Σε ποια ηλικία ανακάλυψες ότι σε “έλκει” ο φακός;
Στα 15 έκανα αυτή την ανακάλυψη, επηρεασμένος από τον μεγάλο όγκο φωτογραφικού υλικού που είχε ο πατέρας μου από τα ταξίδια του σε ολόκληρο τον κόσμο. Ήθελα κι εγώ να μπω σε αυτόν τον κόσμο και γιατί όχι να φτιάξω έναν δικό μου!
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Δεν θεωρώ τον εαυτό μου καλλιτέχνη και άρα δεν είμαι ο καθ’ ύλην αρμόδιος να απαντήσω.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως φωτογράφο;
Ως φωτογράφο λοιπόν η λέξη που με εκφράζει είναι η “στιγμή”. Γιατί πρέπει να βρεθείς τη σωστή στιγμή στο σωστό σημείο και να κάνεις το κλικ τη στιγμή που πρέπει. Άλλωστε η ουσία της φωτογραφίας είναι να απαθανατίσεις τη στιγμή!
Μια φωτογραφία… χίλιες λέξεις;
Αναμφισβήτητα ΝΑΙ. Και εγώ θα το πήγαινα λίγο παραπέρα, λέγοντας “μια φωτογραφία όλες οι λέξεις”!
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως Καλλιτέχνη;
Παρατηρητής είμαι και καταγράφω με τον εξοπλισμό μου αυτά που συμβαίνουν γύρω μου και που πολλές φορές περνάνε απαρατήρητα από την πλειοψηφία των ανθρώπων που περνούν δίπλα από αυτά. Δεν κάνω καμία ουσιαστική παρέμβαση σε αυτά που αρχικώς έχουν αποτυπώσει οι αισθητήρες και τα φιλμ των μηχανών μου.
Τοπία, στιγμές, πρόσωπα, φύση, γάμοι, νυχτερινά κέντρα…. είναι όλα αυτά μαζί… ο φωτογράφος;
Ναι, πολύ σωστά! “Ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει”, έτσι και ο καλός ο φωτογράφος πρέπει να αντεπεξέλθει σε όλες τις προκλήσεις προκειμένου να διακριθεί και φυσικά να βγάλει το ψωμί του. Από εκεί και πέρα όμως, όλοι οι φωτογράφοι έχουν το δυνατό τους σημείο, τον τομέα που ξέρουν να διαχειριστούν καλύτερα και μέσα από τον οποίο έχουν γίνει περισσότερο γνωστοί σε σχέση με κάποιους άλλους. Δηλαδή “ο καθένας στο είδος του”!
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι μια ατομική έκθεση και ένα ταξίδι στη Νοτιοανατολική Ασία. Είναι όμως δύο πράγματα που θέλουν προσεκτικό σχεδιασμό. Ειδικά το ταξίδι, καθότι θα είναι φωτογραφικό και όχι τουριστικό, θέλει πολύ προσεκτική σχεδίαση και ένα καθόλου ευκαταφρόνητο budget.
Βιογραφικό.
ΠΟΛΥΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
Με τη φωτογραφία άρχισα να ασχολούμαι δειλά-δειλά στην ηλικία των 15 ετών, επηρεασμένος από τη μεγάλη φωτογραφική δραστηριότητα
του πατέρα μου που είχε γυρίσει όλη την υδρόγειο.
Από τις πρώτες μου λήψεις με την “AGFAMATIC 2000 pocket” και τις rangefinder των “YASHICA” και “FUJICA”, πέρασα στην κλασική “ZENIT 11”, ενώ αργότερα όταν η Φωτογραφία έγινε μέρος των σπουδών μου απέκτησα την περίφημη “NIKON F3hp” που χρησιμοποιώ ακόμα και σήμερα.
Η μετάβαση στην ψηφιακή εποχή με βρήκε το Πάσχα του 2004 και οφείλω να ομολογήσω ότι από τότε μέχρι σήμερα δε θυμάμαι να έχει περάσει μέρα χωρίς να κάνω κλικ!
