Σε ποια ηλικία ξεκινήσατε να ζωγραφίζετε;
Αν και γεννημένος τον προηγούμενο αιώνα, άρχισα να ζωγραφίζω από παιδί. Σαν μικρότερος γιος της οικογένειας είχα διάφορα καλλιτεχνικά ερεθίσματα από τα μεγαλύτερα αδέλφια μου.
Καταλυτικό γεγονός θεωρώ ότι ήταν οι παραστάσεις της «Λυσιστράτης» και των «Ορνίθων» στην Επίδαυρο στην ηλικία των 5 χρόνων. Τα σκηνικά και η ατμόσφαιρα μαζί με την μουσική με έβαλαν από μικρό σε έναν άλλο κόσμο και με έκαναν να ψαχτώ πάνω στην τέχνη.
Σημαντικό επίσης ρόλο διαδραμάτισαν δύο τόμοι με πίνακες ζωγραφικής: «Η Πινακοθήκη», από τα Ελληνικά Γράμματα και το «Μουσείο Ουφίτσι». Τα επόμενα χρόνια πέρναγα ατελείωτες ώρες ξεφυλλίζοντας τους δυο αυτούς τόμους, παρατηρώντας τα μεγάλα έργα ζωγραφικής.
Καλλιτέχνης γεννιέται κανείς ή γίνεται;
Κατά τη γνώμη μου γίνεται. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που δεν μπορεί να γίνει καλλιτέχνης. Από εκεί και πέρα συμβάλουν η εκπαίδευση και ο χρόνος.
Η εκπαίδευση αρχίζει από την οικογένεια και συνεχίζεται από το σχολείο, ο περιβάλλων χώρος είναι καθοριστικός και τέλος, αν αποφασίσει να το ακολουθήσει κανείς επαγγελματικά, μια σχολή.
Ο χρόνος έχει να κάνει με το πόσο γρήγορα το μυαλό επεξεργάζεται αυτό που βλέπει για να το μετουσιώσει σε δημιουργία. Όσο μικρότερος ο χρόνος, τόσο μεγαλύτερο το ταλέντο.
Ποια λέξη σας εκφράζει ως καλλιτέχνη;
Η λέξη «Άνθρωπος». Με ενδιαφέρει η εσωτερική επικοινωνία με τον θεατή. Μέσα σε έναν κόσμο εικονικής πραγματικότητας που ζούμε, θέλω να του αφυπνίσω ασυνείδητα μηνύματα, για να ξαναθυμηθεί την οντότητα του και τους άγραφους νόμους που εμπεριέχονται στο ΝΤΙ ΕΝ Ε Ϊ . Αυτό προσπάθησα να κάνω στις 2 τελευταίες μου ατομικές εκθέσεις .
Η πρώτη, «Ο λαβύρινθος της Αθήνας», ήταν ενεργή ταυτόχρονα σε τρεις περιοχές της Αθήνας , θέλοντας να υποδηλώσει την ασυνείδητη ταυτότητα του καθενός με το τόπο που συχνάζει : Σύνταγμα (συν του τάγματος) , Πλατεία Αγίας Ειρήνης (Ειρήνη- Συνύπαρξη) και Μεταξουργείο (μεταμορφή -Νέα εποχή).
Η δεύτερη, με τίτλο «Στιγμές» αποκωδικοποιούσε τα διάφορα ασυνείδητα μηνύματα που έχουν καταγραφεί μέσα μας από διάφορες στιγμές της ζωής μας.
Νοιώθετε την «έμπνευση» πριν δημιουργήσετε;
Ναι. Πρώτα είναι η έμπνευση και μετά η δημιουργία.
Έμπνευση είναι όταν ανοίγουν οι πύλες, φωτίζονται οι σκέψεις σου και έρχονται οι ιδέες που καθορίζουν πώς θα εκφράσεις την εσωτερική σου ανάγκη. Μετά, το χέρι εκτελεί τη δημιουργία.
Πώς θα χαρακτηρίζατε τον εαυτό σας ως καλλιτέχνη;
Λόγω των βασικών μου σπουδών στην συντήρηση έργων τέχνης και με γεμάτη μια 25ετία πάνω σε έργα ζωγραφικής, αυτοχαρακτηρίζομαι ως εικαστικός. Ένας όρος που εμπεριέχει μια γενικότερη οπτική – έκφραση της τέχνης. Η γνώση των ποικίλων υλικών που χρησιμοποιούνται στην συντήρηση των έργων τέχνης , παίζει σημαντικό ρόλο στον τρόπο απόδοσης των έργων μου. Ακρυλικά και λάδια , βερνικοχρώματα κατασκευασμένα από εμένα, πάνω σε χαρτί, καμβά, ξύλο, ακόμα και σε φιλμ PVC έχουν και αυτά τον συμβολισμό τους. Από την παραδοσιακή ζωγραφική μέχρι τις εγκαταστάσεις.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Αυτόν τον καιρό ασχολούμαι με την διδασκαλία των τεχνικών της εγκαυστικής και της τετραχρωμίας, μετά από μια γόνιμη εικοσαετία μελέτης και εφαρμογής τους, τεχνικών που αγαπώ πάρα πολύ.
Στα μελλοντικά μου σχέδια είναι μια έκθεση στην οποία να συνδυάσω τη συντήρηση με τη ζωγραφική, τις δυο αγάπες της ζωής μου.
Βιογραφικό.
Κωνσταντίνος Βερούτης
Εικαστικός – Συντηρητής έργων τέχνης.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στον Ασπρόπυργο.
Η αγάπη μου για την ζωγραφική αλλά και η ανάγκη μου να μπορώ να εκφραστώ έτσι όπως εγώ ήθελα, με οδήγησαν να τελειώσω το 1993 σπουδές συντήρησης έργων τέχνης.
Εργάστηκα ως συντηρητής στο Υπουργείο Πολιτισμού για πολλά χρόνια πάνω σε φορητές εικόνες και τοιχογραφίες του 13ου έως και 18ου αιώνα, καθώς και στην οργάνωση Εκκλησιαστικών Μουσείων στις Κυκλάδες.
Έχω εργαστεί στο εξωτερικό ,σε ατελιέ συντήρησης στην Ναντ της Γαλλίας και έχω συμμετάσχει σε συνέδρια με θέμα την συντήρηση φορητών εικόνων.
Οι σπουδές μου στην ζωγραφική είχαν να κάνουν με την αγιογραφία και το ελεύθερο σχέδιο.
Η θεματική μου, ανθρωποκεντρική, στηρίζεται στον άνθρωπο σαν μονάδα και οντότητα και περιστρέφεται γύρω από το «φαίνεσθε» και το «είναι».
Εκθέσεις
Ατομικές
2018 <<Στιγμές >> στο The European Center Athens
2016 <<Ο Λαβύρινθος της Αθήνας ( που έγινε τον Σεπτέμβριο του ΄16 , αναφερόταν σε τρεις περιοχές του κέντρου της Αθήνας και στους ανθρώπους που συχνάζουν σε αυτές.)
2014 <<Ευ όλης της ύλης>> στο πολιτιστικό του Δήμου Ασπροπύργου Ρολόι
Σημαντικότερες ομαδικές
2018 <<Εικόνες χωρίς Ορίζοντα>> Tree Gallery <<Κάλαϊς >>στην γκαλερί Depot <<Τολστόι >> στο Mουσείο Τολστόι στην Ρωσία
City Reads για την Αθήνα πολιτιστική πρωτεύουσα Βιβλίου για το βιβλίο το Κέλυφος στο βιβλιοπωλείο Free Thinking Zone
City Reads για την Αθήνα πολιτιστική πρωτεύουσα Βιβλίου με θέμα η Αθήνα του χθες και του σήμερα στο The European Center Athens.
<<Tολστόι>> στο Πολιτιστικό Κέντρο της Ρώσικης πρεσβείας στηω Αθήνα.
<<ENERGY ATHENS>> στο The European Center Athens.
2017 <<ΑντιπραγματισμόςΙΙ>> στην Gallery Ηώς.
<<Μυθολογία >> στη Δημοτική Πινακοθήκη της Μυκόνου
<<Ταξίδι >> στο Πολιτιστικό Κέντρο Κανελλόπουλος στην Ελευσίνα.
<<ENERGY ATHENS>> στο The European Center.
Athens
2016 <<Ξενοδοχείο >> στο Πολιτιστικό Κέντρο Κανελλόπουλος στην Ελευσίνα.
<<ENERGY ATHENS>> στο The European Center Athens
2015 <<Κρόνος και Χρόνος>> στο Πολιτιστικό Κέντρο Κανελλόπουλος στην Ελευσίνα.
Σκηνογραφία
2018 <<Πορτρέτα Γυναικών >> για το Μαγικό Θέατρο Άμφισσας
<<Εκκλησιάζουσες >> για το Μαγικό Θέατρο Άμφισσας
<< Ο Μαστιχένιος >> παιδική παράσταση της Ντιάνας Καβέτσου.
Έχω αγιογραφήσει μέρος του κύριο ναό Αγ Σπυρίδωνα στον Πειραιά (χερουβείμ) ,τα εσωτερικά μπαλκόνια της Βίλας Καζουλι με διακοσμητικά σχέδια και την εικονογράφηση δυο παραμυθιών.
Παραδίδω μαθήματα εγκαυστικής και αβγοτέμπερας και παρουσιάζω ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε σχολεία με τίτλο ‘’Αγιογραφία η πρώτη μορφή αφαίρεσης’’
Έργα μου βρίσκονται σε ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές.
