Καλώς ήρθες στο Polismagazino.gr. Λίγα λόγια για σένα και για αυτό που κάνεις, σαν μια πρώτη γνωριμία. Ευχαριστώ θερμά για τη φιλοξενία! Συνήθως συστήνομαι ως τραγουδοποιός που σημαίνει ότι απλά γράφω τραγούδια, μουσική και στίχο και τα ερμηνεύω-ελπίζω καλά- προσπαθώντας να αποτυπώσω αυτά που με ενοχλούν ή με προκαλούν! Δεν ζω απ’ αυτό, η επαγγελματική μου ενασχόληση είναι η φιλολογία εδώ και χρόνια.
Πότε ξεκίνησες την ενασχόληση σου με τη μουσική και ποια ήταν τα πρώτα ερεθίσματα σου; Ουσιαστικά μουσική ξεκίνησα από 10 χρονών με κλασική κιθάρα και θεωρητικά αλλά κάπου εκεί στα 18 άρχισα να σκαρώνω τα πρώτα μου τραγούδια επηρεασμένος από τη φολκ-ροκ τραγουδοποιία αλλά και το ελληνικό ροκ της εποχής. Αργότερα τα ακούσματά μου επεκτάθηκαν σε διαφορετικά είδη ρυθμικά και μελωδικά σε ελληνικό και ξένο ρεπερτόριο.
Ποια είναι η πρώτη σου μουσική ανάμνηση; Θα ακουστεί παράξενο αλλά τα πρώτα μου ακούσματα ήταν το ρεμπέτικο και το λαϊκό παράλληλα με το πανκ και το ροκ. Από μικρός με ενδιέφερε να ακούω διαφορετικά πράγματα αν και πέρασα κι εγώ τα «κολλήματά μου»
Ποια ήταν η πιο καθοριστική στιγμή, όπου ένιωσες ότι η μουσική θα είναι αναπόσπαστο μέρος της ζωής σου; Από την πρώτη στιγμή που έπιασα κιθάρα στα χέρια μου ένιωσα ένα όμορφο σοκ αλλά αργότερα στα 18 μου συνειδητοποίησα ότι η μουσική δεν ήταν για μένα μια απλή ψυχαγωγία αλλά βαθιά ανάγκη. Σ’ αυτό βοήθησε και η επαφή που είχα από μικρός με το ραδιόφωνο. Άκουγα κι ακούω ραδιόφωνο φανατικά ακόμα και στις μέρες μας που η κατάσταση έχει κάπως παρακμάσει.
Ποιες είναι οι πιο σημαντικές επιρροές σου, μουσικές και μη, που σε οδήγησαν να δημιουργείς με τον τρόπο που δημιουργείς σήμερα; Μου άρεσε πάντα να γράφω και να αφηγούμαι ιστορίες, άσχετα αν τις είχα ζήσει επηρεασμένος από τους φολκ ροκ τροβαδούρους που αντιμετώπιζαν το τραγούδι σαν μια ολότητα με μουσική-στίχο κι ερμηνεία όπως ο Dylan, o Springsteen, o N. Young αλλά και οι δικοί μας Άσιμος, Λοϊζος, Σιδηρόπουλος, Σαββόπουλος. Αργότερα εκτίμησα ιδιαίτερα συνθέτες όπως ο Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, τη Λένα Πλάτωνος, τον Στ. Κουγιουμτζή, ο,τιδήποτε μου ακουγόταν αληθινό είτε προερχόταν από τις Τρύπες και τους Ενδελέχεια είτε από το χώρο του πιο «έντεχνου» ελληνικού τραγουδιού.
Σε “τρομάζει” η έννοια της επιτυχίας ή της αποτυχίας; Πολύ σχετικές αυτές οι έννοιες κι αμφίσημες μια που σε κάθε αποτυχία υπάρχει κι ένα ψήγμα προσπάθειας άρα επιτυχίας! Περισσότερο θα με τρόμαζε να πάψω να προσπαθώ!
Λίγα λόγια θα θέλαμε για την πιο πρόσφατη κυκλοφορία σου. Η πιο πρόσφατη δουλειά μου, η κυκλοφορία της οποίας αναμένεται, είναι ένας δίσκος με 12 τραγούδια με τίτλο «Μολυβένια Τρένα». Πρόκειται για αφηγηματικές μπαλάντες ρυθμικές αλλά και λυρικές με σχετικά πιο πλούσια ενορχήστρωση κι αρκετά πιο εσωστρεφείς τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το στίχο και τη δομή των τραγουδιών σε σχέση με το πρώτο μου άλμπουμ. Θα έλεγα ότι είναι μια αναφορά περισσότερο στη μνήμη, την απώλεια αλλά και την επιστροφή στο ρεαλισμό!
Μουσική και στίχοι είναι δικοί σου; ή αυτό που δημιουργείς είναι προϊόν συνεργασίας; Μέχρι τώρα τα αναλαμβάνω όλα εγώ όχι λόγω συγκεντρωτισμού αλλά ως ανάγκη εσωτερικής έκφρασης. Θεωρώ πως όταν γράφεις αφηγηματικές μπαλάντες που απηχούν τις δικές σου εικόνες και την προσωπική σου αισθητική καλό είναι να υπάρχει ένα ενιαίο ύφος!
Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σου σχέδια; Καταρχάς να κυκλοφορήσει το άλμπουμ γιατί έχει ήδη καθυστερήσει. Έτυχαν διάφορες δύσκολες συγκυρίες και στη συνέχεια να το υποστηρίξω με κάθε μέσο ζωντανά, ραδιοφωνικά και διαδικτυακά.
https://www.facebook.com/manosmonastiriotis.gr/
https://www.youtube.com/channel/UCPvNrsFPsFB_5qRUxmdHqIQ
https://www.youtube.com/watch?v=9JUK7Mp8J6g
Το τραγούδι των εραστών official
Video https://www.youtube.com/watch?v=qdoHt5RGRi0
