Στα πλαίσια της συνεργασίας και της Χορηγίας Επικοινωνίας της πολιτιστικής ιστοσελίδας www.polismagazino.gr στην Ομαδική Εικαστική Έκθεση CHILDREN have the right NOT to remain silent, o Μιχάλης Γωνιωτάκης παρουσιάζει συνεντεύξεις εικαστικών που συμμετέχουν με έργα τους στην έκθεση. Η έκθεση προσαρμόζεται στις ιδιαίτερες συνθήκες της εποχής και παρουσιάζεται από την Τρίτη 1η Δεκεμβρίου, διαδικτυακά στην ιστοσελίδα του Δημήτρη Λαζάρου (concept – επικοινωνία) http://www.art-profiles.net/447578319 ενώ στη συνέχεια θα παρουσιαστεί στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κασσαβέτη 18, Κηφισά σε ημερομηνίες που θα ανακοινωθούν, μόλις αρθεί η καραντίνα και ακολουθώντας πάντα τις επίσημες κυβερνητικές ανακοινώσεις σχετικά με το άνοιγμα των πολιτιστικών χώρων.
Κα. Παπακωνσταντίνου Αγγελική πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Η ζωγραφική δεν είναι για εμένα βιοποριστικό μέσο, αλλά ανάγκη μίας διαρκούς δημιουργίας. Ζωγραφίζω από πολύ μικρή διαρκώς. Μεγαλώνοντας και αποκτώντας επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, η ζωγραφική βρήκε τον τρόπο να κερδίσει χώρο και χρόνο στην καθημερινή μου ζωή.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Δε νομίζω ότι η δουλειά μου εντάσσεται σε ένα συγκεκριμένο ρεύμα. Άλλωστε αυτό παραθέτει σε στερεότυπο. Κι επειδή τα στερεότυπα διαμορφώνουν συμπεριφορές προκατάληψης και διαθέτουν εμμονικό χαρακτήρα, που αντιστέκεται στη διόρθωση και στην αλλαγή, δεν επιδίωξα ποτέ να ενταχθώ σε κάποιο συγκεκριμένο ρεύμα. Έτσι κατά περιόδους ψάχνω, δοκιμάζω νέα υλικά και τεχνοτροπίες παραμένοντας όμως πιστή στο βιωματικό χαρακτήρα του έργου μου.
Από που αντλείτε την έμπνευση σας; Οι συνθέσεις μου, άλλοτε λιγότερο κι άλλοτε περισσότερο αφαιρετικές, αποτελούν μία αφήγηση προσωπικών βιωμάτων. Υπάρχει βέβαια κι ένα κομμάτι της δουλειάς μου, που αφορά στην ίδια την τέχνη. Οι δημιουργίες αυτές, αποτελούν μία δική μου προσέγγιση σε αγαπημένα μου συγγραφικά έργα και τραγούδια.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Θεωρώ ότι είναι αναπόφευκτη η επιρροή που δέχεται ενας καλλιτέχνης από το έργο άλλων αγαπημένων του καλλιτεχνών. Ειδικά στα πρώτα του βήματα, που ακόμη αναζητά το προσωπικό του ύφος και γραφή. Θαυμάζω πολλούς καλλιτέχνες, τόσο παλιούς όσο και σύγχρονους, Έλληνες και ξένους, που πολλές φορές είναι εμφανής η επιρροή που δέχτηκα απ’ αυτούς στη δουλειά μου. Όπως επίσης επηρεάστηκα πολύ κι από το έργο των δασκάλων μου.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Να ξυπνήσω στον αναγνώστη μου τα ίδια συναισθήματα με εκείνα που με παρακίνησαν στη δημιουργία του έργου μου και να τον οδηγήσω να δει το θέμα με τη δική μου ματιά, να νιώσει τη σιωπή και τις αποκαλύψεις μου.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η πρόσφατη κατάργηση της διδασκαλίας των καλλιτεχνικών μαθημάτων στις τάξεις του Λυκείου, είναι ένας δείκτης της αποδοχής της Τέχνης στην Ελλάδα του σήμερα. Από την άλλη η απάντηση των μαζικών κινητοποιήσεων ενάντια στην κατεύθυνση αυτή, αποτελεί αισιόδοξο μήνυμα, για να βρει η τέχνη την αποδοχή που της αξίζει. Γιατί η τέχνη είναι αναγκαία για τη διαμόρφωση πολιτιστικής συνείδησης και αισθητικής κρίσης. Βοηθά στην γνωστική, συναισθηματική και ψυχοκινητική ανάπτυξη του ατόμου. Μέσω της τέχνης, διεγείρεται η φαντασία, η δημιουργικότητα, η μνήμη, η συγκέντρωση, η αντίληψη, γνωστικές λειτουργίες που είναι απαιτητές σε πολλούς τομείς της ζωής. Κι αν δεχτούμε ότι η τέχνη μπορεί να αγγίξει την ψυχή του αναγνώστη και να ξυπνήσει συνειδήσεις, τότε μπορεί να μας βοηθήσει να σκεφτούμε ανεξάρτητα από πολιτικές τοποθετήσεις και ακραίους φανατισμούς, που εκδηλώνουν τη μισαλλοδοξία ως παραλήρημα και διαταράσσουν την ισορροπία.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Ο στόχος μου είναι η εξέλιξη της δουλειάς μου, μέσα από την απρόσκοπτη δημιουργία της. Όσο αφουγκράζομαι το κάλεσμα καταστάσεων, συναισθημάτων και αντικειμένων που επιθυμούν να γίνουν η γλώσσα μου, θα συνεχίζω να δημιουργώ κι όταν μου δίνεται η ευκαιρία θα εκθέτω τις εξομολογήσεις μου. Τον τελευταίο χρόνο επέλεξα να συμμετέχω μόνο σε εκθέσεις με θεματική, γιατί ένιωσα ότι κατι εχω να πω. Θα συνεχίσω λοιπόν στο ίδιο πνεύμα, χωρίς σχεδιασμό. Άλλωστε η δημιουργία ούτε σε καλούπια χωράει ούτε συμβιβάζεται με σχέδια και προγραμματισμούς.
