«Δεν έχω θέσει κάποια μεγάλη πρόκληση στον εαυτό μου. Θέλω απλά να έχω καλή διάθεση, ηρεμια και έμπνευση για να ζωγραφισω»
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την τέχνη; Απ’ ότι μού έλεγε η μητέρα μου από τριών χρονών ξεκίνησα. Κάθε μέρα σχεδόν ήμουν μ’ ένα μπλοκ και μ’ ένα μολύβι στο χέρι. Είμαι αυτοδίδακτος, αλλά επαγγελματικά ξεκίνησα το 2012. Ξεκίνησα δηλαδή να συμμετέχω σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Βασικά δεν πιστεύω στα κινήματα. Εάν για κάθε ιδέα που μας έρχεται στο μυαλό την μετατρέπαμε σε κίνημα θα είχαμε γεμίσει παντού με χιλιάδες κινήματα. Προτιμώ τη λέξη ρεύμα, που και αυτό κάποια στιγμή θα κοπάσει. Σίγουρα υπάρχουν κοινά μεταξύ ιδεών και πρακτικών στην ζωγραφική και όχι μόνο.
Κάθε ζωγράφος είναι κίνημα και ξεχωριστός από μόνος του. Εγώ δηλαδή που χρησιμοποιώ την μεικτή τεχνική και το τρισδιάστατο.. όπως και άλλοι ζωγράφοι ο καθένας με τον δικό του τρόπο…θα πρέπει να λεγόμαστε το κίνημα του τρισδιάστατου; είναι απλά μεμονωμένες εμπνεύσεις με κάποια κοινά χαρακτηριστικά. Αλλά ας πουμε πως τα εργα μου έχουν και μια δόση σουρεαλισμου.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Την έμπνευση την αντλώ από παντού… από μέσα προς τα έξω και τούμπαλιν.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Θαυμάζω πολλούς… και σίγουρα οι επιρροές από πολλούς… αλλά η Φρίντα και ο Σαλβαδόρ είναι οι αγαπημένοι μου.
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Δεν έχω θέσει κάποια μεγάλη πρόκληση στον εαυτό μου. Θέλω απλά να έχω καλή διάθεση, ηρεμια και έμπνευση για να ζωγραφισω. Απλά εαν μου επιτρέψουν κάποτε οι συνθήκες θα ήθελα να ασχοληθώ και με την γλυπτική.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Όσο αναφορά τη ζωγραφική στην Ελλάδα.. δεν υπάρχει και τόσο έντονο ενδιαφέρον σε σχέση με άλλες χώρες. Ίσως και να υπάρχει απλά το όλο θέμα σκοντάφτει στο οικονομικό. Στο εξωτερικό ολο και κάποιος θα σε μανατζάρει αν του αρέσουν τα εργα σου. Στην Ελλάδα ισχύει… τρέξε και κάντο μόνος σου.
Οι ομαδικές εκθέσεις είναι πιο πολύ για γνωριμίες ενώ στις ατομικές δύσκολα βρίσκεται αγοραστικό κοινό. Προσωπικά με βάση τα δεδομένα, είμαι ευχαριστημένος σε ό,τι έχω προσπαθήσει μέχρι τώρα και με βάση το χρόνο που μου απομένει για να ασχοληθώ, γιατί υπάρχει και η δουλειά μου που έχει να κάνει με την τυπογραφεια που μου “τρώει” πολύ χρόνο και ειδικά ενέργεια!
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Μελλοντικά σχέδια δεν κάνω… απλά ελπίζω σε καλές καλλιτεχνικες γνωριμίες και ενδιαφέρουσες εκθέσεις… ομαδικές και ατομικές… που οδηγούν σε πιο εφικτά κοντινά σχέδια!
https://www.facebook.com/nikos.sebekopoulos?locale=el_GR
