“Η τέχνη είναι πολιτισμός. Είναι ευρύτερη και υπάρχει παντού. Είναι απαραίτητη Επανάσταση σε όλες τις εποχές, με όλες της τις μορφές!”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Γύρω στα οχτώ μου ένα απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας στο μπαλκόνι της γιαγιάς μου… Ήταν ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο της, που κράτησε για χρόνια! Η πρόταση ήταν να επιλέξω Ωδείο ή Σχολή Ζωγραφικής. Έτσι ξεκίνησα τη Γαλλική Σχολή Ζωγραφικής ΑBC για παιδιά. Τότε ξεκίνησα τα πρώτα μου σχέδια τα οποία ακόμα έχω φυλαγμένα σε ένα κόκκινο, ξύλινο βαλιτσάκι! Τα μαθήματά μου γινόντουσαν δια αλληλογραφίας. Δηλαδή ήταν η τότε «εξαποστάσεως εκπαίδευση» της δικής μου παιδικής ηλικίας! Στη συνέχεια στο εργαστήριο του Γλύπτη Νίκου Στέφου προετοιμάστηκα για την εισαγωγή μου στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών όπου αποφοίτησα με άριστα στον Τομέα της ζωγραφικής με καθηγητές τους αειμνήστους Νίκο Κεσσανλή και Δημοσθένη Κοκκινίδη.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Αν ζούσα στο Μεσαίωνα θα έκανα παραστατική ζωγραφική. Για το τώρα δεν ξέρω. Ζούμε σε μπερδεμένη εποχή που τα έχει όλα! Όρους, έννοιες, ιδέες, εικόνες, φαντασίες, τεχνικές, μέσα, τεχνολογία που βρίσκονται όλα σε ένα κύκλο που στο τέλος ενώνονται και γίνονται όλα ίδια. Μάλλον ανήκω στο «Μεσαίωνα» του 2021!
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Από τη μνήμη μου και τις αναμνήσεις μου. Από τις σκέψεις μου και τα όνειρα μου. Δεν μπορώ να εμπνευστώ από κάτι ξένο, κάτι που δεν ξέρω. Κάνω βιωματική ζωγραφική. Πράγματα οικία και που έχω αγγίξει. Ανθρώπους που αγαπάω. Ταξίδια και μέρη που έχω πάει. Καταστάσεις και γεγονότα που με επηρεάζουν. Δημιουργώ από τη ζωή μου και από ό,τι την περιβάλλει.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Ναι! Από αυτούς που φαντάστηκα πως είμαι δίπλα τους. Για την τέχνη μου θα ήθελα να ζω σε άλλη εποχή. Να ήμουν ο βοηθός του Ρέμπραντ ή του Βερμέρ. Σίγουρα θα μάθαινα δίπλα τους πολλά περισσότερα από αυτά που προσπαθώ μετά τη δεύτερη χιλιετία να καταλάβω στο έργο τους. Αλλά και φυσικά από αυτούς που ήμουν πραγματικά δίπλα τους. Τους Δασκάλους μου! Πάντα έχω τη φωνή τους στα αυτιά μου όταν θέλω να πάρω μια εικαστική απόφαση η’ όταν ζωγραφίζω… Κουβέντες και συμβουλές που μου είπαν. «Εσύ είσαι εκεί! Μη το αφήσεις» μου είπε ο Ν.Κ! «Κράτα το σχέδιο σου» μου είπε ο Δ.Κ, το σχέδιο που μου έμαθε ο Ν.Σ. «Μην κάνεις ζωγραφική «ταγάρι», αλλά ζωγραφική σα το μπλε σου το τσουλούφι!» μου είπε ο Μ.Σ!
Ποιά είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχεις θέσει στον εαυτό σου ως καλλιτέχνης; Να μπαίνω από μόνη μου σε «καραντίνα» προ covid ! Να βρίσκομαι στον «κόσμο» μου και να μην ξέρω τι συμβαίνει γύρω μου! Να ζωγραφίζω δυο συνεχόμενα 24ωρα και να έχω ξεχάσει να φάω ! Και το επόμενο… να ξανά ζωγραφίζω άλλα δυο 24ωρα και να μην έχω κοιμηθεί !
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Η Τέχνη από την Ελλάδα ξεκίνησε! Γλυπτική, Θέατρο, Ποίηση! Υπάρχει ακόμα και τη θαυμάζουμε στα Μουσεία μας. Θυμώνουμε με εκείνες τις χώρες…. που κρατάνε το δικό μας Πολιτισμό με τα δικά μας Αρχαιοελληνικά αριστουργήματα. Όμως από τότε η Τέχνη έκανε το δρόμο της και φτάνοντας στις 2 επόμενες χιλιετίες παραμένει αποδεκτή στην Ελλάδα δυστυχώς μόνο από τους Καλλιτέχνες ! Ζωγράφους, Ηθοποιούς, Μουσικούς και Λογοτέχνες. Ο κόσμος την αποδέχεται με διαφορετικό μπερδεμένο τρόπο… ή ακόμη χειρότερα δεν υπάρχει για μερικούς … Παιδεία της Τέχνης σε ανθρώπους χωρίς κουλτούρα δεν γίνεται αποδεκτή και δεν τη θεωρούν απαραίτητη ούτε για τα παιδιά τους η’ για τις επόμενες γενιές, σε μια χώρα που η Τέχνη γέννησε τον Πολιτισμό όλου του κόσμου ! Όπως τώρα δεν φοράμε σανδάλια αλλά Nike. Δεν φοράμε χιτώνες αλλά φούτερ και στρασ. Δεν τρίβουμε για να ζεσταθούμε αλλά πατάμε διακόπτες. Έτσι και η Τέχνη δεν θέλει μόνο το μάρμαρο, το αγγείο και το σανίδι, αλλά το ψηφιακό, το 3D, τον πολυεστέρα και το led. Η τέχνη είναι πολιτισμός. Είναι ευρύτερη και υπάρχει παντού. Είναι απαραίτητη Επανάσταση σε όλες τις εποχές, με όλες της τις μορφές !
Ποιά είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Να τελειώσω το δεύτερο πτυχίο στην ΑΣΚΤ στον τομέα της Γλυπτικής με καθηγητή τον κ. Νίκο Τρανό, όπου ξεκίνησα παλαιοτέρα με Καθηγητή τον κ. Θεόδωρο Παπαγιάννη αλλά διέκοψα λόγω της θητείας μου ως καθηγήτρια Εικαστικών σε Γυμνάσια και Λύκεια σε επαρχιακές πόλεις. Να μεταφέρω την αγάπη μου για την Τέχνη στους μαθητές μου και φυσικά να μην σταματήσω να ζωγραφίζω !
