“Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική για να φθάσεις σε ένα καλό αποτέλεσμα γιατί δεν γνωρίζεις τι θα αποτυπωθεί. Έχεις μια ιδέα του τι θέλεις να κάνεις, αλλά στον καμβά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Συνήθως, αυτό που φαντάζεσαι θέλει πολλές πινελιές ακόμη για να επιτευχθεί”
Τι είναι η ζωγραφική για εσάς; μια μορφή προσωπικής έκφρασης; ανάγκη για δημιουργία; επικοινωνία; ή κάτι άλλο; Η ζωγραφική για εμένα τουλάχιστον είναι ένα πελώριο δώρο του Πλάστη, αυτού του όντος, αν είναι δόκιμος ο όρος, που οι περισσότεροι ονομάζουν Θεό. Ο Πλάστης λοιπόν, προίκισε όλους μας με διάφορες δεξιότητες και σε εμένα έδωσε αυτήν την δυνατότητα προσωπικής έκφρασης που σε συγκερασμό με την ανάγκη για δημιουργία παρουσιάζεται η τέλεια μορφή της επικοινωνίας με τον κάθε άνθρωπο που θα αφιερώσει κάποιο χρόνο να ενωθεί με τον πίνακα μου και λέγοντας αυτό εννοώ να αισθανθεί σαν ένα μέρος του πίνακα που περιμένει να εξερευνηθεί σπιθαμή προς σπιθαμή, να γίνει ο νέος εξερευνητής γιατί το μάτι δεν μπορεί να εισπράξει αυτό που εκφράζει ένας πίνακας αβίαστα και με μια τυχαία ματιά.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως εικαστικός; Αποφεύγω να χαρακτηρίζω τον εαυτό μου ως εικαστικό διότι κατ’ εμέ η λέξη κρύβει κάτι άλλο. Αν θα μπορούσα να χαρακτηριστώ ζωγράφος, μια ταμπέλα που κουβαλάει ασύγκριτο βάρος και χαρακτηρίζει αυτούς που πέρασαν μια ζωή κακουχίας, με λίγες εξαιρέσεις που εξαργύρωσαν στο έπακρο την Τέχνη τους. Οι περισσότεροι αγωνίσθηκαν με παρακαταθήκη χιλιάδων πινάκων. Επομένως, ούτε και σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτω ! Ένας Αιβαζόβσκι με 4500 πίνακες είπε “δε νομίζω ότι έκανα και τίποτα !” άρα ένας Μπουκουβάλας τι μπορεί να πεί όταν τον παρομοιάζουν με τέτοια μεγαθήρια της Τέχνης.
Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σας ως εικαστικός; Κάθε τι ωραίο γιατί για εμένα η ζωγραφική είναι η ομορφιά αποτυπωμένη σε ένα φύλλο χαρτί ή σε κάποιο καμβά οτιδήποτε εγείρει τις ανθρώπινες αισθήσεις. Θεωρώ ότι είμαι κάτοικος μιας πανέμορφης χώρας που απαιτείται να αποτυπωθεί αλλά και ότιδήποτε άλλο π.χ. ένα όμορφο πρόσωπο, ένα ειδυλλιακό τοπίο, ένα θελκτικό γυμνό γυναικείο κορμί και πράγματα που καλούνται εξ ανάγκης να παρουσιάσω π.χ σε δύο περίπου μήνες ο σύλλογος μου που είναι ο Σύλλογος Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδος, θα παρουσίαζε μια θεματική έκθεση με τίτλο “ο κόσμος του θεάτρου” έπρεπε να επιλέξω κάτι σε σχέση με το θέατρο και κατέληξα στο μπαλέτο . Όλα φαίνονταν τόσο εύκολα, βρίσκεις φωτογραφίες, επιλέγεις τι θέλεις να κάνεις και μπαίνει και η καλλιτεχνική φαντασία και όλα, θα φανταζόταν κανείς, λειτουργούν τέλεια ! Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική για να φθάσεις σε ένα καλό αποτέλεσμα γιατί δεν γνωρίζεις τι θα αποτυπωθεί, έχεις μια ιδέα του τι θέλεις να κάνεις αλλά στον καμβά τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Συνήθως, αυτό που φαντάζεσαι θέλει πολλές πινελιές ακόμη για να επιτευχθεί.
Με ποια προσωπικότητα της Τέχνης θα θέλατε να έρθετε σε διάλογο και με αφορμή ποιο θέμα; Πιθανόν, με τον μεγάλο Πικάσσο, αν θα μπορούσα ως δια μαγείας να μεταφερθώ πίσω στο χρόνο θα ήθελα να τον ρωτήσω επειδή τον θεωρώ μεγάλο ζωγράφο γιατί κατέληξε σε κάποια μορφή τέχνης που μπορεί να του επέφερε πλούτο αλλά σίγουρα κατ’ εμέ δεν αντιπροσωπεύει αυτό που ήταν !
Θα μπορούσατε να ασχοληθείτε με κάποια άλλη μορφή τέχνης εκτός της ζωγραφικής; Δεν το νομίζω γιατί πέρα από τη ζωγραφική έχω πραγματικά πρόβλημα στο να καρφώσω ένα απλό καρφί !
Αν επιλέγατε μια διαφορετική εποχή για να ζήσετε και να δημιουργήσετε ποια θα ήταν αυτή και με ποιον τρόπο πιστεύετε ότι θα εκφραζόσασταν καλλιτεχνικά; Σίγουρα μια ενδιάμεση εποχή με Μιχαήλ Άγγελο, Ντα Βίντσι, Ελ Γκρέκο και διάφορους Φλαμανδούς ζωγράφους, ξέρω ότι δεν είναι εφικτό γιατί και αν ακόμη ήταν επιθυμώ το πέρασμα από πολλές εποχές που απέχουν πολλά χρόνια η μία από την άλλη αλλά γενικά μια εποχή που προσπαθούσες να παράξεις κάτι αληθινό η αληθοφανές με την έννοια ότι η τέχνη της ζωγραφικής είναι να δημιουργείς έναν ολόκληρο κόσμο από το τίποτα !
Ποια είναι η σχέση του δημιουργού με το έργο του; Να μεταφέρεις τη ζωή σε ένα κομμάτι ύφασμα και αυτό δεν γίνεται χωρίς κόπο και σκέψη.
Αγαπώ όλα τα έργα μου, ανεξαρτήτου θέματος, και ευχαριστιέμαι όταν κοσμούν τους τοίχους των ανθρώπων. Αρχικά, υπήρχε αυτό το συναίσθημα του ότι δεν ήθελα με τίποτα να δίνω αυτά που έφτιαχνα, γρήγορα όμως πέρασα ότι η αξία ενός πίνακα, άσχετα με το χρηματικό, έγκειται στο να φεύγει ο πίνακας από το σπίτι του καλλιτέχνη και να πηγαίνει κάπου αλλού που θα τον εκτιμούν και δε θα τον χρησιμοποιούν για να ανακατεύουν τις στάχτες στο τζάκι !
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Θέλω να φτιάξω έναν πολύ καλά συγκροτημένο και αυτοδύναμο πίνακα που θα ομορφύνει τον κόσμο μας περισσότερο αλλά όχι τον καλύτερο γιατί θα πρέπει να αποσυρθώ και εγώ θέλω να ζωγραφίζω μέχρι την τελευταία μου πνοή !
Βιογραφικό
Γεννήθηκε το 1966 στη Θεσσαλονίκη. Είναι αυτοδίδακτος στη ζωγραφική . Από πολύ μικρός σάρωνε τα βραβεία τόσο στο σχολείο του όσο και στους διαγωνισμούς ζωγραφικής που έπαιρνε μέρος.
Ασχολήθηκε με τη διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας, ενώ ακολούθησε και σπουδές προγραμματιστή 1989 -1991στο CITY COLLEGE Θεσσαλονίκης.
Το 1987 θήτευσε στο μεγάλο Αγιογράφο- Ζωγράφο της Θεσσαλονίκης, Γιάννη Βράνο για κάποιους μήνες .
Το 1984 έδωσε εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών της Θεσσαλονίκης χωρίς να επιτύχει. Από εκεί και πέρα οδηγήθηκε σε διάφορες δουλειές από βοηθός λογιστή τηλεφωνητής σε εταιρείες τηλεπικοινωνίας και ιδιωτικής ασφάλισης όσο και ως ασφαλιστικός- χρηματοοικονομικός Σύμβουλος.
Από το 2012- 2015 ακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στη ΧΑΝΘ, συμμετέχοντας σε τρείς (3) εκθέσεις της.
Το 2016, μήνα Οκτώβριο, γίνεται μέλος του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδος και το Φεβρουάριο του ζητείται να πάρει μέρος σε μια ομαδική έκθεση με άλλους δύο συναδέλφους, τους Κώστα Σταματιάδη και Χρήστο Κεχαγιά. Στις εκλογές του Συλλόγου το 2016 εκλέγεται 1ο αναπληρωματικό μέλος στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου. Από τότε συμμετέχει σε όλες τις εκθέσεις του Συλλόγου.
Η ζωγραφική του διακρίνεται για το ρεαλισμό και φωτορεαλισμό, όπως λέει ο ίδιος ο ζωγράφος μέσα από ένα συνονθύλευμα χρωμάτων που απεικονίζουν τον κόσμο όπως τον αντιλαμβάνεται το ανθρώπινο μάτι . Ζωγραφίζει κυρίως τοπία , νεκρά φύση, προσωπογραφίες πάντα με ακρυλικά χρώματα με τρόπο που πάντα πρωταρχικό ρόλο παίζει το φώς σε κάθε του έργο.
Από το καλοκαίρι 2019 ανέλαβα τον τομέα των Δημοσίων Σχέσεων στο Σύλλογο Ζωγράφων Θεσσαλονίκης και Βορείου Ελλάδος !
