Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης
Σε μια κουβέντα που κάναμε για την εκκλησία και τα χιλιάδες σκοτεινά μονοπάτια της, για τις Αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, για τους συλλόγους, τα Φιλόπτωχα Ταμεία και ένα σωρό ακόμα ακαταλαβίστικα, αναφέρθηκε ξαφνικά ένα θέμα που δεν το είχα ξανακούσει – και δεν ξέρω αν τελικά ισχύει.
Λέγαμε για το γεγονός ότι σε πάρα πολλές περιπτώσεις καθυστερούν χρόνια ολόκληρα οι ανασκαφές και κάποιος είπε πως για τις καθυστερήσεις παίζει ρόλο η εκκλησία και τα συμφέροντα της. Πως η εκκλησία αναδεικνύει ένα 10% των αρχαιοτήτων, ενώ το υπόλοιπο 90% παραμένει χωμένο και χαμένο.
- Μα τι σχέση έχει η εκκλησία με τα αρχαία;
- Δεν το ξέρεις; Επειδή το θέμα των ανασκαφών το παρακολουθώ εδώ και πολλά χρόνια, πρέπει κατ’ αρχήν να σου πω πως οι αρχαιολόγοι προσλαμβάνονται κατόπιν εγκρίσεως της Αρχιεπισκοπής.
Έμεινα ξερός. Δεν το ήξερα. Δεν το είχα ακούσει ποτέ στην ζωή μου. Ήξερα πως ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. κ. Ιερώνυμος Β΄ (κατά κόσμο Ιωάννης Λιάπης) είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας), αλλά μέχρι εκεί. Και συνέχισε ο φίλος να λέει….
- “Θα έχετε προσέξει ίσως ότι σε όλες τις μεγάλες ανασκαφές πρώτα δίνουν αναφορά στον αρχιεπίσκοπο και μετά στον υπουργό. Όποιος αρχαιολόγος κάνει την στραβή και πράξει κατά συνείδηση, τον τρώει το μαύρο σκοτάδι. Δεύτερον: Οι αρχαιότητες χωρίζονται σε δύο τομείς. Τις…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ εδώ:
