“…Στα σχέδια μου βρίσκεται η προώθηση του φλάουτου τόσο σε καλλιτεχνικό επίπεδο μέσω συναυλιών όσο και σε εκπαιδευτικό με μια σειρά δράσεων με αποδέκτες παιδιά σχολικής ηλικίας, στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης όπου και δραστηριοποιούμαι τα τελευταία χρόνια”
Ποιά είναι η πρώτη σας Μουσική ανάμνηση; Θυμάμα τον εαυτό μου μικρό, σε διάφορα ταξείδια που κάναμε με τους γονείς μου, μέσα στο αυτοκίνητο να χτυπάω τα χέρια μου ρυθμικά με την μουσική που ακουγόταν από το ραδιόφωνο. Ασυνείδητα ο ρυθμός των κομματιών που ακουγόταν από το ηχοσύστημα του αυτοκινήτου οδηγούσε τα άνω άκρα μου σε κίνηση. Τις περισσότερες φορές μάλιστα έπαιρνα μαζί μου δυο ξυλάκια, από αυτά που χρησιμοποιούνται για τα σουβλάκια ή ό,τι άλλο έβρισκα πρόχειρο, και με οποιοδήποτε υλικό υπήρχε δίπλα μου προσπαθούσα να μιμηθώ τον ήχο των τυμπάνων. Το πιο εκνευριστικό γεγονός βεβαίως για τους γονείς μου ήταν όταν καθόμασταν σε κάποιο εστιατόριο για να φάμε και εγώ χτυπούσα τα μαχαιροπίρουνα στο τραπέζι, στα πιάτα και στα ποτήρια!
Ήμουν πολύ τυχερός διότι οι γονείς μου ακούγανε πολλά διαφορετικά μουσικά είδη και μάλιστα ο πατέρας μου διατηρούσε μία ικανοποιητική συλλογή δίσκων βινυλλίου κλασσικής μουσικής, την οποία άκουγα συχνά.
Με ποιόν Μουσικό θα θέλατε να βρεθείτε επί σκηνής; Υπάρχουν πάρα πολλοί μουσικοί τους οποίους θαυμάζω οπότε θα ήταν άδικο για όλους να αναφέρω μόνο ένα όνομα. Έχω συμπράξει με αρκετούς αναγνωρισμένους ξένους καλλιτέχνες, οι οποίοι άλλαξαν όλη την μουσική μου αντίληψη σε διάφορα φεστιβάλ του εξωτερικού, επίσης όμως είχα την τύχη να βρεθώ επί της εγχώριας σκηνής με εξίσου αξιόλογους συναδέλφους από τους οποίους έχω κερδίσει πλην της εμπειρίας και πολλά στοιχεία τα οποία βοήθησαν στην φλαουτιστική μου ανέλιξη!
Περιγράψτε μας τη μέχρι σήμερα πορεία σας στη μουσική. Υπήρξαν επιρροές καθοριστικές θετικές ή αρνητικές; Αποφοίτησα από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης ακριβώς πριν από είκοσι έτη και ομολογώ ότι το περιβάλλον εκείνο ήταν μουσικός σηματοδότης. Ήταν, θα μπορούσα να πω, ο πρώτος μεγάλος σταθμός και εφαλτήριο για την πρόοδο και εξέλιξή μου. Τα πρώτα στέρεα θεμέλια όσον αφορά στην εκμάθηση του οργάνου και την γνώση της φιλολογίας του τα έλαβα από έναν εξαιρετικό φλαουτίστα και διδάσκαλο, τον Ilie Macovei, δίπλα στον οποίον μαθήτευσαν καταπληκτικοί μουσικοί οι οποίοι κατέχουν θέσεις σε όλες τις σημαντικές ορχήστρες της Ελλάδος. Κάποιοι εξ αυτών μάλιστα διδάσκουν σε σημαντικά μουσικά κέντρα της Ευρώπης. Ενδεικτικά μόνο μπορώ να αναφέρω τα εξής ονόματα: Νικολός Δημόπουλος, Νίκος Νικόπουλος, Χρυσή Πιλαφτσή, Γιάννης Ανισέγκος, Νίκος Κουκής και Γιώργος Νικολαΐδης.
Ο δεύτερος σημαντικός σταθμός και επίσης καθοριστική επιρροή στην πορεία μου ήταν στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Γκρατς της Αυστρίας όπου και συνέχισα τις σπουδές του οργάνου. Ολόκληρο το μουσικό περιβάλλον της χώρας αυτής με την σπουδαία παρακαταθήκη στον χώρο της κλασσικής (ή λόγιας) μουσικής μου έδωσε πολλά ερεθίσματα αλλά και νέες οπτικές στον τομέα αυτό. Το μουσικό πλαίσιο στο οποίο βρέθηκα με βελτίωσε αισθητά, ενώ καθοριστική ήταν η συμβολή του Dieter Flury, Α΄κορυφαίου φλαουτίστα επί πολλά χρόνια στην Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης. Θετικές επιρροές είχα επίσης από συμμετοχή σε διάφορα σεμινάρια με εξαιρετικούς σολίστ, όπως π.χ. οι William Bennett, Robert Aitken και Marc Grauwels.
Επίσης θετικές επιρροές είχα και έχω πάντα από την συμμετοχή μου σε διάφορα σχήματα μουσικής δωματίου.
Τέλος, στην μουσική μου ολοκλήρωση συνέβαλε η επί σειρά ετών συμμετοχή μου στην Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, όπου ανδρώθηκα κατά κάποιον τρόπο μουσικά χωρίς να θέλω βεβαίως να παραλείψω και τις σημαντικότατες εμπειρίες που απέκτησα από τις μικρότερες χρονικά συμμετοχές μου στην Συμφωνική και την Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Σας “τρομάζει” η επιτυχία ή η αποτυχία; Είναι δυο λέξεις οι οποίες περιέχουν την λέξη “τύχη”, σημαντικο παράγοντα της ζωής του ανθρώπου. Επίσης είναι στενά συνδεδεμένες με οποιονδήποτε ασχολείται με κάτι και αγωνίζεται για αυτό. Η ζωή μας είναι ένας δρόμος, μια πορεία. Κάποιες φορές στην διαδρομή που θα επιλέξουμε μπορεί από-τύχη να σκοντάψουμε, μπορεί να πέσουμε ή επί-τύχη να συνεχίσουμε όρθιοι. Οποιος θέλει να πορευθεί, απλώς σηκώνεται και συνεχίζει.
Συγκεκριμένα, ως μουσικός, έρχεσαι αντιμέτωπος με μικρές καθημερινές αποτυχίες και από μικρό παιδί εκπαιδεύεσαι να τις αντιμετωπίζεις και να τις ξεπερνάς. Η αποτυχία λοιπόν είναι μέρος της μουσικής εκπαίδευσης και η ορθή αντιμετώπισή της είναι αυτή που μπορεί να αναδείξει έναν εξαιρετικό μουσικό. Οπότε, όχι, τίποτα εξ αυτών δεν με τρομάζει. Απεναντίας με κάνει να νοιώθω ζωντανός, ενεργός και κατ΄επέκταση δραστήριος και ενεργητικός.
Ποιά είναι η άποψή σας για τα μουσικά τηλεοπτικά talent show; Όπως και οι αυτές λέξεις μαρτυρούν, πρόκειται για κάποια θεάματα και μάλιστα τηλεοπτικά. Το ότι εμπεριέχουν και την λέξη “ταλέντο” δεν σημαίνει ότι αλλάζουν τον αρχικο σκοπό αυτών. Ίσως εάν επρόκειτο μόνο για διαγωνισμούς ανάδειξης μουσικών ταλέντων με αυστηρό πλαίσιο επιλογής και όχι τόσο τηλε-θεαματικό, να υπήρχε κάποιο νόημα.
Δυστυχώς ζούμε στην εποχή της εικόνας, του φαίνεσθαι. Οι άνθρωποι προσδοκούν γρήγορα αποτελέσματα, χωρίς ουσία και σκληρή δουλειά. Ό,τι λάμπει δεν είναι απαραίτητα και χρυσός. Πόσο μάλλον όταν αυτό που λάμπει είναι συνήθως ένα φθηνό προϊόν δοσμένο από κάποιους. Η διαφήμιση παίζει πολύ καλά τον ρόλο της και αυτοί που καρπώνονται τα οφέλη της, μας το πουλάνε ως κάτι πολύ ακριβό και μεγάλης αξίας.
Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι η αξία και η αναγνώριση έρχεται με πολύ κόπο και αδιάλειπτο αγώνα. Μόνο τότε αποκτάει αληθινή ουσία.
Ποιά είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Την πρωτόγνωρη αυτή περίοδο που διανύουμε με την εξάπλωση του ιού, έχουν επαναπροσδιοριστεί πολλά πράγματα της δεδομένης καθημερινότητάς μας.
Το επάγγελμα του μουσικού συγκαταλλέγεται μεταξύ αυτών που έχουν πληγεί περισσότερο, λόγω των απαγορεύσεων που έχουν επιβληθεί. Δυστυχώς υπήρξαν ακυρώσεις κάποιων συναυλιών στις οποίες θα συμμετείχα αυτό το διάστημα στην Αλεξανδρούπολη αλλά και στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης. Όταν με το καλό επανέλθουμε σε κανονικούς ρυθμούς έχω σκοπό να ξαναβρεθώ στις μουσικές επάλξεις με συναυλίες μουσικής δωματίου όπως και με κάποιες ηχογραφήσεις που ήταν προγραμματισμένες να γίνουν και αναβλήθηκαν, ενώ θα με χαροποιούσε ιδιαίτερα η συμμετοχή μου σε πρότζεκτ ανάλογα με το “the Phantom of the Opera” που ήρθε στην Ελλάδα και στο οποίο είχα την τιμή να συμμετάσχω. Στα σχέδιά μου επίσης βρίσκεται η προώθηση του φλάουτου τόσο σε καλλιτεχνικό επίπεδο μέσω συναυλιών όσο και σε εκπαιδευτικό με μια σειρά δράσεων με αποδέκτες παιδιά σχολικής ηλικίας, στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης όπου και δραστηριοποιούμαι τα τελευταία χρόνια.
Τέλος, θα ήθελα να προσθέσω ότι η έλλειψη επαγγελματικής ορχήστρας στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, καθιστά την μουσική εκπαίδευση των οργάνων ορχήστρας ελλιπή, καθώς οι μαθητές μας δεν έχουν την ευκαιρία να έρχονται διαρκώς σε επαφή με την μουσική πράξη σε επαγγελματικό επίπεδο. Αυτό το κενό προσπαθώ να καλύψω, δημιουργώντας με εκλεκτούς συναδέλφους μου μικρά σχήματα Μουσικής Δωματίου, αλλά και μέσα από προσωπικά μου ρεσιτάλ, ενώ παράλληλα σε διδακτικό επίπεδο μεταλαμπαδεύω γνώσεις και εμπειρίες τις οποίες αποκόμισα από την μέχρι τώρα σταδιοδρομία μου.
Βιογραφικό. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΗΣΗΣ Διπλωματούχος στο Φλάουτο από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (Κ.Ω.Θ.) με βαθμό «Άριστα Παμψηφεί» στην τάξη του I. Macovei, κάτοχος πτυχίου Παν/μίου (Bakk. Art) και μεταπτυχιακού (Mag. Art) από το Παν/μιο Μουσικής και Εφαρμοσμένων Τεχνών στο Γκρατς της Αυστρίας (KUG) στον τομέα «σολιστικό Φλάουτο» υπό την καθοδήγηση του Nils-Thilo Krämer, σπουδές για τις οποίες είχε λάβει και υποτροφία «Αλ.Τριάντη» του Σωματείου «Σύλλογος Φίλων της Μουσικής» του ΜΜΑ για δύο χρόνια.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια ως ενεργό μέλος με τους W. Bennett, R. Aitken, D. Flury, M. Grauwels και έχει πραγματοποιήσει συναυλίες σε Ελλάδα Αυστρία και Ελβετία.
Έχει αποσπάσει βραβεία και διακρίσεις σε διαγωνισμούς του ΚΩΘ, της εταιρείας «Τεχνης» για ξύλινα Πνευστά και στην Ορχήστρα Νεων Ε.Ε.
Είναι μέλος της Orchestra Mobile και υπήρξε μέλος της Camerata Europaea για την καλλιτεχνική περίοδο 2013-14.
Συνεργάζεται με την Ορχήστρα Δωματίου Contra Tempo υπό την διεύθυνση του καλλιτεχνικού διευθυντή Βλαδίμηρου Συμεωνίδη. Συμμετείχε σε παραγωγές του Φεστιβάλ Όπερας Θεσσαλονίκης και του Όπερα Στούντιο «Skull of Yorick Productions».
Υπήρξε αναπληρωτής καθηγητής φλάουτου πλήρους ωραρίου για δύο συνεχόμενες χρονιές στο Μουσικό Σχολείο Σερρών, καθώς και ωρομίσθιος στο Μουσικό Σχολείο Βεροίας. Εργάζεται ως αναπληρωτής καθηγητής Φλάουτου μειωμένου ωραρίου στο Μουσικό Σχολείο Κομοτηνής.
Δίδαξε επί σειρά ετών στα Δημοτικά Ωδεία του Δήμου Παύλου Μελά Θεσσαλονίκης (Σταυρουπόλεως και Πολίχνης) ως καθηγητής φλάουτου και Μουσικής Δωματίου. Από το 2016 δραστηροποιείται στην περιοχή της Θράκης και διδάσκει φλάουτο στο Ωδείο Φαέθων της Μουσικής Εταιρείας Αλεξανδρούπολης και στην Σύγχρονη Μουσική Σχολή «Θράκες» στην Κομοτηνή.
Υπήρξε Α΄ κορυφαίος φλαουτίστας της Δημοτικής Ορχήστρας Λάρισσας κατά την ίδρυσή της, συμβασιούχος και συνεργάτης της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης (ΚΟΘ) ως Β’ Κορυφαίος, της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Θεσσαλονίκης καθώς και μέλος της Φιλαρμονικής Ορχήστρας για 2 έτη, με την οποία έχει εμφανισθεί και ως σολίστ στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης (ΜΜΘ). Τέλος είναι ιδρυτικό μέλος του συνόλου αρχαιοελληνικής μουσικής «Ορφεία Αρμονία» σχήμα του οποίου επικεφαλής είναι ο Δημήτρης Δελφινόπουλος.
