Ο Tάκης Γιαλελής συμμετέχει στην Εικαστική Έκθεση «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ: Αφιέρωμα στην Καταπολέμηση της Βίας εναντίον των Γυναικών»

ArteVisione Gallery  1-14 Σεπτεμβρίου 2022

• Το βιβλίο των εκατομμυρίων αντιτύπων παγκοσμίως: «Λουλούδι της Ερήμου» (έτος έκδοσης:1998), το οποίο μεταφέρθηκε και στην μεγάλη οθόνη αποτελεί την αυτοβιογραφία της περιβόητης, γυναίκας – σύμβολο, Γουόρις Ντίρι. Ποιες σκέψεις και ποια συναισθήματα γεννά μέσα σας η προσωπική της ιστορία; Το βιβλίο, η ιστορία ζωής της Γουόρις Ντίρι, είναι μεγάλο παράδειγμα για τον αγώνα που απαιτείται για να υποστηρίξεις, εξηγήσεις, κοινοποιήσεις το απλό: ότι η βία δεν έχει εποχές, δεν έχει ταυτότητα, δεν έχει κοινωνικούς περιορισμούς. Η συγκεκριμένη ιστορία μου προκαλεί θλίψη για τον κοινωνικό μας περίγυρο. Τέτοιες πρακτικές και άλλες εφαρμόζονται και σήμερα σε διάφορα μέρη του κόσμου άλλα για να αντιδράσει αυτός ο «κόσμος» πρέπει να υπάρχει  καταγγελία. Ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που η βία δεν είναι προφανής, υπάρχουν πολλές άλλες μορφές που είναι ορατές και, προς το παρόν, αποτελούν κομμάτι της υπάρχουσας κατάστασης.

• Με ποιο έργο συμμετέχετε στην εικαστική έκθεση: «Το ΛΟΥΛΟΥΔΙ της ΕΡΗΜΟΥ». Ποιο το περιεχόμενο και ο συμβολισμός του; FEAR FROM WITHIN. Πρόκειται για μία κατασκευή από χαρτιά, Plexiglas  και φως και είναι μέρος μιας σειράς έργων που έχω υλοποιήσει με θέμα τον φόβο-τον φόβο πριν το γεγονός.  Όλα τα έργα έχουν την ίδια διάσταση, ενός μικρού παραθύρου όπου ο έχων τον φόβο (που όλοι έχουμε) κοιτάζει προς τα έξω μέσα από τα δικά του φίλτρα και κάποιες φορές βιώνει εικόνες, ενώ σε άλλα παράθυρα, απλά «προστατεύεται» από το φίλτρο. Η έννοια του φόβου προσεγγίζεται σαν καθημερινή, υπαρκτή κατάσταση, που η μας ταράζει, η μας δίνει μια μελαγχολία, η μας οδηγεί σε άλλες εικόνες. Το λουλούδι στο έργο στέκεται εκεί  μοναχικό περιμένοντας, η ελπίζοντας.

• Καθημερινά ακούμε συνεχώς για περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική…Εντυπωσιάζεστε από το εκάστοτε συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές της; Εσείς έχετε υποστεί ποτέ κάποια μορφή βίας; Δεν εντυπωσιάζομαι από τα περιστατικά. Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο στη φύση που επιτίθεται χωρίς λόγο (δηλαδή, αυτοάμυνα, τροφή). Εντυπωσιάζομαι πιο πολύ από το γεγονός ότι η κοινωνία χρειάζεται να επαναπροσδιορίζει την μορφή της βίας κάθε φορά σαν κάποια αποκάλυψη. Πολλοί από μας έχουν υποστεί η έχουν σταθεί μάρτυρες σε περιστατικά βίας. Παραδόξως, μου είναι πιο άσχημες οι εικόνες του να γίνομαι μάρτυρας κάποιας κακοποιητικής συμπεριφοράς, παρά το να την έχω βιώσει. Το εγώ του άνθρωπου φαίνεται να υπερισχύσει της συλλογικότητας που διαμορφώνει μια κοινωνία. Η έκφραση, η τέχνη, είναι μία αντίδραση.

• Έχετε συνεργαστεί ξανά με την Ιστορικό Τέχνης και Επιμελήτρια της έκθεσης, Νικολένα Καλαϊτζάκη; Ποιο το κίνητρο της συμμετοχής σας στην συγκεκριμένη έκθεση; Παρακολουθώ την κυρία Καλαιτζάκη και την δουλεία της εδώ και αρκετό καιρό μετά από μια καλοστημένη έκθεση, στον ίδιο χώρο με θέμα την τοπιογραφία. Με εντυπωσίασε ο επαγγελματισμός, η πολυμορφικότητα των έργων που εντάσσονταν στον τίτλο τότε. Θέλω, με τη συμμετοχή μου, να δώσω μια άλλη διάσταση στην βία (ως θέμα της έκθεσης) που δεν είναι άλλο από το τι συμβαίνει ακριβώς πριν την εκδήλωση της βίας που είναι η υποψία, η  αναμονή, το ξέσπασμα, ο φόβος και τα συναισθήματα αυτής της στιγμής. Η εκδήλωση της βίας είναι πλέον το τέλος.

ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Ο Tάκης Γιαλελής γεννήθηκε στην Αθήνα το 1961. Σπούδασε αρχιτεκτονική στη Νεα Υορκη.

Εργάστηκε στη Νεα Υορκη ως αρχιτέκτων, φωτογράφος (κάτοχος minor diploma), και σχεδιαστής κοσμημάτων. Διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο από το 1990. Εργα του και συνεντεύξεις εχουν δημοσιευθει επανελλειμενως στον εντυπο τύπο. Την τελευταια 10ετια ασχολείται παράλληλα και ως εικαστικός ζωγραφίζοντας ακουαρέλλες καθώς και με διάφορες κατασκευές απο χαρτί και plexiglas. Στόχος των εικαστικών αναζητήσεων είναι η αποτύπωση κοινότυπων  εννοιών (ο φόβος, η τύχη) που υπάρχουν στην καθημερινότητα μας. 

Βιογραφικό: Η Νικολένα Καλαϊτζάκη είναι Ιστορικός & Κριτικός της Τέχνης, Επιμελήτρια Εκθέσεων, ΜΑ Δημοσιογράφος & MSc Παιδαγωγός. https://nikolenakalaitzaki.wordpress.com [email protected]

Σπούδασε “Ιστορία & Αρχαιολογία” στην Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με ειδίκευση στην “Αρχαιολογία & Ιστορία της Τέχνης”. Στη συνέχεια, έλαβε εξειδικευμένες επιμορφώσεις: στην “Πολιτιστική Επιχειρηματικότητα”, την “Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων” (ΕΚΠΑ) και στο «Art-Therapy / Θεραπεία μέσω της Τέχνης» (Πανεπιστήμιο Αιγαίου). Είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού προγράμματος σπουδών “Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές” του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου, όπου υπήρξε υπότροφος Αριστείας καθόλη τη διάρκεια των σπουδών της. Σήμερα, συνεχίζει με έναν δεύτερο κύκλο μεταπτυχιακών σπουδών στην “Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση”. Από τα 20 της χρόνια, μέχρι και σήμερα, έχει διακριθεί για την πλούσια δράση της στο πεδίο της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής αναπτύσσοντας συνεργασίες με καλλιτέχνες ήδη καταξιωμένους, αλλά και νεότερους, αποφοίτους των Σχολών Καλών Τεχνών της Ελλάδας και του εξωτερικού. Έχει εργαστεί ως επιμελήτρια εκθέσεων σε σημαντικούς πολιτισμικούς φορείς, μουσεία, οργανισμούς και φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης της χώρας (ενδεικτικά: Μουσείο Μπενάκη, Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, Κέντρο Έρευνας – Μουσείο Τσιτσάνη, Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Φλώρινας, Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αλίμου, Δημοτική Πινακοθήκη Αμαρουσίου, Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, Κέντρο Τέχνης Καστέλας, Φεστιβάλ Δρόμοι Πολιτισμού Αργολίδας, Athens Biennale, Art-Athina, Art-Thessaloniki κ.ά.), ενώ έχει επιμεληθεί πλήθος εκθέσεων σε γνωστές γκαλερί της Αθήνας, και της χώρας, ευρύτερα. Το 2021 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο διεθνές Φεστιβάλ Σύγχρονης Τέχνης Trento Art Festival. Έχει συνεργαστεί με την εφημερίδα “Τα Νέα της Τέχνης’”, το “Art22”, και με άλλα περιοδικά Τέχνης, ενώ διατηρεί την δική της προσωπική στήλη με τίτλο: “Εικαστικό Ημερολόγιο” στο ηλεκτρονικό περιοδικό Τέχνης “Pause”.

Έχει διοργανώσει επιστημονικές ημερίδες και συμπόσια, και ως ομιλήτρια, έχει, μεταξύ άλλων, πραγματοποιήσει τις διαλέξεις:

«Τέχνη & Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης: Η περιπτωσιολογική μελέτη της σύγχρονης ελληνικής εικαστικής σκηνής υπό το πρίσμα του νέου, ψηφιακού ορίζοντα», Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας (Σχολή Καλών Τεχνών Φλώρινας, 2020), “Τέχνη & Social Media: Σχέση Αγάπης ή Μίσους;” (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2018), “From the modernist museums to the post – modern museums of the 21st century” (Youth in Action Project of the European Union, Corinth, 2013). Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος του συλλόγου “Φίλοι του Αρχαιολογικού Μουσείου, Αρχαιολογικών Χώρων και Μνημείων Πειραιά”, ενώ από το 2019, είναι μέλος της AICA Ελλάδος (Ελληνικό Τμήμα της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Τέχνης).