Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Από το 1974 ως το 1980 έζησε στο Λονδίνο όπου σπούδασε ζωγραφική στο St Martin’s School of Art.
Οι εικαστικές του αναζητήσεις δεν σταματούν στη ζωγραφική. Ασχολείται και με την χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, την αγιογράφηση ναών, ακόμη και τη σκηνογραφία η την φιλοτέχνηση χρηστικών αντικειμένων.
Έχει κάνει πάνω από 15 ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στις αίθουσες τέχνης Ώρα, Χρυσόθεμις, Αθηνών, Γαλλικό Ινστιτούτο Θεσσαλονίκης, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Gallery Κ, Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς και αλλού. Έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ το 1984 έλαβε μέρος στην 15η Biennale Αλεξάνδρειας.
Το ενδιαφέρον για το Άγιον Όρος τον οδήγησε σε μια πολύπλευρη καλλιτεχνική συνεργασία με μοναστικά ιδρύματα καθώς και στη φιλοτέχνηση έργων εμπνευσμένων από τον Άθωνα. Το σύνολο αυτής της δουλειάς παρουσιάστηκε το 2010 σε μια μεγάλη έκθεση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο, στην Αθήνα καθώς και στο βιβλίο Ζωγραφίζοντας στο Άγιον Όρος, 1990-2008 των εκδόσεων Ίνδικτος το 2009.
Έχει εικονογραφήσει βιβλία για τις εκδόσεις Αστέρος, τις εκδόσεις του Φοίνικα, την Εκδοτική Αθηνών, το Υπουργείο Πολιτισμού, για την Ι.Μ.Σίμωνος Πέτρας και την Ι.Μ. Ιβήρων, τις εκδόσεις Εν Πλώ, Ερατώ και Ίνδικτος.
Έχει ασχοληθεί με την Ιστορία της τέχνης όντας επιμελητής της Αγιορειτικής Πινακοθήκης της Ι.Μ. Σίμωνος Πέτρας, που τον οδήγησε στην έκδοση του βιβλίου Σπύρος Παπαλουκάς-Θητεία στον Άθω το 2003 με το έργο του οποιου εξακολουθεί να ασχολείται και στη επιμέλεια της έκθεσης Το Άγιον Όρος στην Ελληνική τέχνη που οργανώθηκε από το Μορφωτικό Ίδρυμα της Εθνικής Τραπέζης το 2007.
Η αγάπη του για την εκκλησιαστική κυρίως τοιχογραφία και τις τεχνικές της αποτυπώνεται σε μεγάλο μέρος της δουλειάς του. Τοιχογραφίες του κοσμούν μονές του Αγίου Όρους, την μονή Αγίας Αικατερίνης του όρους Σινά και ιδιωτικά παρεκκλήσια.
Στο σύνολο της καλλιτεχνικής του παραγωγής, το τοπίο, οι νεκρές φύσεις και τα ερείπια ήταν πάντα σταθερή πηγή έμπνευσης αλλά πιο πολύ τον ενδιέφερε ο τρόπος και το ήθος της ζωγραφικής πράξης παρά η θεματογραφία. Μέσα στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής απεικόνισης του κόσμου πειραματίζεται πάντα με τις τεχνικές και τα υλικά της δουλειάς του καθιστώντας τα συχνά το κυρίαρχο θέμα του.
