Συνέντευξη του Νίκου Ασημακόπουλου, σχετικά με το βιβλίο του “Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821”
Οι φωτογραφίες είναι του Γιώργου Φερμελετζή
Γιατί αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για τη δράση των Σουλιωτών κατά την Επανάσταση του 1821; Από το 1995 μέχρι το 2006, εξέδωσα όλα τα απομνημονεύματα των αγωνιστών του 1821. Από τη μελέτη όλων αυτών των ιστορικών πηγών διαπίστωσα, ότι οι Σουλιώτες πολέμησαν ηρωικά σε 60 μάχες καθ’ όλη τη διάρκεια των εννέα χρόνων της Ελληνικής Επανάστασης, συμβάλλοντας καθοριστικά στην εδραίωσή της, και η δράση τους αυτή δεν αναφερόταν καθόλου στα σχολεία της Ελλάδας. Αυτός ήταν ο λόγος που με οδήγησε να συγγράψω το βιβλίο μου, με τίτλο: “Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1821” στο οποίο καταγράφονται 60 μάχες των Σουλιωτών, από τις 6-12-1820 έως τις 2-5-1829, βάσει όλων των ιστορικών πηγών, από τις οποίες καταφαίνεται η μέγιστη συνεισφορά τους στην εδραίωση της Ελληνικής Επανάστασης.
Τη φετινή χρονιά γιορτάζουμε την επέτειο των 200 χρόνων από τον θάνατο του ήρωα του Σουλίου, Μάρκου Μπότσαρη. Ποια ήταν η δράση και η συνεισφορά του ήρωα στην Ελληνική Επανάσταση; Ο Μάρκος Μπότσαρης ήταν πολέμαρχος των Σουλιωτών από τον Δεκέμβριο του 1820 έως τον Νοέμβριο του 1821. Κατά την κρίσιμη αυτή χρονική περίοδο κατατρόπωσε σε 20 μάχες τα στρατεύματα του Πασόμπεη και του Χουρσίτ πασά στην Ήπειρο, και δοξάστηκε σ’ όλη την Ελλάδα. Με τις νίκες αυτές ισχυροποίησε τον Αλή πασά, ο οποίος άντεξε ένα χρόνο την πολιορκία του Χουρσίτ, καθηλώνοντας τα σουλτανικά στρατεύματα στην Ήπειρο την κρισιμότερη χρονική περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης. Ιδιαίτερα με τις δύο μεγάλες νίκες του, τον Δεκέμβριο του 1820, κατά της στρατιάς των Τσάμηδων στα βουνά του Σουλίου και της στρατιάς δύο πασάδων στα πέντε Πηγάδια, εξώργισε σε τέτοιο βαθμό τον Σουλτάνο, που αντικατέστησε τον αρχιστράτηγο Πασόμπεη με τον καλύτερο στρατηγό του, τον Χουρσίτ πασά, τον οποίον είχε διορίσει πριν από ένα μήνα Διοικητή της Πελοποννήσου στην Τρίπολη. Η απομάκρυνση όμως του Χουρσίτ και της στρατιάς από την Τρίπολη, δυόμιση μήνες πριν την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, είχε καταλυτικές επιπτώσεις στο επιτυχημένο ξεκίνημά της. Σαν αρχηγός της φρουράς του Μεσολογγίου, έσωσε την πόλη από βέβαιη σφαγή κατά την πρώτη πολιορκία, διότι αυτός επινόησε και έκανε τις διαπραγματεύσεις με τον Ομέρ Βρυώνη, κατορθώνοντας να τον ξεγελάσει μέχρι να έρθει η βοήθεια απ’ την Πελοπόννησο και μετά να τον καταστρέψει. Εκείνος εμπνεύστηκε και οργάνωσε τη θρυλική νυχτομαχία του Καρπενησίου, που ήταν μια πράξη αυτοθυσίας, γιατί ήξερε τον τρομακτικό κίνδυνο που διέτρεχε. Ο ηρωικός του θάνατος και τα προηγούμενα κατορθώματά του εξαπλώθηκαν πέρα απὸ τα όρια της Ελλάδας. Οι Γάλλοι τον τίμησαν, βάζοντας το όνομά του σ’ έναν από τους σταθμούς του μετρό στο Παρίσι και σε μία πλατεία στο Στρασβούργο. Η μορφή του ενέπνευσε ζωγράφους, γλύπτες και ποιητές. Ο διάσημος γλύπτης Δαβίδ ντ’Ανζέρ έκανε ένα υπέροχο έργο για τον τάφο του, ενώ Γάλλοι και Γερμανοί ποιητές τον εξύμνησαν με τα ποιήματά τους. Κανένας άλλος ήρωας δεν δοξάστηκε σαν τον Μάρκο.
Μπορείτε να μας περιγράψετε τα προτερήματα του Μάρκου Μπότσαρη; Ο Μάρκος είχε χαρακτήρα αγνό και αδιάφθορο. Ήταν μετριόφρων, πιστός στους φίλους του, αξιοπρεπής, φιλεύσπλαχνος στους ηττημένους εχθρούς και μετρημένος στα λόγια. Η δράση του ως αρχηγού χαρακτηριζόταν από στρατηγική έμπνευση, γενναιότητα, θάρρος, πολιτική διορατικότητα, τιμιότητα και αρετή.
Bιογραφικό: O Νίκος Χαρ. Ασημακόπουλος, με οικογενειακή ρίζα από τα Λαγκάδια Γορτυνίας, γεννήθηκε στο Αλποχώρι Πύργου Ηλείας το 1949. Είναι πτυχιούχος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, ιστοριοδίφης και ιδρυτής του εκδοτικού οίκου «Βεργίνα». Ασχολείται με τις εκδόσεις βιβλίων από το 1977, αρχίζοντας από φροντιστηριακά βοηθήματα που καλύπτουν όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Από το 1995 επιμελείται και εκδίδει ιστορικά βιβλία για την Αρχαιότητα, την άνοδο και πτώση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αλλά και ανανεωμένη έκδοση όλων των απομνημονευμάτων των αγωνιστών του 1821, προσθέτοντας σπάνιες γκραβούρες πορτραίτα αγωνιστών και πίνακες. Από το 2000 επιμελείται και εκδίδει λογοτεχνικά βιβλία που καλύπτουν όλα τα είδη της πεζογραφίας και της ποίησης. Eπίσης έχει γράψει και το μυθιστόρημα «Νικηφόρος Μονομάχος» (ανέκδοτο).
Νίκος Χαρ. Ασημακόπουλος: Η συμβολή των Σουλιωτών στην Επανάσταση του 1821
Ιστορική καταγραφή των αγώνων των Σουλιωτών, από τις 6-12-1820 έως τις 2-5-1829, βάσει των ιστορικών πηγών
Τιμή: 25 ευρώ, Σελίδες: 596
Διαστάσεις: 17×24, ISBN: 978-960-651-010-6
2η έκδοση επαυξημένη
Εκδόσεις Βεργίνα
Πρόκειται για ένα εξαιρετικό βιβλίο στο οποίο τεκμηριώνεται, με αδιάσειστα στοιχεία από τις υπάρχουσες ιστορικές πηγές, ότι χωρίς τους αγώνες και τις θυσίες των Σουλιωτών η Ελληνική Επανάσταση θα κινδύνευε να συντριβεί στο ξεκίνημά της ή κατά τους πρώτους χρόνους της.
Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 1820, οι Σουλιώτες συμμάχησαν με τον Αλή πασά και από τις 7 έως το τέλος του ίδιου μήνα, κατανίκησαν τη μεγάλη στρατιά των Τσάμηδων στα βουνά του Σουλίου και τη στρατιά δύο πασάδων στα Πέντε Πηγάδια. Το γεγονός αυτό εξόργισε σε τέτοιο βαθμό τον σουλτάνο, ώστε αντικατέστησε τον αρχιστράτηγο Πασόμπεη με τον Χουρσίτ πασά, τον οποίον από τον Νοέμβριο του 1820 είχε διορίσει Διοικητή της Πελοποννήσου. Η απομάκρυνση όμως του Χουρσίτ και της στρατιάς του απ’ την Πελοπόννησο έδωσε ευκαιρία να ξεκινήσει με επιτυχία η Ελληνική Επανάσταση.
Οι νίκες των Σουλιωτών, που συνεχίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του πρώτου χρόνου της Επανάστασης, ισχυροποίησαν τον Αλή πασά, ο οποίος κατάφερε να αντέξει 12 μήνες ακόμη, καθηλώνοντας την τουρκική στρατιά στα Γιάννενα την κρισιμότερη χρονική περίοδο που, τόσο στην Πελοπόννησο όσο και στη Στερεά Ελλάδα, δινόταν ο υπέρ πάντων αγών για την εδραίωση της Επανάστασης.
Αλλά και μετά την καρατόμηση του Αλή πασά, στις 24 Γενάρη του 1822, όταν ο Χουρσίτ, τον Μάιο του 1822, εκστράτευσε εναντίον τους για να τους εξοντώσει, εκείνοι κατανίκησαν τα πολυάριθμα στρατεύματά του σε όλες τις μάχες γύρω από το Σούλι.
Οι νίκες αυτές εξόργισαν πολύ τον σουλτάνο, με αποτέλεσμα να αναθέσει τη μεγάλη εκστρατεία κατά της Πελοποννήσου στον Δράμαλη και σύμφωνα με τον Κόκκινο: «αν ο έμπειρος Χουρσίτ ήταν επικεφαλής τόσου στρατού, τα αποτελέσματα της εκστρατείας πιθανόν να ήσαν διαφορετικά από εκείνα που είχεν ο Δράμαλης».
Στις 2 του Σεπτέμβρη του 1822, οι Σουλιώτες, εξ αιτίας της πείνας και του λοιμού που μάστιζε το στρατόπεδό τους, αναγκάστηκαν να συνθηκολογήσουν και να μεταφερθούν στην Κεφαλονιά χωρίς να έχουν ηττηθεί σε καμία μάχη. Αργότερα όμως επέστρεψαν από τα Επτάνησα και από το 1823 έως το 1829 έλαβαν μέρος σε όλες τις κρίσιμες μάχες της Ρούμελης και της Αττικής και λόγω της απαράμιλλης ανδρείας τους ήταν εκείνοι που έγερναν την πλάστιγγα της νίκης υπέρ των Ελλήνων.
Το τίμημα σε αίμα που πλήρωσαν οι Σουλιώτες για την ελευθερία της Ελλάδας ήταν τεράστιο. Στο τέλος της Επανάστασης οι μάχιμοι που είχαν απομείνει ζωντανοί δεν ξεπερνούσαν τους διακόσιους.
Ας σκύβουν ευλαβικά οι επερχόμενες γενιές και ας αποτίουν τον πρέποντα φόρο τιμής στη μνήμη τους.
Εκδόσεις Βεργίνα
Φειδίου 14-16, Αθήνα 10678
Τηλ.210 38 33 725 – 38 30 663 Fax: 210 38 47 090
www.verbooks.gr email: [email protected]
Προβολή – επικοινωνία ArtsPR
