ReUnion 9 – 30 Ιουνίου 2022
Συμμετέχουν: Άννα Τούρλα – Στάθης Πάνου – Σβετλάνα Λημνιός
Εγκαίνια: Πέμπτη 9 Ιουνίου, 7 μ.μ.
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα – Τρίτη – Πέμπτη – Παρασκευή – Σάββατο: 11 π.μ. – 2 μ.μ. και 6.30 μ.μ. – 9.30 μ.μ. και την Κυριακή: 12 π.μ. – 3 μ.μ.
*Κλειστά τη Δευτέρα 13/6
Η αισθητική εμπειρία που προσφέρει η ζωγραφική είναι απολύτως μοναδική. Η παρατήρηση μίας στατικής εικόνας αποτελούμενης από σχήματα και χρώματα, δημιουργεί στον θεατή μία αίσθηση παύσης της ροής του χρόνου. Οι ζωγράφοι, δουλεύοντας το έργο τους, έχουν την δυνατότητα και την ανάγκη να παρατηρούν μία τέτοια εικόνα για ώρες. Η διαδικασία αυτή καλλιεργεί μία διαφορετική αντίληψη του χρόνου και εκπαιδεύει την αφηρημένη σκέψη, αναγκαία προϋπόθεση του ανθρώπινου νου.
Οι τρεις ζωγράφοι παρουσιάζουν την πρόσφατη δουλειά τους στο ΣΥΝ. Με τα έργα τους επιχειρούν να διερευνήσουν σε βάθος τις ιδιαίτερες αυτές ιδιότητες της ανθρώπινης όρασης που σχετίζονται με το χρώμα και το σχήμα – βασικά χαρακτηριστικά κάθε μορφής.
Ο Στάθης Πάνου παρουσιάζει συνθέσεις στις οποίες συνυπάρχουν και συμπλέκονται καθαρά γεωμετρικά σχήματα και φόρμες με παραστατικές μορφές και απεικονίσεις. Η χρήση διαφορετικών στοιχείων, ετερόκλητων αλλά και υπαινικτικών, διευρύνει τις δυνατότητες ερμηνείας των έργων. Απηχούν το σουρεαλιστικό σύμπαν αλλά κινούνται και σε πεδία πέραν αυτού, όπως η ποπ αισθητική, η αναφορά στην ιστορία της ζωγραφικής και ο κοινωνικός σχολιασμός. Έτσι καταγράφεται με οπτική ένταση μια μαρτυρία μνήμης του ανθρώπινου πολιτισμού.
Η ζωγραφική της Άννας Τούρλα αντιθέτως χαλαρώνει την όραση και ξεκουράζει το νου. Η καθαρότητα του σχήματος-φόρμας παίζει πρωτεύοντα ρόλο. Τα έργα της αναδεικνύονται με έντονα, διακριτά χρωματικά πεδία και συνθετικά στοιχεία που παραπέμπουν σε οργανικές ή φυσικές μορφές. Το μοναδικό οργανικό στοιχείο που κάπως ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα είναι τα κλαδιά στα οποία και εστιάζει το μάτι του θεατή. Με αυτά η ζωγράφος συμβολίζει τη ζωή, την έμπνευση και τη δημιουργικότητα. Η πίνακες της Άννας Τούρλα αναδεικνύουν τον ελκυστικό χαρακτήρα του καθαρού χρώματος.
Οι πίνακες της Σβετλάνα Λημνιός δεν διαθέτουν καμία αναφορά στον περιβάλλοντα κόσμο. Είναι εγκεφαλικές συνθέσεις από σχήματα και χρώματα τα οποία είναι αυτόαναφορικά. Η εικόνα δομείται με έναν τρόπο έτσι ώστε για να μην παραπέμπει πουθενά εκτός από τον εαυτό της. Οι πληροφορία που εκπέμπει αυτού του είδος η ζωγραφική είναι καθαρά οπτική. Υπάρχει μια αδιαφορία για τη μεταφορά κάποιου είδους μηνύματος ή αφήγησης. Εδώ πρωταρχικό ρόλο παίζει η αισθητική απόλαυση. Ο παρατηρητής είναι ελεύθερος να λάβει το πνευματικό περιεχόμενο αυτών των πινάκων παρακάμπτοντας το γλωσσικό στοιχείο της ταυτότητας του.
Οι κοινοί τόποι των τριών αυτών διαφορετικών προσεγγίσεων αποτελούν τον μορφολογικό κορμό αυτής της έκθεσης, με τις αποκλίσεις να την εμπλουτίζουν τόσο μορφολογικά όσο και εννοιολογικά.
