Ο Τραϊκούδης Χρήστος είναι οικονομολόγος, προϊστάμενος εμπορικού τμήματος Α’ υλών εταιρείας ανακύκλωσης, Msc in politics & economics in S.E and Eastern Europe, UoM, τακτικό μέλος Δ.Σ της ΕΥΑΘ Παγίων.
Τα τελευταία χρόνια ολοένα πιο συχνά εισάγεται στο δημόσιο διάλογο η ανάγκη δημιουργίας ενός νέου οικονομικού μοντέλου ανάπτυξης το οποίο θα περιορίζει τα απόβλητα και συνάμα θα τα αξιοποιεί με σύγχρονες μεθόδους και εργαλεία ώστε να ελαχιστοποιείται το περιβαλλοντικό κόστος.
Δυστυχώς η χώρα μας έχει βρεθεί σε θέσεις ουραγών εντός της Ε.Ε σε αυτή τη διαδικασία μετάβασης στην κυκλική οικονομία, μια σχεδόν παράλληλη ιστορία άλλων προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζουν οι Έλληνες πολίτες στην καθημερινότητα τους.
Σε μία χώρα όπως η δική μας όπου ένα μεγάλο ποσοστό προϊόντων τα οποία χρησιμοποιούμε είναι εισαγόμενα θα έπρεπε λογικά να εκμεταλλευόμαστε στο έπακρο την υπολειμματική τους αξία.
Συμβαίνει κάτι τέτοιο με βάση τη δική σας εμπειρία;
Τι πιστεύετε ότι λείπει στη γειτονιά σας ώστε να σας υποκινήσει να κάνετε καλύτερη διαλογή των αποβλήτων τα οποία παράγετε;
Ακόμη και αν εσείς λειτουργείτε ως ορθώς σκεπτόμενοι, θεωρείτε ότι αυτές οι πράξεις σας επιβραβεύονται με τη δημιουργία υποδομών ώστε να καλυτερεύσει συνολικά η καθημερινότητα σας;
Αν τελικά δεν γίνουν οι κατάλληλες υποδομές και οι πολίτες δεν κάνουν σωστή διαλογή στην πηγή πιστεύετε ότι ακόμη και βραχυχρόνια αυτό δεν θα έχει αρνητική επίπτωση στο περιβάλλον, στην τσέπη μας καθώς και στην εικόνα που προβάλλει η χώρα μας στο εξωτερικό;
Αυτές τις απαντήσεις δεν πρέπει να μας τις δώσουν οργανισμοί, κράτη, υπερεθνικοί σχηματισμοί και πρόσωπα από άλλα κράτη όπως έχει συμβεί στο παρελθόν για άλλα σημαντικά προβλήματα. Απαιτείται η συνέργεια, η αρωγή και η βούληση της κοινωνίας και της πολιτείας ώστε να μην χαθεί ακόμη μία ευκαιρία για την ελληνική οικονομία η οποία ακόμη υστερεί σε κάποιους δείκτες σε σχέση με άλλα κράτη μέλη της ΟΝΕ.
Ένα ακόμη ένα μεγάλο στοίχημα το οποίο πρέπει να κερδηθεί αφορά τη στήριξη των ελληνικών επιχειρήσεων μέσω της εφοδιαστικής αλυσίδας εξασφαλίζοντας φθηνότερες σε σχέση με τις εισαγόμενες και ποιοτικές Α ύλες.
Πάντα μία εποικοδομητική αρνητική κριτική σε αυτά που αντιλαμβάνεται ο κάθε πολίτης να συμβαίνουν σήμερα σχετικά με την ανακύκλωση και πιστεύει ότι χρήζουν βελτίωσης μπορεί να οδηγήσουν σε ένα καλύτερο αποτέλεσμα δια μέσω της πίεσης προς τους υπεύθυνους για να βελτιώσουν τις υποδομές.
Οι πράσινες γωνίες, τα πράσινα πάρκα, οι υπόγειοι κάδοι, η υποχρέωση όλα τα νέα κτήρια να έχουν τις υποδομές ώστε τα απόβλητα να διαλέγονται ορθά στην πηγή και να εναποτίθενται σε διαφορετικά ρεύματα-κάδους, η συνεχής ενημέρωση των πολιτών αλλά και η αντίληψη των τελευταίων ότι η προσπάθεια τους να διαλέγουν ορθά τα απόβλητα τα οποία δημιουργούν, έχει απτή επιβράβευση μέσω έργων για την καλυτέρευση της καθημερινότητάς τους, είναι όλα αυτά δείγμα πολιτισμού και μίας κοινωνίας η οποία θέλει πραγματικά να προοδεύει.
Βέβαια η δυσκολία να γίνουν αυτές οι υποδομές μας φέρνει κάποιες φορές αντιμέτωπους με το παρελθόν και αυτό κάνει ακόμη πιο επιτακτικό να μην επαναλαμβάνουμε ενέργειες οι οποίες μπορεί να φρενάρουν την επιθυμία μεγάλου μέρους της κοινωνίας για οικονομική ευμάρεια και καλύτερες συνθήκες διαβίωσης.
