Γράφει η Μαίρη Γκαζιάνη
Μετά την επιτυχημένη πορεία, επί τέσσερα συνεχή χρόνια, του πρώτου θεατρικού του μονολόγου «Αυτοκράτωρ Αδριανός», ο Χρήστος Λιακόπουλος, ύστερα από τρία χρόνια έρευνας, σκέψης και προετοιμασίας, επανέρχεται με το νέο έργο του «Προμηθέας Εσταυρωμένος».
Το περασμένο Σάββατο παρακολούθησα τη θεατρική παράσταση «Προμηθέας Εσταυρωμένος» και απόλαυσα για μια ακόμα φορά το πολύπλευρο ταλέντο του Χρήστου Λιακόπουλου. Έχει γράψει το θεατρικό σενάριο, έχει σκηνοθετήσει το έργο, έχει επιμεληθεί τους φωτισμούς, το ένδυμα, τα αντικείμενα σκηνής, τη μουσική επιμέλεια και ερμηνεύει συγκλονιστικά τον μονόλογο αναδεικνύοντας το μεγαλείο του υποκριτικού ταλέντου του.
Μέσα σ΄ ένα λιτό σκηνικό, ο ηθοποιός μεταμορφώνεται σε Προμηθέα και στον θεατρικό μονόλογο αφηγείται την Τιτανομαχία, την εξουσία του Δία, την ακούραστη πάλη του να βοηθήσει τους ανθρώπους, την τιμωρία του.
Με τα συναισθήματα που βιώνει ο ηθοποιός ως Προμηθέας προσεγγίζει τους θεατές και τους τα μεταδίδει αβίαστα, σκηνή τη σκηνή μέχρι την κορύφωση του τέλους.
Οι αξίες της αγάπης, της ψυχικής δύναμης, της μη παραίτησης, της ελευθερίας αναδεικνύονται μέσα από ένα έργο που χαρακτηρίζεται διαχρονικό, εφόσον ο αγώνας για το σπάσιμο των αλυσίδων της σκλαβιάς παραμένει πάντα επίκαιρο μέσα από τους πολέμους και τους αγώνες.
Επί 75 λεπτά ένας πυκνότατος λόγος κρατάει σε εγρήγορση την προσοχή του θεατή, δεν θέλει να χάσει ούτε μια λέξη που βγαίνει από το στόμα του ηθοποιού, ούτε ένα συναίσθημα που αντλείται από την ψυχική κατάσταση του Προμηθέα.
Μια εξαιρετική ερμηνεία ήταν του ζητούμενο του Χρήστου Λιακόπουλου που θα άγγιζε τις ψυχές των θεατών μέσα από τα μηνύματα που στέλνει και το πέτυχε απόλυτα. Είναι ξεκάθαρες οι συναισθηματικές εντάσεις του Προμηθέα ηθοποιού που μεταγγίζονται στον θεατή.
Τιμωρείται για τη βοήθειά του προς του ανθρώπους, σκοπό έχει να τους μεταδώσει τη φωτιά της σκέψης, της ψυχικής δύναμης, της δύναμης της θέλησης για ελευθερία. Και είναι αυτή η «φωτιά» που αναδεικνύεται σε όλη την πορεία του έργου με το μεγαλειώδες τέλος.
Πρόκειται για έναν θεατρικό μονόλογο με πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας για έναν ηθοποιό αλλά με πολύ μεγάλη ευκολία για έναν «θεό ηθοποιό» που έχοντας επάνω του όλες τις ιδιότητες, από τη συγγραφή και τη σκηνοθεσία ως την ερμηνεία, επί 75 λεπτά ταυτίζεται με τον ρόλο του και μας οδηγεί στο ταξίδι της «φωτιάς». Τα τελευταία σαράντα λεπτά του έργου ο ηθοποιός -ως αιχμάλωτος Προμηθέας- παραμένει ακίνητος με τεντωμένα σε έκταση τα χέρια (ως άλλος Χριστός) και είναι απορίας άξιο η σωματική και ψυχική αντοχή που διαθέτει.
Είναι συγκλονιστικοί οι ήχοι που παραπέμπουν στο κάρφωμα του Προμηθέα (θυμίζει τη σταύρωση του Χριστού για την αγάπη του προς τον άνθρωπο) και η ανατριχιαστική κραυγή του αετού που καθημερινά πλησιάζει να γευτεί το συκώτι του.
Στα συν της παράστασης ο ήχος της φωνής του Ερμή που προσπαθεί να συνετίσει τον Προμηθέα και η φωνή της μητέρας του (σαν άλλη Παναγία) από την εξαιρετική ηθοποιό Σάρα Τερζή.
Βγαίνοντας από την αίθουσα η γεύση που μου άφησε, ήταν η απόλυτη ικανοποίηση ενός άρτιου έργου από κάθε άποψη. Ο Προμηθέας της σκηνής είναι ο ηθοποιός της ψυχής μας και μας καθοδηγεί σε πρωτόγνωρες θεατρικές εμπειρίες μέσα από την αγάπη του για το θέατρο, μας προβληματίζει μέσα από το έργο του αλλά και μας λυτρώνει με τη σκηνή του τέλους. Λίγο πριν, ο θεατής είναι έτοιμος να προστρέξει προς βοήθεια του Προμηθέα ηθοποιού ώστε ν΄ απαλλαγεί από τα δεσμά του. Τόσο πειστική είναι η ερμηνεία του!
Το λιτό σκηνικό, το ένδυμα του Προμηθέα, ένα βάθρο, ο μυστηριακός φωτισμός, τα μουσικά χαλιά στάθηκαν υπεραρκετά στο να δημιουργήσουν την ατμόσφαιρα που απαιτείται ώστε να αναδειχτούν οι στιγμές που αγωνίζεται ως θεός και υποφέρει ως άνθρωπος.
Ο Χρήστος Λιακόπουλος σέβεται τον θεατή του και στέκεται έντιμα απέναντί του χαρίζοντας απλόχερα τα ταλέντα του.
Πρόκειται για μια θεατρική παράσταση που τη συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Περισσότερα για την παράσταση στον παρακάτω σύνδεσμο
