Στίχοι: Ελένη Βαρθάλη / Μουσική: Πάνος Μπούσαλης
Όταν η πραγματικότητα συναντά τον μύθο, η «Περσεφόνη δίχως μύθο», μέσα από την εις Άδου Κάθοδο, μεταβαίνει ενδόμυχα σε έναν τόπο πέρα από το αισθητό μας πεδίο, σηματοδοτώντας έτσι, τη Μετοχή του Ανθρώπου στην ίδια του την Ουσία και το Κάλλος, μοναδικά ίσως αντίρροπα της φθοράς.
Το τραγούδι έχει μελοποιήσει και ερμηνεύει ο τραγουδοποιός Πάνος Μπούσαλης, σε στίχους της Ελένης Βαρθάλη.
Η «Περσεφόνη δίχως μύθο», με θέμα επίκαιρο και συνάμα διαχρονικό, κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο
Παίζουν οι μουσικοί:
Πάνος Μπούσαλης, κιθάρες (κλασική, ηλεκτρική, ακουστική, ebow)
Ηλέκτρα Καράλη, πλήκτρα, φλάουτο
Ενορχήστρωση: Πάνος Μπούσαλης
Φωτογραφία εξωφύλλου: Χριστίνα Καζαντζίδου
Ακούστε το τραγούδι «Περσεφόνη δίχως μύθο» εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=RhKTtwLKOIE
Στίχοι
Tι γυρεύεις μες στον Άδη, Περσεφόνη
εκεί λιώνουν οι ανάσες και οι ψυχές
άλλους καίει η φωτιά κι άλλους το χιόνι
και ποιος νοιάζεται αν ανθίζουν οι μυρτιές.
Κι αν αλλάξαμε θεούς και τοπωνύμια
τα καινούργια όλα ήτανε παλιά
δεν ξεχώρισαν οι άνθρωποι απ’ τα αγρίμια
ούτε μπάρκαρε η ζωή για τ’ ανοιχτά.
Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές.
Ήρθαν μάγοι και μου είπαν, Περσεφόνη
πως σε είδανε να λύνεις μια θηλιά
σου τραγούδαγαν αγγέλοι από σκόνη
και δυο μαύρα σ’ αλυχτούσανε σκυλιά.
Μες σε χρόνια φυλακές και σε χειμώνες
ποια ελπίδα και ποιος ήλιος να φανεί
που στου πάνω κόσμου ακόμη τις κρυψώνες
φίλος είναι ο βοριάς με το ληστή.
Όσο τ’ άδικο τα χέρια μας σταυρώνει
φάλτσες είναι και κλειστές οι εποχές
καληνύχτα, μη φοβάσαι, Περσεφόνη
θα σε δω όταν τελειώσουν οι βροχές
