“…Ένας μουσικός που θαυμάζω είναι ο τσελίστας Yo Yo Ma. Πιστεύω ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σολίστες της εποχής μας και μακάρι να υπάρξει η πιθανότητα να συνεργαστούμε με έναν τέτοιο καλλιτέχνη”
Ποια είναι η πρώτη σας Μούσικη ανάμνηση; Θύμαμαι που ήμουν περίπου 11 χρονών, πήγαινα στην δημοτική φιλαρμονική Ναυπλιου, τότε στεγαζόταν εκει που είναι το σημερινό δημαρχείο. Το κτίριο τότε ήταν εσωτερικά σε άσχημη κατάσταση. Χείμωνας, δεν υπήρχε θέρμανση, ήμασταν με τα μπουφάν η υγρασία σε τρύπαγε ο μαέστρος πολυ αυστηρός που με το παραμικρό λάθος σε στόλιζε με διάφορα κοσμητικά επίθετα και όμως 35 άνθρωποι ηλικίας από 11 έως συνταξιούχοι άνω των 60 ήταν εκεί στην αίθουσα με τα όργανα να κάνουμε πρόβα. Ήταν τέτοια η αγάπη για την μουσική που όλα τα παραπάνω δεν μας ενοχλούσαν. Αυτές οι εικόνες θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στην μνήμη μου..
Ποιον μουσικό θαυμάζετε και με ποιον μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Είμαι πολύ τυχερός διότι με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έχουμε συνεργαστεί με ιερά τέρατα της μουσική. Από τον Λουτσιάνο Παβαρότι, την Τζέση Νόρμαν, τους δικούς μας ογκόλιθους Δημήτρη Σγούρο, Λεωνίδα Καβακο μέχρι πρόσφατα το ίσως πιο διάσημο ροκ συγκρότημα του κόσμου τους Scorpions. Ένας μουσικός που θαυμάζω είναι ο τσελίστας
Yo Yo Ma.. Πιστεύω ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σολίστες της εποχής μας και μακάρι να υπάρξει η πιθανότητα να συνεργαστούμε με έναν τέτοιο καλλιτέχνη.
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Ξεκίνησα τα πρώτα μουσικά μου βήματα στο Ναύπλιο από όπου κατάγομαι, στην δημοτική φιλαρμονική Ναυπλίου.
Τελειώνοντας το λύκειο συνέχισα τις σπουδές μου στο Ωδείο Αθηνών παίρνοντας το δίπλωμα της τρομπέτας. Μετά την στρατιωτική μου θητεία συνέχισα τις σπουδές μου στις ΗΠΑ και στην Σουηδία. Η κατάληξή μου είναι η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών που είμαι μέλος της από το 2001 και νιώθω πολύ τυχερός αλλά θα τολμίσω να πω και περήφανος που ανήκω στο κορυφαίο ορχηστρικό σύνολο της χώρας.
Σίγουρα σε όλη αυτή την πορεία υπήρξαν καλές και κακές στιγμές, καλές και κακές επιρροές. Όλες όμως πιστεύω ήταν χρήσιμες. Και τα καλά και τα κακά χρειάζονται στη ζωή για να γαλουχίσουν έναν άνθρωπο και να τον κάνουν ικανό να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που θα του εμφανιστούν.
Όλων των ειδών οι επιρροές είναι υπεύθυνες για το χτίσιμο της προσωπικότητας ενός ανθρώπου.
Ποια είναι η γνώμη σας για τα μουσικά τηλεοπτικά Talent show; Tα talent show κατά την ταπεινή μου γνώμη, απευθύνονται σε συγκεκριμένο κοινό, με συγκεκριμένους όρους και συγκεκριμένες απαιτήσεις. Ύπαρχουν πολλά ταλαντούχα παιδιά με φανταστικές φωνές. Το 3-5% επιβιώνει και αυτά τα παιδιά τις περισσότερες φορές ζουν σε μια εικονική πραγματικότητα σε μια εφήμερη δημοσιότητα που στο τέλος δεν μπορούν να διαχειριστούν. Μέσω διαφήμισης πείθουν τους νέους ότι μέσα σε μια στιγμή θα κάνουν καριέρα και θα γίνουν διάσημοι… Καμιά καριέρα σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης δεν χτίστηκε σε μερικές εβδομάδες, οσο κρατάει ένα talent show, είναι προσπάθεια συνεχόμενης δουλειάς ετών και θυσίας αρκετών αγαθών της καθημερινότητας και της διασκέδασης που λίγοι είναι ικανοί να ακολουθήσουν.
Γιατί χρειάζεται η μουσική παιδεία; Έίναι πολυτέλεια ή ανάγκη; Δυστυχώς πολλοί συνάνθρωποί μας ακόμα και φίλοι μας θεωρούν ότι η μουσική παιδεία είναι πολυτέλεια.
Οι αρχαίοι ημών πρόγονοί μας στις σπουδές των παιδιών τους περιελάμβαναν την τέχνη του πολέμου, την φιλοσοφία,τα μαθηματικά και την μουσική…
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι όταν κάποιο παιδί μαθαίνει ένα μουσικό όργανο, αρκετά κέντρα του εγκεφάλου ενεργοποιούνται με αποτέλεσμα το παιδί να αποχτά περισσότερη αυτοσυγκέντρωση, φαντασία, δημιουργικότητα και μεγαλύτερη ευφυία.
Άρα λοιπόν θεωρώ υποχρέωση ενός γονιού να ωθήσει το παιδί του προς τη μουσική άσχετα αν το ακολουθήση σαν επάγγελμα ή όχι.
Στο ότι η μουσική παιδεία της χώρας μας είναι σε χαμηλό επίπεδο έχει μεγάλη ευθύνη η πολιτεία που ποτέ δεν έδωσε την απαραίτητη προσοχή στον τομέα αυτό. Θα μπορούσε να παραδειγματιστεί από άλλες ευροπαικές χώρες για τον τρόπο που διδάσκεται η μουσική στα σχολεία.
Δεν είναι τυχαίο ότι είμαστε η μόνη χώρα της ευρώπης που δεν έχουμε Μουσική Ακαδημία.
Σε πολλά θέματα όσον αφορά την παιδεία είμαστε σαν χώρα πολύ πίσω. Τα πάντα ξεκινούν και καταλήγουν στην παιδεία, όταν γίνει αντιληπτό αυτό τότε θα έχουμε κάνει ένα μεγάλο βήμα για την κοινωνία μας.
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Έλπιζω να ξεκινήσει η δράση της ορχήστρας όσο το δυνατόν συντομότερα και επίσης εύχομαι να συνεχιστούν οι δράσεις των συνόλων της ορχήστρας σε απομακρησμένες περιοχές της χώρας. Έιναι συγκινητικό όταν πάμε και παίζουμε συναυλίες ή κάνουμε μαθήματα σε σχολεία, σε φιλαρμονικές ή και σε σχολεία με παιδιά με ειδικές ανάγκες, βλέπεις στα μάτια τους την ανάγκη για μουσική. Συμμετέχουν σε όλο αυτό που γίνεται είτε με ένα χαμόγελο τους είτε πολλές φορές χτυπόντας παλαμάκια στο ρυθμό κάποιας μελωδείας που παίζουμε προσπαθόντας να γίνουν ένα με εμάς.
Στο τελός διαπιστώνεις ότι η τέχνη της μουσικής είναι ο πιο άμεσος τρόπος επικοινωνίας με τα πιο δυνατά συναισθήματα…..
Βιογραφικό. Παναγιώτης Μπαλαμός
(Τρομπέτα) Ο Παναγιώτης Μπαλαμός είναι μουσικός στις Τρομπέτες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών.
Γεννήθηκε το 1972 στο Τορόντο του Καναδά. Σε ηλικία 12 ετών, πήρε τα πρώτα μαθήματα τρομπέτας στη Δημοτική Φιλαρμονική του Ναυπλίου, με αρχιμουσικό τον Βασίλειο Χαραμή και υπαρχιμουσικό τον Θεοδόση Αντωνιάδη. Συνέχισε τις σπουδές του στην τρομπέτα (1990), στο Ωδείο Αθηνών με καθηγητή το Νίκο Ξανθούλη. Το 1996 πήρε το δίπλωμά του με βαθμό Άριστα παμψηφεί και χρηματικό έπαθλο από τον Μουσικό Οίκο Φ.Νάκας (ήταν το καλύτερο δίπλωμα που δόθηκε εκείνη τη χρονιά σε πνευστό).
Στη συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στο Truman State University των ΗΠΑ με καθηγητή τον dr.Gregory Jones κι αργότερα στο Μάλμε της Σουηδίας και στην Ελλάδα με καθηγητή τον Bo Nilsson. Έχει επίσης παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Allen Vizzutti, Vince di Martino, James Thompson, Timofei Dokshitser, Matthias Hofs, F.Damrow, R.Friedrich.
Κατά το διάστημα των σπουδών του στις ΗΠΑ, συνέπραξε με το Truman Trumpet Ensemble στο I.T.G., στο Richmond της Washington D.C. Επίσης συμμετείχε συναυλία με το Brass Ensemble της Kansas Symphony Orchestra. Από το 2004 έως και το 2005 συμμετείχε με την Ορχήστρα των Εθνών σε συναυλίες που εδόθησαν στην Κίνα και στη Μεγάλη Βρετανία. Το 2013 συνέπραξε με την World Peace Orchestra South Korea, με αρχιμουσικούς τους Jong Hoon Bae και Francesco La Vecchia. Στην Ελλάδα έχει συνεργαστεί με μερικές από τις σημαντικότερες ορχήστρες της χώρας, όπως με την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ, την Enarmonia κ.ά.
Διδάσκει στο Σύγχρονο Ωδείο Αθήνας (από το 2007), στο Ωδείο Μουσικοί Ορίζοντες (από το 2014) και στο Δημοτικό Ωδείο Πειραιά (από το 2016), ενώ παράλληλα έχει διδάξει στο Δημοτικό Ωδείο Ασπροπύργου (2004-2015).
