνουμε χρήση. Το σχολείο, η οικογένεια, ο χώρος πολιτισμού καλούμαστε να απαντήσουμε θετικά.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό; Έχει πολλές φορές αναφερθεί ότι είναι πρόκληση να σπάσει κανείς τα στεγανά του, να εξερευνήσει τα όρια των δυνατοτήτων του και να υπερκεράσει τους περιορισμούς που τον ταλανίζουν ίσως μία ζωή, οι συνήθειες ίσως.
Βεβαίως ο Αριστοτέλης είπε «‘Εξις δευτέρα φύσις», αλλάζοντας τον εαυτό μας ισχύει προδοσία ή πρόοδος; Η ιδέα και μόνο είναι μεγάλος άθλος.
Οι συνήθειες πάντως δεν αποκτιούνται, επιβάλλονται από τα πράγματα και το περιβάλλον, γι’ αυτό ο πολιτισμός και ο παιδευτικός του ρόλος, για τα πράγματα και το περιβάλλον, μιας και πρώτα φτιάχνονται οι συνήθειες και έπειτα αυτές μας φτιάχνουν.
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας; Εάν, εμείς, μαζί, ευχαριστώ, μπράβο.
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε; Την προσπάθεια και τη δουλειά για την ανάδειξη του όποιου ταλέντου υπάρχει στον καθένα και στην καθεμιά από μας.
Επιμέλεια συνέντευξης: Φωτεινή Κατσαβουνίδου
