“Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με μια σειρά έργων που έχουν κοινή θεματική ενότητα τα οποία εύχομαι αν και όταν το μέλλον το επιτρέψει, να τα παρουσιάσω σε μια ατομική έκθεση.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη ζωγραφική; Με τη ζωγραφική ασχολούμαι από πολύ παλιά, από μικρό παιδί θα έλεγα.
Όμως πιο συστηματικά και πιο σοβαρά θα μπορούσα να πω ότι ότι άρχισα να ασχολούμαι το έτος 2004, όταν ξεκίνησα να παρακολουθώ μαθήματα βυζαντινής αγιογραφίας. Την περίοδο εκείνη ψαχνόμουν ακόμη για το προσωπικό μου ζωγραφικό στυλ, ενώ ταυτόχρονα μελετούσα ελεύθερο σχέδιο, σύνθεση θεωρία του χρώματος και ιστορία της τέχνης..
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Καταρχήν θα ήθελα να πω ότι τη ζωγραφική μου τη θεωρώ συμβολική ή θέλω να λέω ότι είναι συμβολική με την έννοια ότι χρησιμοποιώ σύμβολα-στοιχεία όπως τα ονομάζω. Τα στοιχεία αυτά συνδιαλέγονται αναμεταξύ τους δημιουργώντας ένα κώδικα ή μια γλώσσα, η οποία γλώσσα σε συνδυασμό με τον τίτλο ξεκινάει ένα διάλογο με το θεατή. Θα μπορούσα να πω χωρίς να θέλω να εσωκλείσω τη ζωγραφική μου σε στενά πλαίσια και ορισμούς, ότι είναι μια αλληγορική ζωγραφική με έντονα σουρεαλιστικά στοιχεία.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Ο χώρος και ο χρόνος όπως και η κίνηση σαν φιλοσοφικά κατηγορήματα με εμπνέουν να παίξω τα δικά μου παιγνίδια και να θέσω τα δικά μου ερωτήματα ή να αποτυπώσω τις δικές μου σκέψεις πάνω στον καμβά. Σκοπός μου είναι η δημιουργία μιας σύνθεσης με εικαστικό και νοηματικό περιεχόμενο.
Ταυτόχρονα βέβαια σα δεύτερη πηγή έμπνευσης είναι και τα κοινωνικά θέματα τα οποία κρύβω μέσα σε σύμβολα και εικαστικά στοιχεία και τα αφήνω να παίξουν το δικό τους παιγνίδι με το θεατή.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Επειδή από παλιά μου άρεσε να μελετάω τη ζωγραφική σφαιρικά σπουδάζοντάς τη από όλες τις μορφές της (ρεύματα, τεχνοτροπίες, κινήματα, τεχνικές κτλ), ανεξάρτητα από το χαρακτήρα της δικής μου γραφής, θα μπορούσα να πω ότι υποσυνείδητα μ’ έχουν επηρεάσει όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες του παρελθόντος αλλά και σύγχρονοι. Ο Τζιορτζιο ντε κιρικο, ο Νταλί, ο Πικάσο από Έλληνες ο Χατζηκυριάκος Γκίκας, ο Εγγονόπουλος, θα μπορούσα να απαριθμήσω ακόμα πολλούς.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνη; Όσον αφορά τις προκλήσεις. Θα μπορούσα να πω ότι έχω μια πρόκληση κάθε φορά που ξεκινώ ενα σχέδιο ή ένα πίνακα. Η πρόκληση του λευκού χαρτιού ή του λευκού καμβά είναι για εμένα η μεγαλύτερη.
Ποσο αποδεκτή είναι η τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στο δημόσιο χώρο; Κατά τη γνώμη μου δε νομίζω ότι είναι και τόσο αποδεκτή η τέχνη στην Ελλάδα, τουλάχιστον με το σωστό τρόπο και αυτό απορρέει από το γεγονός ότι σε μεγάλο ποσοστό δεν έχουμε τις βάσεις για μια σωστή παιδεία. Θα μπορούσαν να ξεκινήσουν όλα από την εκπαίδευση, μεσα στην οποία η τέχνη σε όλες τις μορφές της να έχει ένα πολύ σοβαρό ρόλο. Η εκπαίδευση στην Ελλάδα και ίσως και σε άλλες χώρες έχει στρατευτεί με τη δημιουργία δύο κατηγοριών ανθρώπων, του παραγωγού και του καταναλωτή. Και οι δύο κατηγορίες επενδύουν στην ύλη και στα παράγωγά της. Σε ένα τέτοιο κόσμο η τέχνη δε θα μπορούσα να πω ότι έχει φανατικούς αποδέκτες, ενώ θα έπρεπε να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τωρα ο ρόλος της τέχνης σε ένα δημόσιο χώρο ειναι πολύ σημαντικός, ο ρόλος της τέχνης πρέπει να είναι παιδευτικός. Η τέχνη από μόνη της είναι ένα είδος παιδείας σε όλες τις μορφές της, η επαφή μας με τη τέχνη μας κάνει σίγουρα καλύτερους ανθρώπους. Η τέχνη δημιουργείται και απευθύνεται εκτός από το συναίσθημα και σε ιδέες και σκέψεις, μας θέτει προβληματισμούς και ερωτήματα, δε μας δίνει απαντήσεις, τις απαντήσεις καλούμαστε να τις βρούμε εμείς σαν θεατές και αποδέκτες του έργου τέχνης.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με μια σειρά έργων που έχουν κοινή θεματική ενότητα τα οποία εύχομαι αν και όταν το μέλλον το επιτρέψει να τα παρουσιάσω σε μια ατομική έκθεση.
