“Ο βασικός μου στόχος είναι το να γίνομαι καλύτερος και να ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια πράγματα γύρω από τη μουσική και την τέχνη γενικότερα”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ημέρα που με πήγε η μητέρα μου στο ωδείο και αποφάσισα να ξεκινήσω τα μαθήματα κιθάρας. Ήμουν εννέα χρονών και τότε ζούσαμε στην γενέτειρα μου, την Βέροια. Είχα παρακολουθήσει τα μαθήματα μουσικής προπαιδείας και είχε φτάσει η στιγμή να διαλέξω κάποιο μουσικό όργανο. Κάποιοι καθηγητές του ωδείου έκαναν επίδειξη των μουσικών οργάνων στους υποψήφιους μαθητές με σκοπό να διαλέξουν το όργανο που τους αρέσει πιο πολύ. Ήθελα να μάθω ακορντεόν αλλά δεν υπήρχε καθηγητής με αποτέλεσμα να μην υπάρχει προσφορά του μαθήματος από το ωδείο εκείνη την περίοδο. Όμως η μεγαλύτερη μου αδερφή είχε ήδη ξεκινήσει τα μαθήματα κιθάρας και πλάι σ’ αυτή μάθαινα και γω να παίζω λίγο. Με τα πολλά πολλά, κατέληξα να διαλέξω την κιθάρα.
Ποιον μουσικο θαυμάζετε και με ποιον Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Η αλήθεια είναι ότι θαυμάζω αρκετούς Έλληνες και ξένους μουσικούς διαφορετικών μουσικών στυλ και μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποιον. Ο λόγος είναι ότι ο καθένας είναι μοναδικός. Η ιστορία που «κουβαλάει» κάθε καλλιτέχνης από πίσω του, η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο μέσω της μουσικής και η προσωπικότητα του είναι οι παράγοντες που τον καθιστούν ξεχωριστό και έτσι δεν μπορεί κανείς να θέσει κάποιο μέτρο σύγκρισης. Ωστόσο, δύο αξιόλογοι Έλληνες μουσικοί που θαυμάζω, είχα την ευκαιρία να τους γνωρίσω προσωπικά και να βρεθώ μαζί τους επί σκηνής είναι ο Ηλίας Ζάικος και ο Μπάμπης Τυρόπουλος. Από ξένους μουσικούς θαυμάζω ιδιαίτερα τον Eric Gales αλλά και πάλι υπάρχουν πάρα πολλοί άλλοι που θα ήθελα να αναφέρω.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Όπως ανέφερα και προηγουμένως ξεκίνησα τα μαθήματα κλασσικής κιθάρας στην Βέροια στην ηλικία των εννέα ετών. Στα δεκαπέντε μου κίνησε το ενδιαφέρον η ηλεκτρική κιθάρα και ξεκίνησα να μαθαίνω μόνος μου. Ήταν η εποχή που ξεκινούσε ο κόσμος να παίρνει την στροφή προς την σημερινή του κατάληξη με την εξέλιξη του διαδικτύου και την μετάδοση όγκου πληροφοριών μέσω αυτού. Παράλληλα, με την ηλεκτρική κιθάρα ξεκίνησα να παίζω και σε τοπικά Ροκ μουσικά σχήματα σε συναυλίες στην Βέροια. Στο Λύκειο αποφάσισα ότι θέλω να ασχοληθώ με την μουσική επαγγελματικά και έβαλα στόχο να περάσω στο Τμήμα Μουσικής επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στην Θεσσαλονίκη, όπως και έγινε το 2013. Παράλληλα, παρακολούθησα τα θεωρητικά μαθήματα στο ωδείο, έγινα κάτοχος πτυχίου ειδικού αρμονίας και το 2016 πήρα το πτυχίο Κλασσικής Κιθάρας από το Δημοτικό ωδείο της Βέροιας με βαθμό Άριστα. Στα φοιτητικά μου χρόνια στην Θεσσαλονίκη είχα την χαρά να συνεργαστώ με πολλές διαφορετικές μπάντες και μουσικούς εκτός του πλαισίου των σπουδών μου στο Πανεπιστήμιο. Έτσι, έπαιξα σε πολλά διαφορετικά σχήματα διαφορετικών μουσικών στυλ εντός και εκτός Θεσσαλονίκης αλλά και εντός και εκτός Ελλάδας γενικότερα. Το βασικό στυλ που χαρακτηρίζει τις μπάντες όπου συμμετέχω και γενικότερα της μουσικής που πρεσβεύω είναι τα Blues, ωστόσο έχω συμμετάσχει και σε διάφορα pop ακουστικά σχήματα σε συναυλίες και φεστιβάλ στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στα πλαίσια αυτών των συνθηκών υπήρξαν αρκετές καθοριστικές άλλοτε θετικές και άλλοτε αρνητικές επιρροές που έφεραν την ισορροπία για να καταλήξω σε αυτό που είμαι τώρα. Μια θετική επιρροή ήταν η μουσική σκηνή που υπήρχε στην Θεσσαλονίκη γύρω από τα blues τα τελευταία χρόνια που με οδήγησε στο να θέλω να γίνομαι καλύτερος και να αναζητώ περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτό το είδος. Αντίστοιχα μια αρνητική επιρροή ήταν το ναρκισσιστικό χαρακτηριστικό μερικών μουσικών που οδηγούσε στον άσχημο ανταγωνισμό μεταξύ άλλων μουσικών αλλά και στην έλλειψη συνεργασίας πολλές φορές. Όμως τέτοιου είδους επιρροές θα συνεχίσουν να υπάρχουν όσο κάποιος ζει και είναι ενεργός με το θετικό αποτέλεσμα και στις δύο περιπτώσεις να είναι η απόκτηση εμπειρίας και η σοφότερη αντιμετώπιση των καταστάσεων.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Είναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Η μουσική παιδεία δεν θα έπρεπε να θεωρείται σε καμία περίπτωση πολυτέλεια. Ωστόσο, στην σημερινή εποχή αντιμετωπίζεται με αυτόν τον τρόπο. Η μουσική παιδεία είναι αναγκαία για τον λόγο ότι η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας των ανθρώπων όλου του πλανήτη. Συνοπτικά θα αναφέρω ότι η μουσική σαν επιστήμη δεν υστερεί σε τίποτα από άλλες επιστήμες και καλό θα ήταν κανείς να ερευνήσει τα αποτελέσματα και τις ιδιότητες που αποκτά ένα άτομο που ασχολείται με την μουσική και τότε η απάντηση θα δοθεί από μόνη της.
Υπάρχουν Έλληνες αξιόλογοι μουσικοί, με μουσική κατάρτιση και γνώσεις; Δεν έχω κάνει κάποια έρευνα για να το πω με σιγουριά αλλά πιστεύω με βάση τα βιώματα μου ότι αναλογικά με τον πληθυσμό που έχει αυτή η χώρα έχουμε πάρα πολλούς αξιόλογους μουσικούς. Στην Ελλάδα μπορεί κανείς να συναντήσει απίστευτα καλούς μουσικούς σε πολλά διαφορετικά είδη. Από Jazz, blues μέχρι Ηπειρώτικο κλαρίνο.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Έχω σκεφτεί αρκετά διαφορετικά πράγματα για το τι θέλω να κάνω ωστόσο αν και θα ακουστεί λίγο κλισέ αυτό ο βασικός μου στόχος είναι το να γίνομαι καλύτερος και να ανακαλύπτω συνεχώς καινούρια πράγματα γύρω από την μουσική και την τέχνη γενικότερα.
Βιογραφικό σημείωμα: Ο Σπύρος Μισοκέφαλος γεννήθηκε στην Βέροια στις 17 Φεβρουαρίου του 1995. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικής επιστήμης και Τέχνης του Πα. Μακ. Είναι πτυχιούχος κλασσικής κιθάρας και τα τελευταία χρόνια ασχολείται με την διδασκαλία κλασσικής και Ηλεκτρικής κιθάρας σε ωδεία στην Θεσσαλονίκη. Παράλληλα έχει εμφανιστεί σε πολλές μουσικές σκηνές της Θεσσαλονίκης και έχει συμμετάσχει και σε κάποια φεστιβάλ του εξωτερικού με διάφορα συγκροτήματα.
