“Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν καλλιτέχνη είναι να καταφέρει να παράγει έργο μέχρι να πεθάνει.”
Πώς και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Όπως πολλά παιδάκια, είχα αυτό που αποκαλούν όλοι, ταλέντο. Η ουσιαστική και συνειδητή απόφασή μου να ασχοληθώ με την τέχνη, ήταν όταν σπούδασα στη σχολή καλών τεχνών.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Τα έργα μου θα μπορούσε κανείς να τα εντάξει στο μινιμαλισμό καθώς και στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό, χωρίς να υπάρχει ανάγκη για απολυτότητα.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Έμπνευσή μου είναι ο τρόπος που βιώνω τον κόσμο. Η πρόσληψη ερεθισμάτων μέσα από συνειδητές και ασυνείδητες διεργασίες. Ένας κατεστραμμένος τοίχος, μια παιδική σαΐτα, η θάλασσα… Εικόνες, μνήμες, συναισθήματα.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Βεβαίως. Ο Tapies για εμένα ήταν το ίνδαλμα των νεανικών μου χρόνων. Και παραμένει. Δεν υπάρχει καλλιτέχνης μέσα από την ιστορία της τέχνης που δε θαυμάζω. Και ο μεγαλύτερος όλων ο Picasso. Τόσο για την έντονη προσωπικότητά του, όσο και για τη δύναμη των έργων του.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν καλλιτέχνη είναι να καταφέρει να παράγει έργο μέχρι να πεθάνει.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Η τέχνη και ο πολιτισμός έχουν άμεση και ισχυρή σύνδεση με την Ελλάδα. Η παιδεία του σημερινού Έλληνα στη σύγχρονη τέχνη όμως προχωράει με μικρά βήματα και πολλά εμπόδια. Η οικονομική ευημερία μιας χώρας παρασύρει και την πολιτιστική.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τα μελλοντικά μου σχέδια είναι να μπορώ να προγραμματίζω την επόμενη μέρα μου, βρίσκοντας χρόνο να μείνω μόνη με τη λευκή επιφάνεια του μουσαμά, πασχίζοντας να του δώσω ζωή. Κι η ευχή μου να το μοιράζομαι.
