Ο Λεόντιος Πετμεζάς ιστορικός αναλυτής, κριτικός τέχνης και λογοτεχνίας, “ανακρίνεται” από τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
“O πολιτισμός ως ιστορικό δεδομένο καίριας κληρονομιάς, παραδοσιακής τεκμηρίωσης και πλήρους υπεροχής θα υπάρχει για πάντα”
Τοπικά Lockdown: Αναγκαία ή όχι; Πιστεύω είναι αναγκαία.
Πολιτισμός. Στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; O πολιτισμός ως ιστορικό δεδομένο καίριας κληρονομιάς, παραδοσιακής τεκμηρίωσης και πλήρους υπεροχής θα υπάρχει για πάντα. Σαν χρυσή τομή και επιτομή, σαν κειμήλιο μνήμης που θα διαιωνίζει δυνάμεις αδιάσπαστες με εκλεκτικές αποκλίσεις και εκλάμψεις. Τίποτα δεν μπορεί να αποδυναμώσει την εμβληματική αξία της λάμψης του και να ακυρώσει την αλματώδη προέκταση του στον χρόνο. Άσχετα αν υπάρχουν σοβαρές και επικίνδυνες επιπλοκές που δρουν επεμβατικά και αρνητικά απέναντι στα καινούργια δρώμενα που προσπαθούμε σήμερα να πραγματοποιήσουμε. Η παντοδυναμία και η κυριαρχία του λειτουργεί για την αναπτέρωση της ψυχής και της σκέψης καθώς συσπειρώνει ευεργετικά την απογραφή ενός σημαντικού έρματος επιτευγμάτων με συγκίνηση, πάθος, αυτογνωσία και έξαρση.
ΑγκαλιάΖΩ: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Η λέξη είναι ακόμη περισσότερο σημαντική σήμερα που δεν μπορούμε εκ των πραγμάτων να αγκαλιάσουμε, να αγγίξουμε να είμαστε διαχυτικοί και να έρθουμε πολύ κοντά ούτε με τα οικεία αγαπημένα μας πρόσωπα όπως άλλοτε. Η σημαίνουσα για την ζωή έννοιά της μεταφράζεται σε ειρμούς αγάπης και σε ξεδίπλωμα της καρδιάς που δείχνουμε με πράξεις που υπομνηματίζουν και επισημαίνουν συναισθήματα που μειώνουν τις αποστάσεις και δεν μας αποξενώνουν ούτε από την οικογένεια ούτε από το ευρύτερο φιλικό και συγγενικό περιβάλλον. Ζούμε ευτυχώς με τις ίδιες και παρόμοιες στερεότυπες λογικές που είχαμε και αυτό είναι το μεγαλύτερο και το κατάλληλο φάρμακο για την ψυχή.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Υπάρχουν συνέχεια και αδιάσπαστα ως σκέψεις σε γυμνές ώρες και μέρες στην καθημερινότητα. Νιώθουμε απροστάτευτοι παρότι τηρούμε τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Ζούμε σε καταστάσεις φόβου, καχυποψίας και δυσπιστίας προς τους άλλους ανθρώπους. Συχνά εισβάλουμε σε τοπία με λαβύρινθους απόγνωσης. Η απώλεια δημιουργεί άσχημα συναισθήματα όπως όμως και η κάθε απώλεια που δεν θα είχε σχέση με τη συγκεκριμένη πανδημία.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Είναι απαραίτητη, θα μείνει όσο χρειάζεται να μας προστατεύει από την καταστροφή και να προφυλάσσει από την αβεβαιότητα. Σίγουρα έχει φέρει μια νέα κατάσταση αλλά νομίζω έχουμε ταυτιστεί γρήγορα μαζί της όχι τόσο για το θέμα του προστίμου αλλά πρώτιστα για το θέμα της υγείας. Φυσικά δεν πρόκειται θα μείνει ούτε καν σαν μορφολογική ιδιοτυπία η ιδιάζουσα αναπαράστασή της.
Καλλιτέχνης: ως ευαίσθητη ψυχή, “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Υπάρχει ελπίδα για ό,τι καλύτερο και ευπρόσδεκτο για ένα διαφορετικό αύριο που θα ανατέλλει σταδιακά και βαθμιαία. Πιστεύω θα βγούμε ενισχυμένοι από την δοκιμασία στην οποία είχαμε την ευκαιρία για εσωτερική εμβάθυνση για πνευματική ενδοσκόπηση για πρωτόγνωρους συλλογισμούς για αναθεωρήσεις και ενδελεχείς διαλεκτικές μελέτες. Εντρυφήσαμε διεισδυτική σε μια ροή αναθεωρήσεων ανασυγκροτήσεων και εντεταλμένων ανακατατάξεων. Οι ευαισθησίες όμως που έχουμε ως δημιουργοί δεν μεταλλάχτηκαν, ίσως ακολουθούν νέες προοπτικές ανάλογες με τις φόρμες βίωσης και τις εφαρμογές αρχών. Οι ζωτικές αφετηρίες λύτρωσης και μέθεξης παραμένουν ανεξίτηλες στο πέρασμα της διαφορετικής καθημερινής πραγματικότητας και της άχαρης πρόκλησης των καιρών με άφθονο κουράγιο για επέκταση.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Καλύτερα με λίγα άτομα και με τις απαιτούμενες προφυλάξεις. Δεν πρέπει να κλείσουν σε καμιά περίπτωση. Ο κόσμος, το κοινό έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ την πολιτιστική επιμόρφωση και διέξοδό του.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Η περισσότερη υπευθυνότητα απέναντι στην οικογένεια μου και στην φυσική συνέχεια της. Η ενασχόληση με την έντεχνη ευρηματική δημιουργία εικαστική ή λογοτεχνική που τώρα πια αναπτύσσεται ευέλικτα αλλά συνειδητά και συνειδητοποιημένα παράλληλα με τις νόρμες που επικρατούν. Η κατάθεση εμπνεύσεων και συλλήψεων που η θεματολογία τους αντλείται και μετουσιώνεται από την περιπέτεια. Βέβαια η έλλειψη τακτικού και στοιχειώδους επαγγελματικού προσανατολισμού και μόνιμου βιοποριστικού επαγγελματισμού την περίοδο που διανύουμε δεν είναι κάτι ευχάριστο. Δείχνει όμως και πόσο προετοιμασμένος ήσουν για να ανταπεξέλθεις σε μια τέτοια κοσμογονία σε αυτό που ήρθε αναπάντεχα και απρόσμενα. Προσωπικά τώρα βλέπω πως ήμουν. Ωστόσο το αύριο παραμένει άγνωστο. Δεν αναφαίνεται πουθενά η όποια σφραγίδα δωρεάς του.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Να ζούν κάθε στιγμή με αισιόδοξα και χαρούμενα συναισθήματα που να προκαλούν την ενατένιση και την επανατένιση των προθέσεων και των διαθέσεων τους την σταθερότητα του ζωογόνου άνω θρώσκω της ύπαρξης. Να μην πτοούνται. Να καθοδηγούν την αρμονία των αναφορών τους προς την απόλυτη ατμοσφαιρικότητα της γαλήνιας διάβασης και περιδιάβασης και να μεταλαμπαδεύουν το ύψιστο αυτό μεγαλείο με ακλόνητη αυτοπεποίθηση στον περίγυρο τους.
