Μικρή ήμουν εντελώς αγοροκόριτσο
Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
H Ναταλία Δραγούμη είναι από τις ομορφότερες και πιο ταλαντούχες ηθοποιούς μας. Από τότε που τέλειωσε τις σπουδές της στο Εθνικό θέατρο, έχει συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες – σε εξαιρετικές παραστάσεις, ταινίες και σειρές.
Την γνώρισα το 1992, όταν έψαχνα μια νεαρή ηθοποιό να παίξει την κόρη της Μαίρης Χρονοπούλου στο σήριαλ που ετοίμαζα για το Mega, «Μάνα είναι μόνο μία». Με το που την είδα να φτάνει με την μηχανή της, της έδωσα αμέσως τον ρόλο. Ήταν η πρώτη φορά που έπαιζε στην τηλεόραση.
Διάβασα σε ένα αστρολογικό site ανάλυση των πλανητών της Ναταλίας και ο αστρολόγος Γιώργος Ματσάγγος έγραφε: “Είναι γεννημένη σταρ! Είναι στατιστικά αποδεδειγμένο, ότι αυτός ο συνδυασμός Παρθένου-Σκορπιού, στην Ναταλία, υφίσταται σε πολλές εκδοχές και με διάφορους πλανήτες στα ωροσκόπια των μεγαλύτερων ηθοποιών παγκοσμίως!”. Με εντυπωσίασε, είχα και καιρό να της μιλήσω, οπότε… να η ευκαιρία.
Ντρίννννννν
Αφού είπαμε τα δικά μας, τις έκανα και μερικές ερωτήσεις για να τις διαβάσουμε όλοι μας.
Ενώ ξεκίνησες εντελώς κουλτουριάρικα στο θέατρο, τελευταία σε βλέπουμε και σε κωμωδίες αλλά και σε μαζικές παραστάσεις τύπου «Ζητείται ψεύτης» (θέατρο Παλλάς). Τι έγινε;
Κάθε επαγγελματίας ηθοποιός κάθε χρόνο περιμένει τις προτάσεις που θα του γίνουν, και διαλέγει τι θέλει να κάνει. Όταν με πήρε ο Πέτρος Ζούλιας για το «Ζητείται ψεύτης», είπα «ναι» γιατί ξέρω ότι κάνει ωραίες δουλειές… που είναι η αντίρρηση σου;
Επειδή σε μάθαμε από το ΑΜΟΡΕ, με παραστάσεις πιο «εσωτερικές» και ψαγμένες… μου φάνηκε παράξενο ότι συμμετείχες σε ένα τόσο μαζικό θεατρικό θέαμα. Αλήθεια πως ήταν αυτή η εμπειρία;
Έχω ξαναπαίξει μια φορά σε τεράστιο χώρο, στο «Πάνθεον», στην παράσταση Ηρακλής- που έκανα την θεά Αθηνά. Είναι εντελώς διαφορετικά. Για μένα που ξεκίνησα – όπως είπες – με πολύ σοφιστικέ παραστάσεις στον εξώστη του «Αμόρε», είναι περίεργο να απευθύνομαι σε 1000 θεατές. Κατ΄ αρχήν θέλει την τριπλάσια ενέργεια και οπωσδήποτε μια παρουσία που να «γεμίζει» την σκηνή.
Παλιότερα είχες πει σε μια συνέντευξη σου: “έχω πολλούς φόβους, αλλά λειτουργώ σαν να μην έχω. Ρισκάρω αλλά και φοβάμαι”. Θέλω να μου το αναλύσεις…
Είναι ένα κόλπο που εφάρμοσα πολλές φορές στην ζωή και στην δουλειά. Αν φοβόμουν κάτι… έκανα ότι δεν το φοβάμαι – κι΄ έτσι ξεπερνούσα κάθε αρνητισμό. Σε πληροφορώ πετυχαίνει!
Από πάντα ήσουν πρωτότυπη και με ριζοσπαστικές ιδέες;
Θα σου πω μερικά και θα καταλάβεις….
Η συνέχεια εδώ https://bit.ly/2vDdwD8
