“Μπορώ να χαρακτηρίσω τη ζωγραφική μου ως ρεαλιστική, ανθρωποκεντρική, με παραστατικά στοιχεία, που όμως διαμέσου της λεπτομερειακής απεικόνισής τους, κάποιες φορές αυτοϋπονομεύεται και προσεγγίζει την αφαίρεση.”
Πως και πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε συστηματικά με τη ζωγραφική; Ζωγραφίζω από παιδί, η συστηματική όμως ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική ξεκινά στην ηλικία των 18 χρόνων με την εισαγωγή μου στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών.
Σε ποιο ρεύμα ή κίνημα θα εντάσσατε τα έργα σας; Είναι μάλλον παρωχημένο να συνεχίζουμε το διαχωρισμό της σύγχρονης Τέχνης σε κινήματα ή ρεύματα. Μπορούμε όμως να ονομάσουμε βασικά γνωρίσματα των μέσων που χρησιμοποιούμε, ως γενική περιγραφή του έργου. Με αυτό ως δεδομένο, μπορώ να χαρακτηρίσω τη ζωγραφική μου ως ρεαλιστική, ανθρωποκεντρική, με παραστατικά στοιχεία, που όμως διαμέσου της λεπτομερειακής απεικόνισής τους, κάποιες φορές αυτοϋπονομεύεται και προσεγγίζει την αφαίρεση.
Από που αντλείτε την έμπνευσή σας; Έμπνευσή μου έχουν αποτελέσει κατά καιρούς ετερόκλητα στοιχεία, καθώς και η έμπνευση είναι κάτι ενεργό που με τον καιρό εξελίσσεται. Παλαιότερα, αντλούσα στοιχεία από οικογενειακές φωτογραφίες κοντινών μου προσώπων. Αργότερα αφορμές των έργων αποτέλεσαν τα ίδια τα άτομα ως φυσική παρουσία πλέον και όχι η ιστορία που φέρουν. Έτσι κατέληξα να απομονώνω σταδιακά τα στοιχεία αυτού του ατόμου που το χαρακτηρίζουν περισσότερο, τα πιο προσωπικά, και προσπαθώ με την ακραία ρεαλιστική απόδοση των λεπτομερειών αυτών των στοιχείων, να το καταστήσω απρόσωπο και καθολικό.
Υπάρχουν προσωπικότητες ή άλλοι καλλιτέχνες που έχουν επηρεάσει το έργο σας; Φυσικά και υπάρχουν προσωπικότητες που έχουν επηρεάσει το έργο και εξακολουθούν να το επηρεάζουν, δε νομίζω πως μπορεί να το αποφύγει αυτό ένας καλλιτέχνης. Ξεκίνησα μελετώντας κυρίως τους μεγάλους ζωγράφους του παρελθόντος όπως ο Velázquez και ο Manet, αλλά σταδιακά κέντρισαν το ενδιαφέρον μου πιο σύγχρονοι καλλιτέχνες όπως ο Lucian Freud, ο Mark Rothko, ο Gerhard Richter, η Louise Bourgeois, ο Luc Tuymans, η Marlene Dumas και ο Michaël Borremans. Σταδιακά όμως συνειδητοποίησα ότι τη μεγαλύτερη επιρροή στο έργο μου την προσέλαβα από την μητέρα μου, καθώς μοδίστρα η ίδια, με μεγάλωσε σε ένα σπίτι γεμάτο κόσμο, υφάσματα, ποιότητες και υφές. Το κάθε υλικό είχε τον δικό του χαρακτήρα, ο κάθε χαρακτήρας είχε το δικό του ύφασμα και το κάθε ύφασμα αποκάλυπτε και μια ξεχωριστή προσωπικότητα ανθρώπου.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που έχετε θέσει στον εαυτό σας ως καλλιτέχνης; Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση που θα έπρεπε να θέτει κάθε καλλιτέχνης στον εαυτό του είναι να μην επαναλαμβάνεται και να εξελίσσεται, παραμένοντας ειλικρινής και διεισδυτικός.
Πόσο αποδεκτή είναι η Τέχνη στην Ελλάδα σήμερα και τι ρόλο καλείται να παίξει στον δημόσιο χώρο; Στην ερώτηση αυτή δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε μια γενική περιληπτική απάντηση. Από τη μια πλευρά η επίσημη στάση της πολιτείας μέσω των οργανωμένων φορέων της και συγκρινόμενη με τα δεδομένα άλλων χωρών, ευρωπαϊκών κυρίως, τις περισσότερες φορές περισσότερο μοιάζει να εμποδίζει παρά να υποστηρίζει την καλλιτεχνική δημιουργία. Από την άλλη βέβαια, υπάρχει πάντα ένα κοινό, μικρό έστω, που αγαπά, υποστηρίζει και συμβάλει με τον τρόπο του στην εξέλιξη των Τεχνών. Όσον αφορά στη σχέση της Τέχνης και του δημοσίου χώρου, έχει προ πολλού δομηθεί δυστυχώς με στρεβλά κριτήρια που δύσκολα θα αλλάξουν, χωρίς στοχευμένη στρατηγική κατανόησης, πρόσληψης και υποστήριξης των Τεχνών γενικότερα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Σε αυτή την απρόβλεπτη και μεταβαλλόμενη κατάσταση είναι ιδιαίτερα δύσκολο να κάνει πλέον κανείς σχέδιά. Ο στόχος μου παραμένει να ζωγραφίζω σε καθημερινή βάση και όταν υπάρξει ένα σύνολο έργου που θα με ικανοποιεί, θα εκθέσω τη δουλειά μου στην γκαλερί που με εκπροσωπεί είτε στο Ντίσελντορφ, είτε στην Θεσσαλονίκη.
https://www.facebook.com/liakazakou https://www.instagram.com/liakazakou/ https://www.beck-eggeling.de/en/artists/lia_kazakou http://www.donopoulos.gr/artists/lia-kazakou/
