“Οι προκλήσεις είναι πολλές αλλά πιστεύω ως καλλιτέχνης, η πρόκληση πρέπει να είναι μία και μόνο μία. Να προκαλεί στο θεατή θαυμασμό και δέος για το έργο του.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με την ζωγραφική; Ειλικρινά δεν ξέρω να απαντήσω σίγουρα. Μάλλον η ζωγραφική με βρήκε. Από μικρός με ένα μολύβι ή ένα στυλό όλο και κάτι ζωγράφιζα. Νομίζω ότι η απόφαση μου να ασχοληθώ με την ζωγραφική ήταν καθαρά προσωπική περιέργεια. Η ζωγραφική, μας παρακινεί να ανακαλύπτουμε περισσότερα πράγματα για τον εαυτό μας. Ξεκίνησα να ασχολούμαι αρχικά ως αυτοδίδακτος και αργότερα δούλεψα στο εργαστήρι του καθηγητού της σχολής καλών τεχνών Δ. ΔΑΝΙΗΛ, του ζωγράφου Δ. ΧΥΤΗΡΗ και στη σχολή της Χ.Ε.Ν Αθηνών. Από τότε μέχρι και σήμερα ζωγραφίζω καθημερινά ενώ παράλληλα έχω στο ενεργητικό μου πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσετε τα έργα σας; Έχω περάσει πολλά στάδια έκφρασης τα χρόνια που ασχολούμαι με τη ζωγραφική. Τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια με εκφράζει απόλυτα ο αφαιρετικός εξπρεσιονισμός. Με ενδιαφέρει να ζωγραφίζω αυτό που νιώθω και βλέπω με ένα τρόπο απόλυτης ελευθερίας του νου και του ματιού. Είναι ένας κόσμος που αγαπώ και ελευθερώνω.
Από πού αντλείτε την έμπνευσή σας; Η έμπνευσή μου δεν έχει σταθερή πηγή. Άλλες φορές είναι μια εικόνα, μια ανθρώπινη κίνηση, ένα συμβάν, ένα κείμενο, μια είδηση, ένα τραγούδι, το κλάμα ενός μωρού, το γλέντι μιας παρέας, το χάδι της γιαγιάς. Όπως η τελευταία μου σειρά έργων είναι εμπνευσμένη με βάση τα ποιήματα του Ν. Καββαδία.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Οι επιρροές από ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών είναι πολλές όπως οι ποιητές Γ. Ρίτσος, Ο. Ελύτης, Κ. Καβάφης, Ν. Καββαδίας, και οι ζωγράφοι Ν. Εγγονόπουλος, Σ. Βασιλείου, Α. Κοντόπουλος, Δ. Δανιήλ, Γ. Σπυρόπουλος, άφησαν την σφραγίδα τους στην μέχρι τώρα πορεία μου στην ζωγραφική.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Οι προκλήσεις είναι πολλές αλλά πιστεύω ως καλλιτέχνης η πρόκληση πρέπει να είναι μια και μόνο μία. Να προκαλεί στο θεατή θαυμασμό και δέος για το έργο του. Δεν συγκρίνεται με τίποτα το βλέμμα του θεατή όταν είναι γεμάτο θαυμασμό και ευχαρίστηση.
Πόσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Δυστυχώς τα τελευταία τριάντα-σαράντα χρόνια η τέχνη και ο πολιτισμός σε αυτή τη χώρα είναι δύο ταχυτήτων. Η πρώτη, η πραγματική και ουσιώδης που εξυψώνει το πνεύμα βρίσκεται στο περιθώριο. Η δεύτερη που είναι ευτελής ή βασίζεται σε γνωριμίες και δοσοληψίες είναι στο προσκήνιο, στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, στα έντυπα και ούτω κάθε εξής. Και μιλώ για όλα τα είδη.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Αυτό που θέλω είναι μέσα από τα χρόνια και την σκληρή δουλεία να εξελιχθώ και να γίνω καλύτερος στην τεχνοτροπία. Όσο για τη θεματική των εργων αυτή έρχεται ξαφνικά και απροειδοποίητα.
ΜΑΝΩΛΗΣ ΜΠΙΤΖΟΣ
http://www.mpitzos.gr
http://www.facebook.com/mpitzosart
[email protected]
