“Ο Σταμάτης Πακάκης έγραψε μια ανερυθρίαστη κωμωδία βασισμένη στις σαπουνόπερες που βλεπαμε στα 90ς, την “έντυσε” μουσικά με πολύ κολλητικά τραγούδια και μάζεψε τον πιο ετερόκλητο θίασο για να την ενσαρκώσει…”
Καλησπέρα Κωνσταντίνα, ξεκινάμε… Τι θα θέλατε να ξέρει το κοινό για την Κωνσταντίνα Δαούτη;
Η Κωνσταντίνα Δαούτη δεν υπάρχει στα αλήθεια, είναι ηθοποιός. Επίσης, κάνει stand up comedy, γράφει ποίηση και της αρέσει να φτιάχνει σούπες.
Ποιος ο ρόλος σας στην Τελενοβέλα, του Σταμάτη Πακάκη; Έμαθα ότι μεταμορφώνεστε επί σκηνής κάνοντας πολλούς ρόλους-κλειδιά στην ιστορία. Μιλήστε μας γι αυτούς.
Ότι μάθατε είναι δυστυχώς αλήθεια. Οι περικοπές στο χώρο του θεάματος με ανάγκασαν να κάνω το αγαπημενο μου πραγμα: Να παίζω πάνω από έναν ρόλο στην παράσταση! Είμαι η αφηγήτρια της ιστορίας, μια απ’ τις ερωμένες του Εστεμπαν, ενας κουτοπόνηρος μπάτσος με πολύ ερωτικό μουστάκι, η νεαρή Αννίτα αντίζηλος της Μπονίτα, και φυσικά η Παναγία η Μακαρένα. Αυτή σε αντίθεση με εμένα, υπάρχει, όντως.
Πως αισθανεσαι που η Τελενοβέλα επιστρέφει από την Δευτέρα 04 Μαρτίου στη θεατρική σκηνή του Faust για λίγες παραστάσεις; Γιατί πιστεύεις πως η παράσταση πήρε παράταση και τώρα ανεβαίνει ξανά μετά από συνεχόμενα Sold Out; Ποιο ήταν το μυστικό της επιτυχίας;
Πολύ χαρούμενη είμαι γιατί είναι μια παράσταση φτιαγμένη αποκλειστικά για να περάσει καλά ο θεατής! Το μυστικό της επιτυχίας δεν το ξέρω. Ξέρω όμως πως ο Σταμάτης εγραψε μια ανερυθρίαστη κωμωδία βασισμένη στις σαπουνόπερες που βλεπαμε στα 90ς, την “έντυσε” μουσικά με πολύ κολλητικά τραγούδια και μάζεψε τον πιο ετερόκλητο θιάσο για να την ενσαρκώσει.
Ποια είναι η αγαπημένη σου ατάκα από το έργο και ποιος ο αγαπημένος σου στίχος τραγουδιού;
Αχ, είναι πολλές! Νομίζω κερδίζει το “καταραμένη ινδιάνα” ειπωμένο από την κακιά γιαγιά Consuelo, την κατα κόσμον γλυκύτατη Μαρία Σωτηριάδου. Επίσης, προσωπικά δυσκολεύτηκα πολύ στο να μην γελάσω στο “Ήταν μάγισσα, αζντεκικης καταγωγής και στρίπερ”. Αγαπημένο μου τραγούδι είναι το “Είμαι τοξική” γραμμένο από την Μάρω Μαρκέλλου αποκλειστικά για την παράσταση.
Αν δεν είχες τον δικό σου ρόλο ποιον θα ήθελες να είχες και γιατί;
Της Soledad για να μπορώ να γυρίζω δραματικά σε κάθε αλλαγή φωτός.
Η Μάρω Μαρκέλλου ντύνει με μουσική στο ομότιτλο τραγούδι της παράστασης σε στίχους του Σταμάτη Πακάκη. Τί κρύβει ο στίχος: “Τελενοβέλα, ήρωες όλοι μας από νουβέλα…”
Μα αυτό δεν είμαστε όλοι; γραμμένοι χαρακτήρες με τους έρωτες, τα λάθη και τα πάθη μας, που απλώς ψαχνουμε καποιον, κάπου, να ακούσει την ιστορία μας.
