Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Ανεβαίνει και πάλι για καλοκαιρινή περιοδεία. Ένα από τα καλύτερα έργα που είχα δει όταν ήμουν μικρός κι είχα αρχίσει να πηγαίνω στο θέατρο ήταν “Οι πεταλούδες είναι ελεύθερες” με τον Γιάννη Φέρτη και την Ξένια Καλογεροπούλου. Και θα σας πω μάλιστα και πως την είδα.
Ο μπαμπάς του Γιάννη Φέρτη είχε κρεοπωλείο στην Κεντρική Αγορά και η μάνα μου ήταν πελάτισσα του. Έρχεται λοιπόν μια μέρα και λέει, “έχω προσκλήσεις για θέατρο που μου έδωσε ο μπαμπάς του Φέρτη”. Έτσι πήγα, και το ευχαριστήθηκα γιατί ήταν πολύ σύγχρονο, πολύ της εποχής και όσο έπρεπε ευχάριστο και συναισθηματικό…
Μιλάμε για αρχές δεκαετίας του ’70, την εποχή των hippies και της αμφισβήτησης, την εποχή που τα πάντα άλλαζαν με ραγδαίους ρυθμούς. Η κοινωνία, οι ιδέες, οι κοσμοθεωρίες, η πολιτική, το sex, τα Πανεπιστήμια… τα πάντα.
Το θεατρικό έργο του Leonard Gershe “Butterflies are free”, περιστρέφεται γύρω από έναν τυφλό νεαρό, τον Don Baker, που για πρώτη φορά προσπαθεί να ζήσει μόνος του, μακριά απ’ την οικογένειά του, να χειραφετηθεί χωρίς την παρουσία της καταπιεστικής μητέρας του, η οποία θέλει να ελέγχει τα πάντα και που φυσικά δεν της αρέσει καθόλου η σχέση που έχει κάνει ο γιος της με μια ανοιχτόμυαλη, τρελιάρα χίπισσα της εποχής.
Στην Ελλάδα το έργο πρωτοπαρουσίασε το καλοκαίρι του 1970 στην Θεσσαλονίκη, στο θέατρο «Αυλαία», στην απόδοση του Μάριου Πλωρίτη και σε σκηνοθεσία Κώστα Μπάκα, ο θίασος Γιάννη Φέρτη και Ξένιας Καλογεροπούλου με την Σμάρω Στεφανίδου στο ρόλο της μαμάς και τον Γιώργο Διαλεγμένο. Η παράσταση μεταφέρθηκε το χειμώνα του 1970/71 στην Αθήνα, στο τότε θέατρο «Αλάμπρα», και το καλοκαίρι του ’71 συνεχίστηκε στο τότε θερινό «Απόλλων».
Από τότε έγιναν κι’ άλλα ανεβάσματα. Προς τα τέλη της δεκαετίας του ’70….
Η συνέχεια εδώ:
