Η μουσική ενώνει τους λαούς και τους πολιτισμούς;
Εννοείται. Η μουσική είναι διεθνής γλώσσα. Μιλάει στις ψυχές των ανθρώπων, ανεξάρτητα από τη γλώσσα που μιλάει ο καθένας, τη θρησκεία, τα προσωπικά και πολιτικά του ‘’πιστεύω’’, την εκπαίδευση, την κουλτούρα του… Η μουσική βρίσκεται παντού. Στη χαρά, στη λύπη, στην αγάπη, στον πόνο…
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και γιατί;
Γενικά, τους συνθέτες της Αναγέννησης και της Κλασσικής Εποχής, γιατί κατάφεραν να δημιουργήσουν αριστουργήματα, κάτω από τρομερά αντίξοες συνθήκες. Ιδιαίτερα, όμως, θαυμάζω τον Μπετόβεν, όχι μόνο για την εξαίσια μουσική του, αλλά και για την ανεξαρτησία του χαρακτήρα και το ελεύθερο πνεύμα του. Η ακοή του, που τον εγκαταλείπει σταδιακά, οι αλλεπάλληλες ασθένειες που τον ταλαιπωρούν, η απομόνωση, η απογοήτευση από τη στάση της ίδιας του της οικογένειας, δεν είναι ικανά να τον εμποδίσουν να δημιουργήσει έργα, γεμάτα ζωντάνια, αισιοδοξία και χαρά. Χαρά. Αυτό δηλώνει το τελευταίο του έργο, η Ενάτη Συμφωνία, με το χορωδιακό, πάνω στην ‘’Ωδή στη Χαρά’’ του Σίλερ που, σημειωτέον, γράφτηκε όταν ο Μπετόβεν ήταν εντελώς, κωφός.
“Η μουσική είναι μία, οι μουσικοί πολλοί”. Πώς θα περιγράφατε αυτή την πρόταση;
Πράγματι. Ο κάθε συνθέτης έχει γράψει τη μουσική του μία φορά. Με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Ο κάθε βιρτουόζος, όμως, δεν ‘’διεκπεραιώνει’’, απλά, τις νότες, αλλά μέσα από αυτές, βγάζει το συναίσθημά του, ερμηνεύοντας το έργο με τον δικό του, μοναδικό τρόπο. Γιατί ο κάθε άνθρωπος βιώνει και εκφράζει με διαφορετικό τρόπο τα συναισθήματά του. Έτσι, λοιπόν, στη μουσική, όπως και στην ποίηση, συναντάμε πληθώρα διαφορετικών εκτελέσεων.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη;
Ανάγκη. Και μάλιστα, επιτακτική, θα έλεγα. ‘’Μη ζώην μετ’ αμουσίας’’, έλεγε ο Ευριπίδης. Δηλαδή, να μην ζεις, χωρίς τη μουσική. Εννοώντας τη Μούσα, την Παιδεία, γενικώς.
Η μουσική παιδεία αμβλύνει τα συναισθήματα. Μαλακώνει τον άνθρωπο, τον γαληνεύει. Είναι μαγικό, να μπορεί κανείς να καταλαβαίνει τη μουσική και όχι, απλά, να την ακούει.
Πώς μπορεί ένας γονιός να ανακαλύψει το ταλέντο του παιδιού του στη μουσική;
Μέσα σε κάθε άνθρωπο υπάρχουν, σε λανθάνουσα κατάσταση, διάφορες δεξιότητες που, κάποια στιγμή, θα βγουν στην επιφάνεια. Το ίδιο το παιδί θα εκδηλώσει το ταλέντο του, αν υπάρχει. Δεν έχει νόημα να ψάξει ο γονιός να το βρει, θέλοντας, ίσως, να ικανοποιήσει δικές του επιθυμίες. Το μόνο που μπορεί και οφείλει να κάνει, είναι να βοηθήσει το παιδί να καλλιεργήσει το ταλέντο του.
Διδάσκεται σήμερα, η μουσική παράδοση μέσα από την Εκπαίδευση;
Φοβάμαι πως, όχι. Έχοντας για χρόνια δουλέψει στην Εκπαίδευση, το συμπέρασμά μου είναι πως, αυτό έγκειται στο φιλότιμο και στο μεράκι του εκάστοτε καθηγητή Μουσικής.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις;
Αναμφισβήτητα. Και με κατάρτιση και με γνώσεις και με ταλέντο.
Ποια είναι τα μελλοντικά, μουσικά σας σχέδια;
Δεν έχω συγκεκριμένα σχέδια, καθώς τα τελευταία χρόνια, από τότε δηλαδή που έφυγα από την Εκπαίδευση, ασχολούμαι με την συγγραφή βιβλίων. Μετά από τόσες γιορτές και μουσικές εκδηλώσεις, προτιμώ πια, να την ακούω μόνο τη μουσική και να την απολαμβάνω.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γεννήθηκα στον Πειραιά και η καταγωγή μου είναι από την Κωνσταντινούπολη.
Είμαι Πτυχιούχος Πιάνου και Θεωρητικών του Εθνικού Ωδείου Αθηνών.
Υπηρέτησα στη Δημόσια Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ως καθηγήτρια Μουσικής. Στα πλαίσια της 30ετούς αυτής θητείας, εκτός από το διδακτικό μου έργο, οργάνωσα επίσης, σε συνεργασία και με άλλους συναδέλφους, γιορτές, καθώς και μουσικοθεατρικές παραστάσεις. Μια εξ αυτών, ήταν και το έργο “Σμύρνη, πατρίδα μου γλυκιά”.
Τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με την συγγραφή βιβλίων. Παράλληλα, παρακολουθώ μαθήματα Ιταλικών και δημιουργικής γραφής και είμαι μέλος της Μικτής, τετράφωνης Χορωδίας του Δήμου Κορυδαλλού, της Φιλολογικής Στέγης Πειραιά και της θεατρικής ομάδας “Εκτός Ύλης”.
Ζω στο Μοσχάτο. Είμαι παντρεμένη και έχω δύο παιδιά.
