Τα νέα παιδιά έχουν άποψη και γνώμη για να διεκδικήσουν το μέλλον που τους αρμόζει. Συμμετέχουν ενεργά στις κοινωνικές αλλαγές και παίρνουν θέση για τον Πολιτισμό, την Κοινωνία, την Οικονομία, το bullying, την απελευθέρωση των σχέσεων, το διαδίκτυο και το μέλλον τους στην Ελλάδα.
Ο φοιτητής τμήματος Ναυπηγών Μηχανικών Σκούρτης Γεώργιος, απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
Τι εστί πολιτισμός για έναν νέο 20 ετών όπως εσύ; Η λέξη πολιτισμός σημαίνει πολλά και ανά τα χρόνια έχει λάβει διαφορετική χροιά. Για κάποιους είναι η ιστορία, οι παραδόσεις και η κληρονομιά ενός κράτους, ενώ για άλλους είναι τα ανθρώπινα αισθήματα, η ψυχή του καθενός μας. Προσωπικά αναγνωρίζω τη σημασία της ιστορίας και των παραδόσεων της Ελλάδας αλλά είναι ήδη ένας ποιοτικά μοναδικός πολιτισμός. Τι γίνεται όμως με τις ψυχές μας; Είναι πολιτισμένες; Θα πω όχι. Είναι ακόμα εύθραυστη η πολιτισμένη μας ψυχή. Δεν τη διακατέχει το συναίσθημα και η ειλικρίνεια, αλλά το συμφέρον και η αναισθησία, είμαστε ακόμα σε πρώιμο στάδιο γι’ αυτό και ως νέος κλείνω στην άποψη ότι τον πολιτισμό τον αποτελεί ο καθένας από μας. Οι καθημερινές μας πράξεις ο αγώνας μας για ένα πιάτο φαγητό, η στιγμή που θα μπούμε στο σπίτι μας, είμαστε εμείς καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας.
Κοινωνία, καραντίνα και απομόνωση. Πώς φαντάζεσαι την επόμενη ημέρα; Ήγγικεν η ώρα της αποξένωσης των ανθρώπων; Θεωρώ ότι η καραντίνα ήταν η σπίθα που χρειαζόταν η ανθρωπότητα για να δούμε όλοι την απομόνωση του ανθρώπου. Πριν από αυτήν δεν είχαμε εκτιμήσει την αξία του συνανθρώπου μας και πορευόμασταν με βάση το συμφέρον. Κλεισμένοι στα σπίτια όμως καταλάβαμε τι σημασία έχει ο άνθρωπος επειδή τον στερηθήκαμε βίαια. Είμαι υπέρμαχος της έκφρασης «εκτιμάς κάτι μόνο όταν το χάσεις». Εμείς χάσαμε τον άνθρωπο για 2 μήνες, φανταστείτε παραπάνω… Η επόμενη μέρα θα είναι μία νέα πραγματικότητα και θα μας βρει ενωμένους με ένα βαθύ αίσθημα ατομικής και συλλογικής ευθύνης.
Η χρήση του διαδικτύου έχει επηρεάσει τις ανθρώπινες σχέσεις; Κατά κάποιον τρόπο ναι, μας απομάκρυνε και μας δόθηκε η “άνεση” να αποστασιοποιηθούμε. Προτιμούσαμε να μείνουμε σπίτι και να μιλήσουμε στα social media από το να βγούμε να περπατήσουμε να πιούμε ένα ποτό ή να πάμε σινεμά με φίλους. Παραγκωνίσαμε την άμεση επαφή αλλά η καραντίνα το άλλαξε αυτό. Η κλεισούρα στο σπίτι, μας ανάγκασε να δούμε την ανθρώπινη επαφή με άλλο μάτι. Ωραίο το διαδίκτυο με τις άπειρες δυνατότητές του, αλλά το καλημέρα το πρωί στο δρόμο έχει άλλη δυναμική. Ας πληρώσουμε την ΔΕΗ ηλεκτρονικά λοιπόν για να μην περιμένουμε στο γκισέ αλλά ας κανονίσουμε το απόγευμα βόλτα στο πάρκο.
Σπουδάζεις ναυπηγική. Υπάρχουν γυναίκες συνάδελφοι στον τομέα σου; Αρχικά ναυπηγός δεν είναι ο μηχανικός στα πλοία όπως αρκετοί Έλληνες πιστεύουν, ο ναυπηγός είναι η αρχή και το τέλος ενός πλοίου εν ολίγοις. Γυναίκες υπάρχουν, η ανδροκρατούμενη σχολή που την θεωρούσαν παλιά έχει καταργηθεί σε μεγάλο βαθμό. Εν έτει 2020 δεν υπάρχει σχολή για άντρες ή για γυναίκες, όσο εύκολα μπορούν να χειριστούν τα εργαλεία οι άντρες άλλο τόσο μπορούν και οι γυναίκες. Προσωπικά, ως εκπρόσωπος του τμήματος Ναυπηγών Μηχανικών είναι τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους και αυτές οι κοπέλες σπάνε τα στερεότυπα με τον καλύτερο τρόπο. Θα είναι ισάξιες συνεχιστές της 1ης ναυτιλίας στον κόσμο.
Εργασία και καριέρα στην Ελλάδα του σήμερα. Ποια είναι τα επαγγελματικά όνειρα ενός νέου; Εργασία και καριέρα στην Ελλάδα για τον τομέα μου είναι απίθανο όπως έχουν τα πράγματα. Τα ναυπηγεία μας είναι νεκρά και η καριέρα επιτυγχάνεται από σπουδές που θέλω να κάνω στο εξωτερικό. Τα όνειρα ενός νέου πάνω κάτω συμφωνούν με τα δικά μου και κραυγάζουν “εξωτερικό”. Όχι για πάντα όμως, ένα μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, κάποια χρόνια δουλειά εκεί και μετά πίσω στην Ελλάδα να εφαρμόσουμε ό,τι μάθαμε. Τα όνειρα ενός ναυπηγού που θέλει να φτιάξει ένα πλοίο από την αρχή για την Ελλάδα είναι απογοητευτικά παρόλα αυτά δεν σταματάμε να ελπίζουμε, θα τα καταφέρουμε.
Ποια είναι η γνώμη σου για την απελευθέρωση των σχέσεων; Είσαι ομοφοβικός; Επίκαιρο θέμα !! Ομοφοβικός γιατί, θα έπρεπε να φοβάμαι; Δεν είναι ούτε κλέφτες, ούτε δολοφόνοι οι ομοφυλόφιλοι. Η κοινωνία προχωράει με γοργούς ρυθμούς και οφείλουμε να είμαστε επιβάτες του τρένου αυτού. Ο δύο πλευρές οφείλουν να δείχνουν αλληλοσεβασμό και οι πεποιθήσεις των ΗΠΑ του 1960 να μείνουν απλά στο 1960. Μπορεί άραγε η Ελλάδα να ενωθεί και να μην διχάζεται με κάθε τι διαφορετικό; Η απελευθέρωση των σχέσεων εξαρτάται από εμάς, ό,τι δεν μας σκοτώνει μας κάνει πιο δυνατούς.
Έχεις δεχθεί bullying ή σεξουαλική παρενόχληση; Πως ανέδρασες; Σεξουαλική παρενόχληση όχι δεν έχει συμβεί αλλά bullying ναι! Σχολικός εκφοβισμός για την ακρίβεια στο γυμνάσιο όπου τα παιδιά έβρισκαν λόγο να με κοροϊδεύουν επειδή ήμουν πρωτευουσιάνος και μισός Πολωνός. Τα παιδιά δεν τα κρίνω, στην τελική γίναμε φίλοι αλλά αυτό που με πίκρανε είναι η αναισθησία των καθηγητών. Σε κλειστές κοινωνίες όπως της ορεινής Αρκαδίας όπου είχα μετακομίσει για λίγο καιρό οι καθηγητές δεν μιλούσαν για τα φαινόμενα ενδοσχολικού εκφοβισμού που έβλεπαν. Ήταν απλά εκεί για τον μισθό και όχι την προστασία μας, το σχολείο δεν είναι άδικα η δεύτερη οικογένεια που έχει το κάθε παιδί. Μάλλον θα το είχαν ξεχάσει αλλά τους το θυμίζω κάθε φορά που πάω εκεί. Η αντίδραση μου ήταν σαν μία αντίδραση οποιουδήποτε έφηβου: νεύρα, απόγνωση, αίσθημα εκδίκησης αλλά με τη συζήτηση λύθηκαν όλα. Η βία δεν είναι λύση, απλά μιλάς και σίγουρα κάποιος θα ακούσει και θα σε βοηθήσει. Τέτοια περιστατικά δεν πρέπει να υπάρχουν πια στην Ελλάδα του 2020.
