Ο Πέτρος Μπούρας, Πιανίστας/ Συνθέτης, τοποθετείται στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του polismagazino.gr
“…δημιουργώ καινούργιες συνθέσεις, προσπαθώντας μανιωδώς να καταγράψω τον παραλογισμό που ζούμε.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Για να ξεκαθαρίσουμε κάτι… Η έννοια του “εγκλεισμού” έχει μόνο αρνητικό πρόσημο. Όντας φυσιολογικό κοινωνικό ον, μόνο αρνητικά συναισθήματα είναι αυτά λοιπόν που μου δημιουργεί. Νιώθω κυρίως μεγάλη οργή και επαναφορά της θέλησης μου να αλλάξω τα πάντα. Κάνω τα πάντα για να παραμένω ενεργός τουλάχιστον εγκεφαλικά. Το βασικότερο είναι να δημιουργώ καινούργιες συνθέσεις, προσπαθώντας μανιωδώς να καταγράψω τον παραλογισμό που ζούμε.
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Για να είμαι ειλικρινής δεν εντυπωσιάζομαι σε σχέση με τους πρωταγωνιστές. Αυτό που με εντυπωσιάζει είναι πώς το αντιμετωπίζει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Η «κλειδαρότρυπα» παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο και αυτό είναι γελοίο. Κάποιοι άνθρωποι εκτέθηκαν για να προστατεύσουν αυτούς που έρχονται από πίσω. Ή κάνουμε κάτι με αυτό και το μεταφέρουμε σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους ή γινόμαστε συνένοχοι. Δεν υπάρχει ενδιάμεση οδός.
Αυτό που φυσικά με σοκάρει επίσης είναι η πολιτική βούληση για κουκούλωμα… Σε κάτι τόσο σημαντικό είναι τουλάχιστον εγκληματική. Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε τα θύματα μόνο με βάση τον εαυτό μας.
“Έχω υπάρξει θύμα ψυχολογικής βίας. Αλλά είμαι από τους τυχερούς, που μεγάλωσαν γνωρίζοντας την ύπαρξή της…”
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Θα εμβολιαστώ, γιατί πιθανότατα θα το μετανιώσω στο μέλλον αν δεν το κάνω. Δεν είμαι σίγουρος για την αποτελεσματικότητα. Πολλά τεστ δείχνουν σωστή ανάπτυξη αντισωμάτων, άλλα όχι. Εδώ η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη…. Δεν θα ήμουν εγώ?
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό εάν στο σπίτι και εάν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Άπειρα πράγματα… Πιο πολύ από όλα με ενοχλεί η αποστέρηση των πολιτικών και κοινωνικών μου δικαιωμάτων… Με απλά λόγια, η ελευθερία μου. Σίγουρα επίσης μου ‘χει λείψει η σκηνή. Θέλω να ξαναεπικοινωνήσω με τους ανθρώπους μέσω μιας παράστασης.
Δεν το έχω αντιμετωπίσει ικανοποιητικά όλο αυτό. Η ελευθερία είτε παραχωρείται, είτε κατακτιέται συλλογικά.
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Δυστυχώς είμαι σχεδόν σίγουρος ότι δεν επιστραφούν όλα αυτά που στερηθήκαμε. Επίσης, έχει ήδη καταγραφεί αύξηση των ωρών εργασίας σε πολλούς κλάδους λόγω μη δυνατότητας ελέγχου στην “ψηφιακή” εργασία. Δυστυχώς, πολλά πράγματα θα εξακολουθήσουν να γίνονται μέσω υπολογιστή.
Σε σχέση με την τέχνη, φοβάμαι ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει ανεπιστρεπτί. Ελπίζω απλά να βρούμε έναν τρόπο να εκφραστούμε ΟΠΩΣ και ΟΣΟ θέλουμε.
