ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΖΑΚΟΣ: Του ζητούσαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ 29/5/1935 – Γίνεται 85 ετών

Γράφει ο Νίκος Μουρατίδης

Ήταν εποχές δύσκολες. Το να ήσουν αριστερός ήταν σαν κοινωνικό στίγμα. Αδύνατον να πας στο περίπτερο να αγοράσεις Αυγή ή Ριζοσπάστη. Θα σε κουτσομπόλευε όλη η γειτονιά και υπήρχε μεγάλη πιθανότητα να σε φακέλωναν κιόλας. Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε σε οικογένεια αριστερών πεποιθήσεων και τα ξέρει όλα αυτά πολύ καλά.

Τελειώνοντας το σχολείο, δεν είχε καν υπ’ όψη του να γίνει ηθοποιός. Άλλα είχε στο μυαλό του. Ας δούμε με λίγα λόγια κάποια πράγματα από την ζωή και την καριέρα του.

Ο Κώστας Καζάκος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας, στις 29 Μαΐου 1935. Τελειώνοντας το γυμνάσιο, στα 18 του, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα για να σπουδάσει παιδαγωγός, ωστόσο το αριστερό παρελθόν του πατέρα του, έγινε λόγος αρνητικής αντιμετώπισής του από το πανεπιστήμιο. Όταν πήγε να εγγραφεί στο Πανεπιστήμιο του ζήτησαν χαρτί κοινωνικών φρονημάτων και επειδή δεν το είχε, δεν του επέτρεψαν την εγγραφή του, στη σχολή. Όταν πέρασε το πρώτο σοκ, αποφάσισε να αλλάξει σταδιοδρομία. Ηθοποιός και σκηνοθέτης του είπε μια φωνή μέσα του. Έτσι φοίτησε στην Σχολή Κινηματογράφου Λυκούργου Σταυράκου (1953-1956) και στην Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν (1954-1957).

Σε ηλικία 19 ετών έπαιξε για πρώτη φορά στο θέατρο (1954) και έκτοτε δεν έλειψε ποτέ από τα καλλιτεχνικά μας πράγματα. Έκανε μια μεγάλη καριέρα, η οποία διαρκεί μέχρι και σήμερα – που παίζει ακόμα – κυρίως στο θέατρο. Στον κινηματογράφο έχει κάνει πάνω από 40 ταινίες σαν ηθοποιός, σκηνοθέτης ή και παραγωγός. Το 1973, τιμήθηκε με το Α’ Χρυσό Βραβείο του Κινηματογραφικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για την αρτιότερη παραγωγή, της μεταφοράς στην οθόνη, της “Λυσιστράτης”.

Η γνωριμία με την Καρέζη

Η γνωριμία του με την μεγάλη σταρ του κινηματογράφου και του θεάτρου του άλλαξε την ζωή. Είχαν γνωριστεί μια δυο φορές, αλλά η Καρέζη δεν είχε δείξει κανένα ενδιαφέρον μια και ήταν ακόμα παντρεμένη με τον Ζάχο Χατζηφωτίου. Όταν ο σκηνοθέτης Ντίνος Δημόπουλος έψαχνε συμπρωταγωνιστή της για την ταινία “Κοντσέρτο για πολυβόλα”, τα βρήκε μπαστούνια. Το σενάριο απαιτούσε ένα γοητευτικό λοχαγό του ελληνικού στρατού, τον οποίο η Καρέζη θα αγαπούσε βαθιά. Ο Φίνος του πρότεινε διάφορους γνωστούς ζεν πρεμιέ, αλλά εκείνος δεν ήθελε κανέναν από τους πολύ γνωστούς. Μια μέρα πρότεινε στον Φίνο τον ανερχόμενο Καζάκο. Ο Φίνος ούτε να τον ακούσει. Τον θεωρούσε καρατερίστα και όχι ζεν πρεμιέ. Ο Δημόπουλος ζήτησε να κάνουν ένα δοκιμαστικό. Όταν ο Φίνος είδε τον Καζάκο ντυμένο με την στρατιωτική στολή, ψηλό και γοητευτικό, θαμπώθηκε, είπε το «ναι» και ξεκίνησαν τα γυρίσματα.

Για την προσωπική, προ-Καρέζης ζωή του, δεν ήξερα τίποτα και ούτε βρήκα κάτι να διαβάσω. Πήρα τηλέφωνο κάποιους φίλους ηθοποιούς, μεγάλης ηλικίας, για να μάθω, και αυτά που μου είπαν – όχι ότι είναι τίποτα τερατώδη – είναι κάπως περίεργα. Δεν μπορώ να τα γράψω αν δεν είμαι απολύτως σίγουρος και με στοιχεία. Το μόνο που μπορώ να πω, είναι ότι είχε αρκετές κατακτήσεις, μία εκ των οποίων ήταν με….

H συνέχεια εδώ