Ο Παζιώτης Σπύρος, Ηθοποιός – Μουσικος τοποθετείται στο polismagazino.gr για το Lockdown, τον πολιτισμό, το φόβο, την απώλεια, την υποχρεωτική μάσκα και το άγνωστο αύριο.
“Το αντίδοτό μου στο αύριο είναι η υπομονή, το διάβασμα και η αισιοδοξία. Με τη σειρά που τα ανέφερα. Η υπομονή ηρεμεί κι επαναφέρει τη λογική, το διάβασμα θωρακίζει και η αισιοδοξία υποβοηθά στην ψυχική στήριξη του εαυτού μας κι όχι μόνο!”
Γενικό Lockdown. Αναγκαίο ή όχι; Κατά την ταπεινή μου άποψη το γενικό Lockdown, δεν ήταν απαραίτητο στην Ελλάδα. Έγινε απαραίτητο λόγω της πλήρους αδράνειας των αρμοδίων, μετά την πρώτη επιτυχή έκβαση. Θεωρώ όμως ότι και πάλι θα μπορούσε να αποφευχθεί με άλλα μέτρα.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Ο πολιτισμός, μπορεί να γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά “κάνει καριέρα” στο εξωτερικό. Η Ελλάδα τον γέννησε και οι Έλληνες τον έδιωξαν. Τα τελευταία χρόνια δυστυχώς ζούμε στην περίοδο με το χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης – δημιουργίας – συναισθημάτων κ.α. Ίσως, το μόνο θετικό της κρίσης παγκοσμίως, είναι η δημιουργία σε όλους τους τομείς και κυρίως στον καλλιτεχνικό. Κι αυτό, διότι λόγω έλλειψης αγαθών (οικονομικών και μη), γεννάται η ανάγκη για σκέψη και φαντασία. Οπότε εν κατακλείδι, είμαι θετικός για το μέλλον του στην Ελλάδα, αν αλλάξουν κάποιοι βασικοί πυλώνες στην παιδεία.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Η αγκαλιά ποτέ δεν υπήρξε απλώς μια λέξη. Ήταν πάντα -τουλάχιστον για εμάς τους Έλληνες- κάτι πολύ πιο σημαντικό Μια πράξη που μας συνέδεε με τη στοργή, τη θαλπωρή, την αγάπη και γενικά τα πιό δυνατά συναισθήματα. Μια ιδέα που η έλλειψή της γεννούσε “εγκληματίες” και η ύπαρξή της κινήματα. Ιδίως σήμερα που πολλές αξίες καταρρέουν σαν χάρτινοι τοίχοι, μια αγκαλιά απο ένα αγαπημένο μας άνθρωπο, μας γλυτώνει από ασθένειες χειρότερες από κάθε κορονοϊό. Από τις ασθένειες του μυαλού και τις ψυχής μας που δεν επιδέχονται φάρμακα.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Η δική μου γεννιά, έχει μάθει να ζει με τις έννοιες φόβος και απώλεια, οπότε λειτουργούν ως συγκοινωνούντα δοχεια με τις προαναφερθείσες έννοιες του μυαλού και της ψυχής. Σίγουρα υπάρχουν στο μυαλό μου, αλλά προσπαθώ να τις κρατάω στο πίσω μέρος του, για να μη με επηρεάζουν.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Θεωρώ ότι δυστυχώς, δύσκολα θα βγει από τη ζωή μας. Ο φόβος κυριάρχησε δυστυχώς στις συνειδήσεις μας κι έτσι αν κάποιος είχε ένα μικρό επίπεδο μικροβιοφοβίας, τώρα θα εκατονταπλασιαστεί. Σε δεύτερο επίπεδο μάθαμε να κρυβόμαστε πίσω από αυτή και μόλις τη βγάζουμε νοιώθουμε εκτεθημένοι. Πολύ φοβάμαι πως θα αργήσει να βγει από τις ζωές μας.
Καλλιτέχνης: “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Για τους καλλιτέχνες, ελπίδα δεν υπήρχε και πριν, απλά τώρα έφτασε σε τέλμα σε μεγαλύτερη έκταση. Στην Ελλάδα οι πραγματικοί καλλιτέχνες δεν είναι πλούσιοι και οι πλούσιοι δεν είναι καλλιτέχνες! Εμψυχο καλλιτεχνικό υλικό, θα υπάρχει πάντα, η επιβίωση όμως αυτού, θα αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις τροχοπέδη για την ανάπτυξή του. Η Ελλάδα δε θα σταματήσει να γεννά καλλιτέχνες, οι Έλληνες θα σταματήσουν αν δεν αλλάξει κάτι ριζικά! Για να υπάρχει Καλλιτέχνης, χρειάζεται στήριξη.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Όλες οι καλλιτεχνικές σκηνές, επιβάλεται να μείνουν ανοιχτές (με λιγότερα άτομα), γιατί είναι η ασφαλέστερη λύση για έξοδο.
1ον) Έχουν αποστάσεις οι θέσεις μεταξύ τους.
2ον) Είναι όλοι καθιστοί.
3ον) Οι αίθουσες αερίζονται.
4ον) Η ύπαρξή τους, συντελεί στη μείωση ψυχολογικών ασθενειών, αφού αποτελεί έρεισμα για να ψυχαγωγηθούν και να ξεχαστούν οι άνθρωποι, έστω και πρόσκαιρα…
Ποιο είναι το Αντίδοτό σας στο άγνωστο αύριο; Το δικό μου αντίδοτο είναι η υπομονή, το διαβασμα και η αισιοδοξία. Με τη σειρά που τα ανέφερα. Η υπομονή ηρεμεί κι επαναφέρει τη λογική, το διάβασμα θωρακίζει και η αισιοδοξία υποβοηθά στην ψυχική στήριξη του εαυτού μας κι όχι μόνο!
Ένα μήνυμά σας για αναγνώστες του polismagazino.gr; Ως αναγνώστης, τα μηνύματα θα είναι αυτά που λέω και στον εαυτό μου..
• Χαμογελάστε, γιατί αυτό δεν μπορούν να μας το στερήσουν με όσες μάσκες κι αν μας φορέσουν.
• Ονειρευτείτε, γιατί αυτό δεν μπορούν να μας το στερήσουν όσο κι αν μας εξαθλιώσουν.
• Ερωτευτείτε, γιατί αυτό δεν μπορούν να μας το στερήσουν όσο κι αν μας απομονώσουν.
• Προστατέψτε το παιδί που κρύβεται μέσα σας, γιατί αυτό δεν πρέπει να μας το στερήσουν ό,τι κι αν κάνουν!
