Ο Κώστας Καφαντάρης, μουσικός/μουσικοσυνθέτης, “ανακρίνεται” από τη δημοσιογραφική ομάδα του polismagazino.gr
Εγκλεισμός στο σπίτι. Πως διαχειρίζεστε το χρόνο σας; Ποια συναισθήματα σας διακατέχουν; Κυρίως με δραστηριότητες που ούτως ή άλλως χρειάζονται σχετική απομόνωση και δεν είναι ξένες στους καλλιτέχνες. Φυσικά εννοώ αφενός τη μελέτη, που ποτέ δε τελειώνει για τους μουσικούς. Εν συνεχεία, αυτή καθαυτή τη καλλιτεχνική δημιουργία, ο καθένας στον τομέα του. Αυτό το τελευταίο ειδικά, είναι και η δραστηριότητα που χρειάζεσαι τη σχετική απομόνωση προκειμένου να προκύψει.
Σε αντιδιαστολή βέβαια, ενυπάρχει όλο αυτό το ψυχικό άλγος που συνεπάγεται της απομόνωσης, πόσο μάλλον όταν αυτή δεν είναι προϊόν προσωπικής επιλογής αλλά επιβεβλημένη από δευτερογενείς παράγοντες.
Το ανάμικτο του συναισθήματος, είναι αυτό που επί της ουσίας λειτουργεί ανασταλτικά σε σχέση με οτιδήποτε θετικό προκύπτει.
“Η ανασφάλεια και η μοναξιά πολλές φορές μετατρέπονται σε θυμό ή και φόβο ακόμα.”
Ακούμε συνεχώς για Βία. Ενδοοικογενειακή, εργασιακή, αθλητική, καλλιτεχνική… Εντυπωσιάζεστε από το συμβάν ή από τους πρωταγωνιστές; Εσείς έχετε υποστεί κάποια μορφή βίας; Η βία είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση, δυστυχώς. Είναι σύμφυτη των ανθρωπίνων δραστηριοτήτων. Έχει διάφορες μορφές και μπορεί να είναι είτε κατά ενός ατόμου ή ακόμα και κατά ομάδων ανθρώπων. Δυστυχώς δε μπορώ να πω πως κάποιος εντυπωσιάζεται από αυτό. Είτε από το γεγονός είτε από τους θύτες. Ούτως ή άλλως, συνήθως εκείνοι που την ασκούν και πέφτουμε θύματά τους, ανήκουν στον ευρύτερο κύκλο μας. Στον αντίποδα, πιστεύω ακράδαντα πως όλοι μας έχουμε ασκήσει κατά καιρούς κάποιας μορφής βίας (λεκτική-σωματική-ψυχολογική κ.α.) , ακόμα και εν αγνοία μας, προκειμένου να επιβληθούμε ή για να υπερασπιστούμε εαυτούς.
“Προσωπικά έχω υποστεί, όπως και πολλοί από εμάς, και την ψυχολογική αλλά και την σωματική βία.”
Είτε με τη μορφή του σχολικού εκφοβισμού, είτε με τη μορφή του ”καυγά του δρόμου”, αλλά και σε άλλες πιο ύπουλες μορφές. Ούτως η άλλως, ”…στο μυαλό είναι ο στόχος”, για να αναπαράγω την Κατερίνα Γώγου. ‘Ολοι οι εν δυνάμει δυνάστες μας, εκεί στοχεύουν εν τέλει και αυτό είναι που πρέπει εμείς να προφυλάξουμε.
Πιστεύετε στην αποτελεσματικότητα του εμβολίου; Θα εμβολιαστείτε όταν έρθει η ώρα; Απερίφραστα και χωρίς κανένα δισταγμό, ναι. Όσο πιο εμφατικά γίνεται, ναι. Αν μπορούσα θα το έκανα και αύριο !
Έχετε στερηθεί κάτι από τον εγκλεισμό σας στο σπίτι και εαν ναι, πως το αντιμετωπίσατε; Έχω στερηθεί αρχικά αυτό που όλοι στερούμαστε. Την ανθρώπινη επαφή. Με τους φίλους μας, την οικογένειά μας, τους συνεργάτες μας. Δευτερευόντως, για εμάς τους μουσικούς ιδιαιτέρως, τη ζωντανή παρουσίαση των έργων μας.
Oι Αυστριακοί Opus κάπου στα μέσα του ’80, τραγουδούσαν ‘Live is Life’.
Aυτό ακριβώς !
“Οι ζωντανές εμφανίσεις, είναι το οξυγόνο μας ! Ελπίζω γρήγορα να επιστρέψουμε στο κοινό μας.”
Τηλεργασία και Αναστολή εργασιακών συμβάσεων. Τι πιστεύετε ότι θα συμβεί την επόμενη ημέρα του απεγκλωβισμού μας στον εργασιακό χώρο; Τηλεργασία. Ένα “μέτρο” από το μέλλον για εμένα. Υπάρχουν όντως δουλειές που δε χρειάζεται να βρίσκεσαι σε ένα “γραφείο” για να τις κάνεις. Έρευνες έχουν καταδείξει αύξηση της απόδοσης όσων εργάζονταν από το περιβάλλον του σπιτιού τους. Δυστυχώς, στη παρούσα φάση ήταν ένα “μέτρο” που επιβλήθηκε και εφαρμόστηκε βιαστικά. Αυτό συνέβαλε στην παθογένεια της όλης κατάστασης, αφού δε προετοιμάστηκε όπως θα έπρεπε μία σωστή υποδομή. Είμαι θετικά κείμενος, εάν θεσμοθετηθεί και οριοθετηθεί με το σωστό τρόπο.
Σχετικά με την Αναστολή των Συμβάσεων Εργασίας. Πάει καιρός που οι διάφορες κυβερνήσεις η/και εργοδοσίες περιστέλλουν τα όποια εργασιακά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι σχεδόν πάντα βρίσκονταν σε μειονεκτική θέση απέναντι στην όποια διαπραγμάτευση. Η πανδημία έδωσε ένα ακόμα πάτημα για μεγαλύτερη συρρίκνωση των εισοδημάτων των εργαζομένων, δυστυχώς. Τα κατά καιρούς ‘επιδόματα’ και ‘αντίμετρα’ δε λύνουν το πρόβλημα της απώλειας του εισοδήματος.
