Σιτζόγλου Αλίκη: “Η τέχνη θα πρέπει να διδάσκεται από την προσχολική ηλικία, ώστε οι άνθρωποι να αποκτούν ένα πνεύμα μέτρου και καλαισθησίας”

“Κάθε κέντημα και φιγούρα υφάσματος στα έργα μου, κρύβει από πίσω του μια ιστορία, άλλοτε προσωπική και άλλοτε μια ιστορία του παρελθόντος.”

Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με το κέντημα; Ασχολούμαι με τη γλυπτική, τις εγκαταστάσεις και το σχεδιασμό ρούχου. Κυρίως όμως ασχολούμαι με το κέντημα και τις μεικτές τεχνικές υφασμάτων, τα οποία αποτελούν το κυρίαρχο χαρακτηριστικό των έργων μου. Η αγάπη μου για το κέντημα και τα υφάσματα δημιουργήθηκε από πολύ μικρή ηλικία. Κάθε φορά που αντίκριζα ένα καινούργιο κέντημα των γιαγιάδων μου, άνοιγε μπροστά μου ένας καινούργιος πολύχρωμος κόσμος. Οι κινήσεις των χεριών την ώρα του κεντήματος έμοιαζαν με μάγια, τα οποία μετέτρεπαν ένα απλό λευκό πανί σε πολύχρωμο και εντυπωσιακό έργο τέχνης. Αυτές οι αναμνήσεις αποτελούν μεγάλο κομμάτι της καλλιτεχνικής μου έμπνευσης. Κέντημα δεν σημαίνει μονό το οπτικό αποτέλεσμα. Μεγαλύτερη σημασία έχει η παραγωγική διαδικασία, η οποία απαιτεί χρόνο, συγκέντρωση και κόπο. Είναι μια ιεροτελεστία, που μέσω αυτής ξαναγίνομαι ονειροπόλο παιδί, το οποίο θέλει να προσκαλέσει το θεατή να ταξιδέψει για μια στιγμή στον κόσμο του και έτσι να προσπαθήσει να τον καταλάβει.

Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Αντλώ έμπνευση από πολλά πράγματα. Στις δύσκολες εποχές που διανύουμε λόγω της πανδημίας, έχω εστιάσει την προσοχή μου στα πιο απλά, π.χ σε ένα περίπατο, σε μια συζήτηση με ένα φίλο. Μου αρέσει να αφουγκράζομαι την εποχή που ζούμε και αυτό αποτυπώνεται έμμεσα και στα έργα μου. Επίσης, η σχέση μου με τον ελληνικό πολιτισμό είναι ιδιαίτερα στενή και ουσιαστική. Αυτό το χαρακτηριστικό μπορεί κανείς να το διακρίνει με μεγάλη ευκολία σε πολλά από τα έργα μου, παραδείγματος χάριν υπάρχουν πολυάριθμες αναφορές στη μυθολογία, στοιχεία από παραδοσιακές φορεσιές, έμπνευση από τη ρεμπέτικη μουσική και από την κουλτούρα των ελληνικών νησιών. Από όλα αυτά τα στοιχεία λοιπόν, απομονώνω παραστάσεις και προσπαθώ να δημιουργήσω ένα δικό μου σύγχρονο αποτέλεσμα. Ανάλογα με την ερμηνεία του κάθε συμβολισμού χρησιμοποιώ και το αντίστοιχο χρώμα. Στο κέντημα π.χ χρησιμοποιώ το έντονο κόκκινο χρώμα, όταν θέλω να συμβολίσω τη δύναμη, το πάθος, την αγάπη, τη σεξουαλικότητα, τη φωτιά. To μωβ υποδεικνύει τη μαγεία, το μυστήριο και τη δύναμη, το άσπρο έχει θετική αύρα και συνδέεται με το φως και την αθωότητα. Κάθε κέντημα και φιγούρα υφάσματος στα έργα μου, κρύβει από πίσω του μια ιστορία, άλλοτε προσωπική και άλλοτε μια ιστορία του παρελθόντος.

Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Φυσικά υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες από τους οποίους έχω δεχτεί επιρροές, μουσικοί, φιλόσοφοι, στοχαστές, ποιητές και συνθέτες από διάφορα μέρη του κόσμου.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Να μεταδώσω το σεβασμό προς την φύση στους συνανθρώπους μου. Εάν συνεχίσουμε να είμαστε ασυνείδητοι, η πηγή έμπνευσης της φύσης δεν θα υπάρχει σε κάποια χρόνια, καθώς καταστρέφεται ολοένα και περισσότερο από την ασυνείδητη ανθρώπινη παρέμβαση. Επίσης μέσα από την τέχνη μου θέλω να περάσω το μήνυμα, ότι η τέχνη θα πρέπει να διδάσκεται από την προσχολική ηλικία, ώστε οι άνθρωποι να αποκτούν ένα πνεύμα μέτρου και καλαισθησίας. Επιπλέον, καθημερινά ακούμε λανθασμένες αντιλήψεις βασισμένες στα «πρέπει» της κοινωνίας μας. Θεωρώ λοιπόν, μεγάλη πρόκληση το να μην υποκύπτουμε στα κοινωνικά πρέπει των άλλων. Το ιδανικό είναι να δημιουργούμε τη ζωή μας με βάση τα προσωπικά μας κριτήρια, χτίζοντας γέφυρες και όχι τείχη.

Ποσό αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Υπάρχει μεγάλη θέληση από ορισμένους καλλιτέχνες, αλλά δεν υπάρχει η απαραίτητη μέριμνα από την πλευρά της πολιτείας. Συμφωνώ λοιπόν, πολύ με τον Οδυσσέα Ελύτη, «για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ». Δυστυχώς μέχρι και σήμερα στην Ελλάδα οι καλλιτέχνες αντιμετωπίζονται ως χομπίστες και όχι ως επαγγελματίες. Πιστεύω ότι για να γίνει περισσότερο αποδεκτή η τέχνη στη χώρα μας θα πρέπει να υπάρχει στο εκπαιδευτικό σύστημα, από την προσχολική ηλικία. Στη δημιουργία καλλιτεχνικής παιδείας στην Ελλάδα πολύ σημαντικό ρόλο μπορεί να παίξει βέβαια και η δημόσια τέχνη, η οποία είναι ένα μέσο που προσδίδει ταυτότητα και χαρακτήρα στο δημόσιο χώρο και εαν τα έργα της είναι εξωστρεφή και προσιτά τότε θα μπορέσει να κεντρίσει το ενδιαφέρον όλων των ανθρώπων, βοηθώντας τους να αντιληφθούν ότι η τέχνη είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι των ανθρώπινων κοινωνιών.

Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχεδία; Λόγω της αβεβαιότητας που επικρατεί δεν μπορώ να πω ότι έχω ένα συγκεκριμένο πλάνο, διότι πολλές εκθέσεις έχουν ακυρωθεί. Παρόλα αυτά θα συνεχίσω να μοιράζομαι τα έργα μου μέσα από τους προσωπικούς μου λογαριασμούς στα social media (Instagram και Facebook). Επιπλέον, βασικός στόχος μου είναι στις δύσκολες εποχές που ζούμε το να κρατάω (με όποιον τρόπο μπορώ) επαφές με τα κοντινά μου πρόσωπα, γιατί έτσι παραμένω δημιουργική και αισιόδοξη. Επίσης στοχεύω στο να εξελιχτώ στον τομέα της μόδας και να ασχοληθώ με το fashion design.

Το λινκ της σελιδας μου στο facebook (4) Alisi art | Facebook

Έχω συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές εκθέσεις μερικές από αυτές είναι οι παρακάτω:

Σύντομο βιογραφικό σημείωμα :

Group Exhibition municipal art gallery of thermi “para-theseis”,Thessaloniki 2020
Group Exhibition “To Pikap Community – Art In
Thessaloniki – Casa Bianca”, Municipal Art Gallery of Thessaloniki,2019-2020
Group Exhibition of the 3rd Studio of the School of
Visual and Applied Arts at the Aristotle University of
Thessaloniki Memory, Law and Art , Yedi Koule, [in context of the SKG Bridges Festival] 2019.
Group Exhibition Emilia Art project , French Institute of Thessaloniki, 2019
Group performance Nikos Terzis Scarves and Sudaria, Vlassis Art Gallery, 2019.
Group Exhibition art+art, Archaeological Museum of Thessaloniki 2019.
Group Exhibition «From spark to fire», Bensousan Han, Curator: Giorgos Tsakiris, Giorgos Toulas Toulas [with the support of the Parallaxi-Magazine] 2018 .
Group Exhibition «With the essentials», Bensousan Han, Curator: Giorgos Tsakiris, Haris Kodosfyris 2017
Group Exhibition, «58+26» Geni tzami old archaeological museum of Thessaloniki, 2017.
Group Exhibition Depot art gallery, «Let’s weave» Athens 2017.