Η Συγγραφέας Λίτσα Καποπούλου, απαντάει στις ερωτήσεις της δημοσιογραφικής ομάδας του www.polismagazino.gr
“Το δικό μου αντίδοτο είναι η ελπίδα και η αισιοδοξία με την έννοια ότι περνάμε μια σκληρή δοκιμασία, από την οποία θα βγούμε ισχυρότεροι.”
Γενικό Lockdown: Αναγκαίο ή όχι; Είναι δύσκολο να απαντήσω θετικά ή αρνητικά, όταν υπάρχει διχογνωμία στην εξειδικευμένη επιστημονική κοινότητα. Το αντιμετωπίζω μόνο ως έσχατη λύση, δεδομένου ότι οι δυσμενείς συνέπειες από το γενικό lockdown έχουν μακροχρόνιο αντίκτυπο στην οικονομία, την οικογένεια και την κοινωνία.
Πολιτισμός: στη χώρα που γεννήθηκε ποιο είναι το μέλλον του; Το μέλλον του Πολιτισμού είναι Ευοίωνο. Μπορεί να διαγραφεί και λαμπρό εδώ στη γενέτειρα του. Σ’ αυτό συνηγορεί το γεγονός ότι ο Πολιτισμός ανά τους αιώνες υπήρξε το κύριο όπλο της υπεροχής μας ως Έθνους.
Αγκαλιάζω: μία λέξη ή κάτι πιο σημαντικό σήμερα; Μια βαρυσήμαντη λέξη με ουσία στη ζωή μας, που η υλοποίησή της έγινε αισθητή στη σημερινή συγκυρία. Από την απλή εκδήλωση αγάπης μέχρι την θεραπευτική της αξία.
Φόβος – Απώλεια: υπάρχουν ως σκέψεις στην καθημερινότητά σας; Φυσιολογικό και ανθρώπινο να υπάρχουν ως σκέψεις ιδιαίτερα στις σημερινές αντίξοες συνθήκες. Ωστόσο η συνειδητοποίηση του ότι: «γενναίος δεν είναι όποιος φοβάται, αλλά όποιος προχωρεί μπροστά παρά τους φόβους του», βοηθά αποτελεσματικά να διώξουμε τις αρνητικές σκιές.
Μάσκα: ήρθε για να μείνει; Συνήθως ό,τι έρχεται μένει. «Ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Ευελπιστώ ότι συν τω χρόνω και με καλή εξέλιξη της όλης κατάστασης θα περιοριστεί η χρήση της μάσκας.
Καλλιτέχνης: ως ευαίσθητη ψυχή, “υπάρχει ελπίς” επιβίωσης για το αύριο; Ασφαλώς. Παραφράζοντας μάλιστα το γνωστό «Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία» θα έλεγα ότι «Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει». Η ελπίδα είναι έμφυτη στην ευαίσθητη φύση του καλλιτέχνη, τον αναζωογονεί.
Μουσεία, Gallery, Θέατρα, Μουσικές Σκηνές: Ανοιχτά, κλειστά, με λίγα άτομα ή με κανονική λειτουργία; Τι προτείνετε; Μέχρι να απομακρυνθούμε από τον σημερινό αναπάντεχο σκόπελο σαφώς να ληφθούν μέτρα προστασίας (π.χ. υγειονομικός έλεγχος, λιγότερος αριθμός θεατών), αλλά να λειτουργούν. «Παν μέτρον άριστον». Είναι λυπηρό να κλείνουν ειδικά στην Ελλάδα τα παράθυρα απ’ όπου αναπνέουμε το οξυγόνο της Τέχνης και του Πολιτισμού. Και μάλιστα όταν καθημερινά υπάρχουν ανεξέλεγκτες εστίες συνωστισμού, π.χ. στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
Ποιο είναι το δικό σας αντίδοτο στο άγνωστο αύριο; Το δικό μου αντίδοτο είναι η ελπίδα και η αισιοδοξία με την έννοια ότι περνάμε μια σκληρή δοκιμασία, από την οποία θα βγούμε ισχυρότεροι. Προσωπικά παρά τη στενότητα χρόνου διαβάζω, γράφω, ονειρεύομαι και παρακολουθώ μαθήματα (διαδικτυακά τώρα) σε θεατρική ομάδα της Συναισθηματικής Διαλεκτικής του Στέλιου Καλαθά.
Ένα μήνυμά σας για τους αναγνώστες του polismagazino.gr; Να σκέπτονται θετικά, να χαμογελούν, να βρίσκουν εποικοδομητικές διεξόδους και να κάνουν όνειρα, γιατί η ζωή ανήκει σ’ εκείνους που ονειρεύονται και επιδιώκουν την πραγματοποίηση των ονείρων τους.
