Παναγιώτης Γραμματικάκης: “…Καλή φωτογραφία μπορείς να κάνεις με οποιοδήποτε μέσο. Ο φωτογράφος βγάζει τη φωτογραφία κι όχι η κάμερα”

Συνέντευξη του φωτογράφου Παναγιώτη Γραμματικάκη στον Ανδρέα Κατσικούδη για το polismagazino.gr

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Ξεκίνησα την φωτογραφία το 2013 σαν μια συναισθηματική διέξοδο. Περνούσα τότε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο της ζωής μου και ένας φίλος μού πρότεινε τη φωτογραφία ως μέσο που θα με έκανε να νιώσω καλύτερα.

Είμαι εντελώς αυτοδίδακτος. Στην αρχή δοκίμασα κάποια σεμινάρια, αλλά κανείς δεν πίστευε ότι είμαι αρχάριος, με αποτέλεσμα να συνεχίσω μόνος μου. Από τότε όμως δουλεύω πάρα πολύ και σε καθημερινή βάση. Μελετάω και βγάζω φωτογραφίες συνέχεια. Από τη στιγμή που ανοίγω τα μάτια μου, μέχρι να κοιμηθώ ασχολούμαι συνέχεια με τη φωτογραφία, ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιώ τη φωτογραφική μηχανή. Για παράδειγμα σκέφτομαι ιδέες για φωτογράφιση. Αυτό που ουσιαστικά με βοήθησε είναι ότι η οικογένεια και οι φίλοι μου που πίστεψαν από την αρχή στη δουλειά μου – περισσότερο από ότι πίστευα εγώ ο ίδιος.

Η σχέση μου είναι ακόμα ερασιτεχνική, αλλά ελπίζω να καταφέρω να γίνει επαγγελματική. Όταν ξεκίνησα τη φωτογραφία είχα πει σε μία φίλη ότι θα γίνω ο καλύτερος φωτογράφος στον κόσμο! Αστειευόμουν φυσικά, αλλά αγαπώ πολύ τη φωτογραφία και θέλω να εκφραστώ μέσα από αυτήν όσο καλύτερα μπορώ. Να κάνω τέχνη που θα μπορέσει να συγκινήσει κάποιους ανθρώπους. Με ενδιαφέρει επίσης η δουλειά μου να είναι χρήσιμη στους άλλους.

Χρειάζεται συγκεκριμένος εξοπλισμός για κάποια είδη φωτογραφίας, αλλά μόνος του δεν τραβάει τις φωτογραφίες. Καλή φωτογραφία μπορείς να κάνεις με οποιοδήποτε μέσο. Ο φωτογράφος βγάζει τη φωτογραφία κι όχι η κάμερα.

Το ταλέντο είναι πιστεύω απαραίτητο. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ταλέντο σε κάποια τέχνη, αλλά πρέπει να βρουν ποια είναι αυτή και μην προσπαθούν άδικα με κάτι που δεν τους ταιριάζει. Το ταλέντο όμως από μόνο του δεν κάνει τίποτα. Χρειάζεται πολύ δουλειά και διαρκή εξέλιξη.

Δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι φωτογράφοι που θαυμάζω, αλλά φωτογραφίες που ζηλεύω και με εμπνέουν και είναι πολλές αυτές. Η έμπνευση έρχεται από τα πάντα, από την καθημερινότητα. Με εμπνέει σίγουρα η φύση, ο άνθρωπος και οι δυνατότητες του μυαλού του.

Δεν έχω αγαπημένο είδος φωτογραφίας. Αυτό που θέλω πραγματικά από τη φωτογραφία είναι να έχει δύναμη και να εκφράζει συναισθήματα. Δεν μου αρέσουν οι εικόνες που δεν προκαλούν καμία συγκίνηση. Η φωτογραφία είναι τέχνη, αλλά όχι εύκολη. Ειδικά στην εποχή μας που κυριαρχεί παντού η εικόνα.

Είναι αλήθεια ότι έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με το καλλιτεχνικό γυμνό. Το σώμα είναι κομμάτι της φύσης, της ύπαρξής μας, αλλά υπάρχει ακόμα προκατάληψη σε αυτό το θέμα από πολλούς. Κάποιοι δυστυχώς βλέπουν κάτι πονηρό και κακό στο γυμνό, αλλά φυσικά αυτό είναι λάθος . Τι προσπαθώ να δείξω; Μα, αυτό που είμαστε, το πραγματικό εαυτό μας. Επιλέγω μοντέλα περισσότερο από ένστικτο, αλλά προσαρμόζω τη δουλειά μου, τις ιδέες μου σε σχέση με ποιον έχω απέναντί μου.

Ζούμε κάτι πρωτόγνωρο και πολύ δύσκολο αυτή την εποχή λόγω του κορονοϊού. Δεν ξέρω πού βρίσκει δύναμη ο καθένας μας για να παλέψει, αλλά χαίρομαι όταν ακούω ότι κάποιος παλεύει και δημιουργεί. Κι εγώ προσπαθώ. Νιώθω καθηλωμένος όμως και δυσκολεύομαι όπως όλοι μας.