Μια νέα ξεχωριστή εικαστικός, η Πέλα Κονταξή μιλά στους πολιτιστικούς μας συντάκτες για την πορεία της στα καλλιτεχνικά δρώμενα και τα σχέδια της για το μέλλον.
Κυρία Κονταξή ποιές είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός;
Το συναίσθημα είναι αυτό που με κατευθύνει.
Ποιά είναι η αγαπημένη θεματολογία στη δουλειά σας;
Η θεματολογία που εμπνέομαι είναι κάθε έμψυχο ον μέσα από το ζωϊκό βασίλειο.
Ποιά είναι τα υλικά που χρησιμοποιείτε για να δημιουργήσετε τα έργα σας και ποιους συμβολισμούς εμπεριέχει η επιλογή τους;
ΑΚΡΥΛΙΚΟ, ΛΑΔΙ καθώς και υλικά από το φυσικό περιβάλλον είναι αυτά που χρησιμοποιώ. Παράλληλοι δρόμοι είναι η βιωματική έκθεση. Ενα μικρό καναρίνι που φωσφορίζει (η εσωτερική του δύναμη) κλεισμένο για χρόνια μέσα σε κλουβί, βρίσκει την πόρτα ανοιχτή και δραπετεύει προς την ελευθερία του.
Ποιοί είναι οι λόγοι ή οι αφορμές που σας έδωσαν την ώθηση να ασχοληθείτε με την ζωγραφική;
Το περιβάλλον στην παιδική μου ηλικία, με ώθησε να ασχοληθώ με τη ζωγραφική. Δυσάρεστα γεγονότα στην πορεία της ζωής μου, πυροδότησαν την ανάγκη μου να ζωγραφίζω και πάλι…
Με ποια προσωπικότητα της τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιό θέμα;
Αntoni Gaudi… τον μεγαλύτερο για μένα αρχιτέκτονα της σύγχρονης εποχής. Θα ήθελα μέσα από ένα διάλογό μας να αποκωδικοποιήσω τον τρόπο σκέψης ενός ανθρώπου που ήταν τόσο μπροστά από την εποχή του…
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής;
Με τη φωτογραφία σίγουρα γιατί έχω ασχοληθεί και στο παρελθόν. Με ενδιαφέρει επίσης η εσωτερική και η εξωτερική διακόσμηση χώρων.
Ποιές θα επιθυμούσατε να είναι οι προσωπικές σας σφραγίδες ως εικαστικός;
Θέλω να αποτυπώνω στα έργα μου την αντανάκλαση των σκέψεων και των συναισθημάτων μου.
Τι είναι η τέχνη για σας; Μια μορφή προσωπικής έκφρασης; Ανάγκη για δημιουργία; Επικοινωνία; Ή κάτι άλλο;
H τέχνη για μένα είναι εσωτερικότητα. Εκφράζοντας το συναίσθημά μου μέσα από την ζωγραφική, γνωρίζω τον εαυτό μου.
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια ή και όνειρα;
Εχω μάθει στη ζωή μου να μην κάνω όνειρα γιατί το ομορφότερο όνειρο είναι ο ΔΡΟΜΟΣ ΜΟΥ…
Κάθε καλλιτέχνης αντιμετωπίζει τις δημιουργίες του σαν παιδιά του και αγαπάει εξίσου την καθεμία από αυτές για διαφορετικούς λόγους. Υπάρχει ωστόσο κάποια δημιουργία σας που να σας είναι ιδιαιτέρως αγαπητή;
Κάθε δημιούργημα του καλλιτέχνη είναι απερίσπαστο κομμάτι του. Το έργο που ωστόσο έχω αγαπήσει ιδιαίτερα είναι το τελευταίο μου δημιούργημα “ΤΟ ΚΑΝΑΡΙΝΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΟΥΒΙ” και πετάει ελεύθερο.
Η Ελλάδα της κρίσης και των όποιων προβλημάτων την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια, δημιουργεί σίγουρα δυσκολίες στον βιοπορισμό κάθε ανθρώπου, πόσο μάλλον κάποιου που ασχολείται με την τέχνη. Πιστεύετε παρόλα αυτά ότι το δυσμενές κλίμα λειτουργεί επικουρικά ή ανασταλτικά όσον αφορά στη διάθεση για δημιουργία;
Είναι ζήτημα ιδιοσυγκρασίας του καλλιτέχνη. Μέσα από τις δύσκολες συγκυρίες οι άνθρωποι βρίσκουν διέξοδο. Με τις δημιουργίες…απογειώνουν τις τέχνες.
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποιά θα ήταν αυτή και με ποιόν τρόπο πιστεύετε οτι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά;
Τον 15ο και 16ο αιώνα…Την περίοδο της Αναγέννησης ..οι ιστορικές συνθήκες επέτρεψαν στους καλλιτέχνες-ζωγράφους, γλύπτες- να χρησιμοποιήσουν καινοτόμες τεχνικές και να αφήσουν ελεύθερη τη φαντασία τους με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν αριστουργήματα όπως είναι το έργο του Leonardo Da Vinci (MONA LIZA) και το περίφημο έργο του Μιχαήλ Αγγελο (ΔΑΥΙΔ).
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του;
Είναι το πνευματικό του παιδί!
Πώς καλλιεργείται η εικαστική παιδεία;
Από μικρή ηλικία, μέσα από τις τέχνες. Στη συνέχεια ενδυναμώνεται με την απόκτηση εμπειρίας. Ο,τι δεν μπορείς να πεις με λέξεις, το “λες” μέσα από τις τέχνες και μέσα από τις εικόνες. Η φαντασία, η ιστορία, σχηματοποιείται…παίρνει μορφή. Η παιδεία ΔΕΝ έχει όρια.
Αν δεν ζούσατε στην Ελλάδα σε ποιά χώρα θα νιώθατε πολίτης της;
Στην πρωτεύουσα των Βάσκων, την Βαρκελώνη. Κοινά στοιχεία με την πόλη μας τη Θεσσαλονίκη, όπως το εκτενές παραλιακό μας μέτωπο. Μια πόλη με βαθιά ιστορία, παράδοση, σημαντικά μουσεία τέχνης και έντονο αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον. Στη Βαρκελώνη, θα χανόμουν σίγουρα ατελείωτες ώρες στα μουσεία της και σε κάθε μορφή τέχνης.
Αγαπημένοι ζωγράφοι;
Με αγγίζουν τα έργα του Κώστα Λούστα και του Νικολάου Γύζη.
Ο Πολ Βαλερί είχε πει “το πρόβλημα με την εποχή μας είναι οτι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν”. Σε ποιους πιστεύετε οτι ανήκει το μέλλον;
Σε αυτούς που δεν πιστεύουν στα όρια και τους περιορισμούς.
Είναι η αγάπη ο σκοπός της ζωής;
ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ δεν υπάρχει σκοπός ΖΩΗΣ. Η εσωτερική δύναμη που σου δίνει η αγάπη σε κάνει να προσπερνάς ο,τι σε αδικεί, ο,τι σε αγνοεί, ο,τι σε πονά. Απελευθερώνει το θυμό…σε γεμίζει γαλήνη…ενσυναίσθηση…δίνει ερεθίσματα για να δημιουργείς…
Με την επιστροφή των Μαρμάρων συμφωνείτε; Η θεωρείτε ότι είναι καλύτερη διαφήμιση να βρίσκονται στο Βρετανικό Μουσείο;
Φυσικά και πρέπει να επιστρέψουν στην Ελλάδα γιατί όλα τα σπουδαία καλλιτεχνήματα αναδεικνύονται και πρέπει να είναι στο φυσικό τους χώρο.
Μια εικόνα που δεν θα ξεχάσετε ποτέ και ποιό είναι το ωραιότερο ταξίδι που έχετε κάνει;
Η εκδρομή στο Μονοδένδρι. Η πεζοπορία και η διανυκτέρευση στις πηγές, στο φαράγγι του Βίκου, στα Ιωάννινα. Εικόνες που έχουν μείνει ανεξίτηλες στη μνήμη και στο χρόνο.
Υπάρχουν κανόνες και όρια στην τέχνη;
Ακόμη κι αν υπάρχουν κανόνες στην τέχνη, ο καλλιτέχνης δεν μπορεί να φυλακιστεί μέσα σε αυτούς. Ορια όμως πρέπει να υπάρχουν όταν κάποιοι προσβάλλουν ηθικούς, εθνικούς και θρησκευτικούς σκοπούς.
Αν έπρεπε να “ντύσετε” μουσικά ένα οδοιπορικό στη ζωή σας, ποιό τραγούδι θα επιλέγατε;
Το “Send me an Angel” των Scorpions.
Ποιά είναι η άποψή σας για την καθημερινότητα στη Θεσσαλονίκη και ποιό είναι το αγαπημένο σας σημείο από την πόλη;
Η Θεσσαλονίκη είναι η πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα…Zω με την οικογένειά μου, εργάζομαι και δημιουργώ. Μια πόλη πανέμορφη στα μάτια τα δικά μου αλλά, πλέον η καθημερινότητά της είναι πολύ δύσκολη. Το μοναδικό μέσο Μαζικής μεταφοράς, τα αστικά λεωφορεία, οι ανύπαρκτοι ελεύθεροι χώροι στάθμευσης και παράλληλα, το υψηλό κόστος στάθμευσης στην πόλη, οι ανάγκες για μια πόλη πιο καθαρή και με περισσότερους πνεύμονες πρασίνου, η αυξημένη εγκληματικότητα όλο το 24ωρο στην πλειοψηφία των δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος… γίνονται τροχοπέδη… προκαλούν έντονο στρες και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για καλύτερη ποιότητα ζωής.
