Η Μαρία Χαλκιά, Art director, Artist, τοποθετείται στις ερωτήσεις του polismagazino.gr
“Η τέχνη ανήκει στους ελεύθερους ανθρώπους. Χωρίς τέχνη καμία αλήθεια δεν μπορεί να αποκαλυφθεί… Μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι έχουν το προνόμιο της ελεύθερης τέχνης και των διεξόδων που προσφέρει αυτή για πρόοδο, χαρά και ψυχική ευφορία.”
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πώς διαχειρίζεστε τον χρόνο σας και ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Ζούμε εδώ και έναν χρόνο με έναν ιό που αποκάλυψε την τρωτότητα μας και έκανε τη ζωή μας όχι απλά δεδομένη. Αποκόπηκα από τους ανθρώπους και τη ζωντανή επικοινωνία και μου λείπει πολύ αυτό. Τη συναισθηματική φόρτιση που βιώνω την απαλύνει η ενασχόλησή μου με την τέχνη. Η δημιουργία, το διάβασμα, η μουσική, τα φυτά μου, διώχνουν το άγχος και την πίεση της απίστευτης αυτής περιόδου. Εστίασα την προσοχή μου στα πράγματα που μπορώ εγώ να ελέγξω. Έχω περιορίσει πολύ το χρόνο που αφιερώνω για την ενημέρωση. Ακούω ελάχιστα ειδήσεις και έχω απλοποιήσει την καθημερινότητά μου. Δουλεύω πολύ, διαβάζω περισσότερο, αθλούμαι, ασχολούμαι με τα φυτά μου και παρακολουθώ διαλέξεις και ομιλίες με θέματα που με ενδιαφέρουν και δεν προλάβαινα πριν την συνθήκη του εγκλεισμού να παρακολουθήσω. Περνάμε μια πολύ δύσκολη περίοδο αλλά ελπίζω και εύχομαι γρήγορα να ξεπεράσουμε όλο αυτό και να συνεχίσουμε την ζωές μας με οποιονδήποτε τρόπο εμείς θέλουμε.
Ακούμε συνεχώς για βία: Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Το μόνο που με εντυπωσιάζει είναι το θάρρος των θυμάτων, που με αξιοπρέπεια και δύναμη, ξεπερνώντας πολλές αντιστάσεις, μπόρεσαν να καταγγείλουν την κακοποίηση που δέχτηκαν. Δεν ήταν εύκολο, αλλά ήταν σπουδαίο. Όλα αυτά καταδεικνύουν τη νοσηρή, παρακμιακή κατάσταση της κοινωνίας μας. Επίσης είναι έκφανση της μακροχρόνιας και πολύπλευρης καταπίεσης και εκμετάλλευσης κυρίως των γυναικών, αλλά και των αδύναμων κοινωνικά ομάδων. Η βία υπήρχε πάντα στην ζωές μας. Λόγω των περιοριστικών μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας, οι άνθρωποι που υφίστανται ενδοοικογενειακή βία είναι πιο ευάλωτοι. Ο σκληρός ανταγωνισμός, ο οποίος αποτελεί την πεμπτουσία της κοινωνίας μας, καλλιεργεί τον αριβισμό και μετατρέπει τους εργαζόμενους σε εύκολα θύματα. Ο σεξισμός επιδιώκει να κρατήσει τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους σε μία θέση σιωπής και να τους «αντικειμενοποιεί». Ως δημιουργός έχω υποστεί μια άλλη μορφή βίας: την προσβολή – κλοπή της πνευματικής μου ιδιοκτησίας. Έχω δει αρκετές φορές κακέκτυπα έργων μου να «κυκλοφορούν» θρασύτατα, ατιμώρητα. Δυστυχώς το ήθος δεν είναι αυτονόητο ούτε στον καλλιτεχνικό χώρο ούτε στον επαγγελματικό. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε κάτι για όλα αυτά. Αυστηροί νόμοι, υποδειγματική τιμωρία και εκπαίδευση για την καταπολέμηση των παλιών προσανατολισμών και νοοτροπιών νομίζω είναι μια καλή αρχή. Η νέα γενιά διαθέτοντας καλύτερο μορφωτικό επίπεδο και περισσότερη ενσυναίσθηση πρέπει να εκπαιδευτεί ώστε να μην ανέχεται καμία, αυταρχική, εξουσιαστική συμπεριφορά.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Νομίζω ότι ο εμβολιασμός ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού θα βοηθήσει ώστε να επανέλθουμε γρηγορότερα στους κανονικούς ρυθμούς της ζωής μας. Ανυπομονώ να ελευθερωθώ σύντομα. Ναι θα εμβολιαστώ.
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό στο σπίτι και αν ναι πως το αντιμετωπίσατε; Η κρίση του κορονοϊού επηρέασε και την οικονομία και την κοινωνία και τον πολιτισμό.. Μου λείπει η ζωντανή παρουσίαση της δουλειάς μου, η ενεργειακή αλληλεπίδραση, μέσω των έργων μου, με το κοινό. Κάτι για το οποίο σίγουρα δεν ήμουν προετοιμασμένη, ήταν η έλλειψη ζωντανής επικοινωνίας. Δουλεύω πολλές ώρες καθημερινά στο στούντιό μου. Δεν έχω σταματήσει στιγμή να μελετώ, να πειραματίζομαι. Συμμετέχω συνεχώς σε διαδικτυακές εκθέσεις. Παίρνω μέρος σε webinars, σε workshops αλλά δεν είναι ούτε κατά διάνοια το ίδιο. Μου λείπουν οι βραδιές με τους φίλους μου τα live, οι συναυλίες, τα μπαρ, τα θέατρα, οι εκθέσεις, ο κινηματογράφος, τα ταξίδια… Τα αυτονόητα καθημερινά. Η χαρά, η ανεμελιά ακόμη και η ταχύτητα. Είμαι αισιόδοξη ότι σύντομα θα ξαναβρούμε τις ισορροπίες μας, θα βρούμε τον τρόπο να προσαρμοστούμε στη νέα εποχή και να προχωρήσουμε.
Τηλεργασία και αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη μέρα το απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Η ένταξη της τεχνολογίας ακόμα και στα εικαστικά δρώμενα είναι μία εξέλιξη φυσική και θετική, κατά τη γνώμη μου. Σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν ούτε οι διαδικτυακές εκθέσεις ούτε τα σεμινάρια ούτε οι ψηφιακές ομάδες. Όλα αυτά είναι συμπληρωματικά. Μετά το άνοιγμα των gallery, μουσείων και λοιπά πιστεύω ότι ο κόσμος θα ανταποκριθεί με πολύ χαρά και ενθουσιασμό στα live καλέσματα των καλλιτεχνών. Γιατί η τέχνη ανήκει στους ελεύθερους ανθρώπους. Χωρίς τέχνη καμία αλήθεια δεν μπορεί να αποκαλυφθεί. Τίποτε ωραίο δεν μπορεί να προσεγγιστεί, να ερμηνευθεί, κανένα συναίσθημα δεν μπορεί να εκτονωθεί. Μόνο οι ελεύθεροι άνθρωποι έχουν το προνόμιο της ελεύθερης τέχνης και των διεξόδων που προσφέρει αυτή για πρόοδο, χαρά και ψυχική ευφορία.
