Ο Τζέιμς Ντάλτον Τράμπο, γεννήθηκε στο Μοντρόουζ του Κολοράντο στις 9 Δεκεμβρίου του 1905. Στα μέσα της δεκαετίας του ’30 προσλήφθηκε στη Warner Bros, για να διαβάζει σενάρια πριν την τελική έγκρισή τους και το 1937 προήχθη σε σεναριογράφο. Το 1940 έλαβε την πρώτη υποψηφιότητα για Όσκαρ, για το διασκευασμένο σενάριο της ταινίας «Kitty Foyle» (Το δράμα μιας γυναίκας – 1940), σε σκηνοθεσία του Sam Wood.
Το 1947 κλήθηκε στο Κογκρέσο για να καταθέσει ενώπιον της Επιτροπής Αντιαμερικανικών Δραστηριοτήτων. Μαζί με εννέα ακόμα σεναριογράφους και σκηνοθέτες, γνωστοί ως οι «Δέκα του Χόλιγουντ», ο Τράμπο παρουσιάστηκε αλλά αρνήθηκε να καταθέσει, υποστηρίζοντας ότι τέτοιες διαδικασίες καταστρατηγούσαν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία συνείδησης. Οι «Δέκα» απολύθηκαν αμέσως από τις εργασίες τους, και διαγράφηκαν από το Screen Writers Guild, το οποίο σήμαινε πως δεν θα μπορούσαν να εργαστούν ξανά στο Χόλιγουντ. Ο Τράμπο φυκακίστηκε για 11 μήνες. Για τα επόμενα δεκατρία χρόνια, όλα τα μεγάλα στούντιο του Χόλιγουντ αρνούνται να προσλάβουν τον Τράμπο, από φόβο μήπως συνδεθούν με τις ριζοσπαστικές πολιτικές του αντιλήψεις.
Αυτοεξορίζεται στο Μεξικό όπου έζησε περίπου μια δεκαετία γράφοντας σενάρια για την εταιρεία King Brothers Productions και υπογράφοντας με ψευδώνυμο. Μια από αυτές τις ταινίες, το «The Brave One» του χαρίζει το πρώτο του Όσκαρ για πρωτότυπο σενάριο το 1957. Στην απονομή, κανένας… Ρόμπερτ Ριτς δεν εμφανίζεται για να το παραλάβει και ο Τύπος οργιάζει. Από τη στιγμή που αποκαλύπτεται ότι το όνομα ανήκει σε μικρό ανιψιό του παραγωγού του φιλμ, οι δημοσιογράφοι και η φανατική αντικομμουνίστρια Χέντα Χόπερ, ξεκινούν κούρσα αναζήτησης του πραγματικού σεναριογράφου της ταινίας. Στο Χόλιγουντ είναι πια κοινό μυστικό πως οι διωγμένοι δημιουργοί έχουν αρχίσει να δουλεύουν με ψευδώνυμα.
Με την υποχώρηση του Μακαρθισμού και της Μαύρης Λίστας, ο Τράμπο επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες και ξανάπιασε δουλειά σε υπερπαραγωγές όπως ο «Σπάρτακος» (Spartacus – 1960) του Stanley Kubrick και ο «Πεταλούδας» (Papillon – 1973) του Franklin J. Schaffner. Το 1971 πραγματοποίησε και το σκηνοθετικό του ντεμπούτο, μεταφέροντας στην μεγάλη οθόνη το ομώνυμο βιβλίο του: «Ο Τζόνι πήρε το όπλο του».
Στην καριέρα του κέρδισε δυο Όσκαρ, για το φιλμ The Brave One του 1956, σε σκηνοθεσία του Irving Rapper και ένα για το έργο Roman Holiday του 1953, σε σκηνοθεσία του William Wyler, το οποίο τελικά του απονεμήθηκε μετά θάνατον, αφού το είχε υπογράψει ο Ian McLellan Hunter. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στο Λος Άντζελες στις 10 Σεπτεμβρίου του 1976.
