Η Σαλίνα Γαβαλά μας παρουσιάζει το νέο της τραγούδι με τίτλο «Μάγισσες», σε δικούς της στίχους και μουσική. Οι «Μάγισσες» είναι προάγγελος του ολοκληρωμένου album της το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγους μήνες.
Ένα τραγούδι, που γράφτηκε στην περίοδο της πρώτης καραντίνας τον Μάρτιο και Απρίλιο του 2020, όταν είχαν κλείσει για πρώτη φορά «οι δρόμοι και οι ζωές» όπως αναφέρει η τραγουδοποιός.
Οι «Μάγισσες» δεν είναι απαραίτητα γυναίκες, είναι οτιδήποτε μας απομακρύνει από το κέντρο μας και μας κάνει να μη βλέπουμε καθαρά. Είναι οποιαδήποτε κατάσταση, που σαν τρίτος διαταράσσει τη σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων ή ακόμα και τη σχέση με τον εαυτό μας και την ισορροπία μας. Μπορεί να είναι αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα, όπως η κατάθλιψη ή ακόμα και οι ουσίες που λόγω καραντίνας και εγκλεισμού είχαν αυξηθεί δραματικά τον τελευταίο καιρό!
Παρόλο που είναι ένα μελαγχολικό τραγούδι κουβαλάει ένα θετικό μήνυμα, ότι σε οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση είναι κρίμα να αφήνουμε την οργή να κερδίσει και να σβήσει τα θετικά στοιχεία που υπάρχουν. Ακόμα και αυτές τις δύσκολες εποχές που ζούμε ας επαναπροσδιορίσουμε το τι είναι σημαντικό στη ζωή μας. Χωρίς οργή και φόβο και άλλα κεραυνοβόλα αισθήματα! Ας δώσουμε μια ώριμη ευκαιρία στη στοργή και όχι στην οργή!
Η ενορχήστρωση είναι του Ματί Παλαιολόγου, ενώ έπαιξαν οι μουσικοί Γιώργος Ντινάκος στις κιθάρες, Κώστας Πατσιώτης στο κοντραμπάσο, Ματί Παλαιολόγος στο πιάνο και στο ακορντεόν, Δημήτρης Χωριανόπουλος στα κρουστά, Ειρήνη Αναστασίου στο τσέλο και Αριέτα Σαϊτά στο βιολί. Η ηχογράφηση, η μίξη και το mastering έγινε από τον Δημήτρη Χωριανόπουλο (@Minus 2 productions) ο οποίος επιμελήθηκε και την παραγωγή.
Στίχοι:
Τώρα που είν’ ακριβοθώρητα τα χάδια,
τώρα που κλείσανε οι δρόμοι κι οι ζωές,
δε θα φοβάμαι αν κοιμάσαι αλλού τα βράδια,
τα παρακάλια δε θα πνίγω στις σιωπές
Τώρα που μάγισσες σε έχουνε δεμένο
κι ούτε ένα βλέμμα να μου ρίξεις δε μπορείς,
δεν έχω χώρα πια να ζω, ψυχή να μένω
και για άλλη αγάπη είν΄ αργά κι ίσως νωρίς
Εγώ αγάπησα τα ψέματα σου όλα,
κι αν ήταν ψέμα όση μου ΄δωσες στοργή,
μάτια μου λάθος είναι τα κεραυνοβόλα
και αμαρτία να κερδίσει η οργή
Σαν με κοιτάς χωρίς μιλιά, πονάω και σβήνω,
με την αγάπη μου το ξέρω απορείς,
στο πεπρωμένο μου εγώ το σφάλμα δίνω,
μα και στον έρωτα που σου ΄πεσε βαρύς
