5ο φεστιβάλ ποίησης γυναικών
Δεύτερη φορά στην Ελλάδα
Ψαχνά Ευβοίας
Επιμέλεια: Εύα Πετροπούλου Λιανού
Ελλάδα Μεξικό – 22 Αυγούστου
Η ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥ
(Ένα αντιπολεμικό ποίημα αφιερωμένο σε όλους τους αγγέλους που χάθηκαν άδοξα)
Μαύρα πουλιά ξεδιπλώνουν τις κραυγές τους.Προμήνυμα ερημιάς και θανάτουσ’ έναν τόπο που ξημερώνει πάντα σκοτάδι
.Γυμνά χέρια πλένουν το θάνατο στο ποτάμι.Τόσο λευκά, τόσο αθώα….Σαν κρίνοι που άνθισανστις όχθες τουκι έσκυψαν να φιλήσουν τα νεκρά σώματα των Αγγέλωνπου στολίζουν τα νερά του.
Εκβάλλουν πολέμουςστις θάλασσες της ασημένιας σφαίρας.
Δακρυσμένο ταξίδιστο δέλτα της κόλασης.
Γεράκια ανοίγουν τα φτερά τους.
Ο ίσκιος τους έθαψε την αγάπη στις σπηλιές.Κατάπιε τα παιδικά χαμόγελα
Η μάνα στέκεται μες τη βροχή.Κρατάει το λουλούδι της Άνοιξης
που κόπηκε νωρίς.
Τα μάτια της μαύροι ωκεανοί που μέσα τους βούλιαξε ο κόσμος.
Το τρίχρονο αγοράκι της σοφό απ’ τον πόνο και την κατάρα του λαού του άγγιξε την αιωνιότητα.
Τα λόγια του άστρα της Βηθλεέμ που ποτέ δε θα δύσουν.
Κυλούν στα αυτιά της αργά, βασανιστικάχαρακώνουν το νουξεριζώνουν το σώμα.
Η ψυχή γονατίζει στο Άγιο βλέμμα τους.
‘’Μαμά όταν θα πάω εκεί ψηλά θα τα πω όλα στο Θεό’’.
Το θαύμα λύγισε.
