Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος υποδέχεται το καλοκαίρι του 2020 με τους «Όρνιθες», τη διαχρονική κωμωδία του Αριστοφάνη, σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα, με την οποία συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2020, αλλά και με το έργο «Γκόλφω» του Σπυρίδωνος Περεσιάδη, σε σκηνοθεσία – δραματουργική επεξεργασία Χρήστου Παπαδημητρίου που θα παρουσιαστεί σε επιλεγμένους χώρους της Θεσσαλονίκης.
Παράλληλα, το ΚΘΒΕ, σε συμπαραγωγή με το Κέντρο Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ, θα παρουσιάσει την παραγωγή «Τρωάδες» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου.
Και οι τρεις παραγωγές ξεκίνησαν πρόβες οι οποίες πραγματοποιούνται με απόλυτη ασφάλεια και πλήρη τήρηση όλων των υγειονομικών κανονισμών.
• «Όρνιθες»» του Αριστοφάνη
Οι «Όρνιθες», η διαχρονική κωμωδία του Αριστοφάνη, είναι η μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, σε μετάφραση Κ. Χ. Μύρη και σκηνοθεσία του Γιάννη Ρήγα, με την οποία συμμετέχει στο Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου 2020.
Η παράσταση, θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη στις 22 Ιουλίου (Θέατρο Δάσους ), ενώ θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στις 7, 8 & 9 Αυγούστου. Τους κεντρικούς ρόλους ερμηνεύουν ο Ταξιάρχης Χάνος και ο Χρήστος Στέργιογλου, πλαισιωμένοι από πολυπληθή θίασο ηθοποιών.
Ο Πεισθέταιρος και ο Ευελπίδης απηυδισμένοι από τη διαφθορά σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο, στην οποία έχει περιέλθει η πόλη, φεύγουν για να βρουν τον Τηρέα, τώρα πια Έποπα, κάποτε άνθρωπο, τώρα πια τσαλαπετεινό, για να μάθουν από αυτόν και τα άλλα πουλιά -που πετούν ψηλά και ίσως γνωρίζουν- αν υπάρχει κάποιος τόπος ειρηνικός να πάνε να ζήσουν εκεί. Εκείνος δεν γνωρίζει, και τότε ο Πεισθέταιρος του προτείνει να ιδρύσουν από κοινού μια νέα Πολιτεία -μεταξύ ουρανού και γης- που θα εξουσιάζει ταυτόχρονα θεούς και ανθρώπους και όπου τα πουλιά θα έχουν τη θέση που τους αναλογεί. Πριν ακόμα, καλά- καλά, χτιστεί η νέα Πολιτεία, η φήμη της εξαπλώνεται, γίνεται μόδα ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά αυτό αναστατώνει τους θεούς. Επισκέπτες από γη και ουρανό πάνε κι έρχονται και όλοι προσπαθούν να αποκομίσουν οφέλη από την ίδρυσή της. Ο Πεισθέταιρος συνδιαλέγεται με Θεούς και ανθρώπους, συνάπτει ή απορρίπτει συμμαχίες, επιβάλλει τους δικούς του κανόνες-ακόμα και με τη βία- πάντα στο όνομα της Δημοκρατίας, παντρεύεται τη κόρη του Δία και ανακηρύσσεται παντοκράτορας. Η νέα Πολιτεία είναι μια ουτοπία που διέπεται από λογικούς κανόνες και λειτουργεί ως φανταστικό πείραμα. Τι θα γινόταν αν η ανθρώπινη λογική δοκίμαζε τα όρια της πιο αδιαμφισβήτητης(;) εξουσίας; Ο Αριστοφάνης με εργαλεία του τη σάτιρα και τη φαντασία, καταφέρνει να μετουσιώσει την πίκρα και την αγανάκτηση σε κωμικότητα και να αναδείξει ακόμα μια φορά τη λυτρωτική λειτουργία του γέλιου.
Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» το 414 π.Χ., στα χρόνια του πελοποννησιακού πολέμου και μέσα από το έργο του ασκεί οξύτατη κριτική στην Αθηναϊκή δημοκρατία και στον τρόπο που λειτουργούν οι θεσμοί της. Αν και η σάτιρα συνδέεται άμεσα με τον τόπο και τον χρόνο γραφής, η ευρηματική μετάφραση του Κ.Χ. Μύρη, κατορθώνει να μεταφέρει το κείμενο στο σήμερα και να το αποδώσει μέσα από έναν λόγο τολμηρό και επίκαιρο.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Μετάφραση: Κ. Χ. Μύρης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Ρήγας
Σκηνικά: Κέννυ ΜακΛέλλαν
Κοστούμια: Δέσποινα Ντάνη
Μουσική: Γιώργος Χριστιανάκης
Χορογραφία: Δημήτρης Σωτηρίου
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Μουσική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου
Μάσκες: Μάρθα Φωκά
Κίνηση μάσκας: Σίμος Κακάλας
Βοηθός σκηνοθέτης: Μιχάλης Σιώνας
Βοηθός σκηνοθέτη: Αντρέας Κουτσουρέλης
Β΄ Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστόφορος Μαριάδης
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη, Μαριλύ Βεντούρη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελευθερία Αγγελίτσα (Τριβαλλός), Λίλα Βλαχοπούλου (Υπηρέτης του Έποπα), Ιωάννα Δεμερτζίδου (Κήρυκας), Δημήτρης Διακοσάββας (Κινησίας), Αριστοτέλης Ζαχαράκης (Επιθεωρητής, Ψευδομάρτυρας), Χριστίνα Ζαχάρωφ (Ψευδομάρτυρας), Στεφανία Ζώρα (Β΄ Αγγελιοφόρος), Ήριννα Κεραμίδα (Ψευδομάρτυρας), Μαριάννα Κιμούλη (Κήρυκας), Γιώργος Κολοβός (Προμηθέας), Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη (Κήρυκας), Μάρα Μαλγαρινού (Κήρυκας), Τατιάνα Μελίδου (Ψευδομάρτυρας), Χρυσή Μπαχτσεβάνη (Κήρυκας), Κλειώ-Δανάη Οθωναίου (Ίρις), Βασίλης Παπαδόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (Ηρακλής), Θανάσης Ραφτόπουλος (Μέτων, Ψευδομάρτυρας), Θανάσης Ρέστας (Α΄ Αγγελιοφόρος, Ποσειδών), Γιάννης Σαμψαλάκης (Ευελπίδης), Περικλής Σιούντας (Συνταγματολόγος, Ψευδομάρτυρας), Κατερίνα Σισίννι (Αγγελιοφόρος), Βασίλης Σπυρόπουλος (Ιερέας), Χρήστος Στέργιογλου (Έποπας), Γιάννης Τσεμπερλίδης (Ποιητής), Ιώβη Φραγκάτου (Χρησμολόγος), Ταξιάρχης Χάνος (Πεισθέταιρος)
Χορός των πουλιών: Ελευθερία Αγγελίτσα, Λίλα Βλαχοπούλου, Ιωάννα Δεμερτζίδου, Δημήτρης Διακοσάββας, Αριστοτέλης Ζαχαράκης, Χριστίνα Ζαχάρωφ, Στεφανία Ζώρα, Ήριννα Κεραμίδα, Μαριάννα Κιμούλη, Γιώργος Κολοβός, Αναστασία-Ραφαέλα Κονίδη, Μάρα Μαλγαρινού, Τατιάνα Μελίδου, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Κλειώ-Δανάη Οθωναίου, Βασίλης Παπαδόπουλος, Γρηγόρης Παπαδόπουλος, Θανάσης Ραφτόπουλος, Θανάσης Ρέστας, Περικλής Σιούντας, Κατερίνα Σισσίνι, Βασίλης Σπυρόπουλος, Γιάννης Τσεμπερλίδης, Ιώβη Φραγκάτου
Πρεμιέρα: Θεσσαλονίκη, Θέατρο Δάσους
22, 23, 24 Ιουλίου 2020
Επίδαυρος, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου 2020)
Παρασκευή 7, Σάββατο 8 & Κυριακή 9 Αυγούστου 2020
• «Γκόλφω» του Σπύρου Περεσιάδη
Η «Γκόλφω», το γνωστό έργο του Σπύρου Περεσιάδη αποτελεί τη δεύτερη καλοκαιρινή παραγωγή του ΚΘΒΕ. Η παράσταση που θα παρουσιαστεί σε σκηνοθεσία- δραματουργική επεξεργασία Χρήστου Παπαδημητρίου, θα ξεκινήσει στις 17 Ιουλίου 2020, στον αύλειο χώρο της Μονής Λαζαριστών, ενώ στη συνέχεια θα παρουσιαστεί σε επιλεγμένους χώρους.
Μια παράσταση που αφηγείται την ιστορία της Γκόλφως με σύγχρονο τρόπο στο θεατή, ελπίζοντας ότι κι αυτός με τη σειρά του θα την κρατήσει για καιρό μέσα του ως αναμνηστικό «εγκόλπιο». Αυτό άλλωστε σημαίνει η Γκόλφω, φυλαχτό στο μέρος της καρδιάς!
Λίγα λόγια για το έργο
Τον Τάσο να τον αγαπάς, όπως τον αγαπούσα,
κι αν δεν μπορείς, δεν δύνασαι, δεν φτάνει η καρδιά σου,
σχίσε τα στήθη μου αυτά, πάρε την εδική μου.
Η αγάπη είναι «δενδρί βαθύρριζο» μέσα στην καρδιά της Γκόλφως, που όρκοι και γλυκόλογα το έτρεφαν για χρόνια. Μα όταν οι άνθρωποι μάθανε το μυστικό της, η ζήλια και η εκδίκηση βάλθηκαν να το πνίξουν.
Είναι η Γκόλφω μια ακόμη ιστορία έρωτα και προδοσίας ή μια διαχρονική αλήθεια που μαρτυρά ότι το τέλος της αγάπης σημαίνει θάνατο; Σε ένα ορεινό χωριό της ελληνικής υπαίθρου ξεκινά ένα βουκολικό παραμύθι, ένα «δράμα ειδυλλιακόν», μια ιστορία έρωτα, λαχτάρας για ζωή, για μοιρασιά, για ένωση. Η πλοκή του ξεδιπλώνεται με σύμμαχο τη φύση και ακροβατεί ανάμεσα σε ευχές και σε κατάρες, σε υποσχέσεις και προδοσίες, σε αποφάσεις της καρδιάς και σε άλλες πιο «μυαλωμένες».
Ο Σπυρίδων Περεσιάδης έγραψε τη Γκόλφω το 1893. Το έργο έκανε μεγάλη επιτυχία και βρισκόταν σταθερά «στις αποσκευές» των περιοδευόντων θιάσων στην ελληνική επαρχία. Το κείμενο αποτελεί σταθμό στη νεοελληνική δραματουργία και «συναντά» τις εποχές μέσα από τα ανθρώπινα πάθη των ηρώων του. Η ιστορία ενός έρωτα που «τσαλακώνεται» από συμφέροντα και συμβάσεις αλλά που τελικά καταφέρνει να διασώσει το ιδανικό του, μας επιστρέφει σε μια κοινωνία όπου το συναίσθημα μοιάζει τόσο ανόθευτο, αγνό και ακατέργαστο, που φαντάζει μακρινό και ταυτόχρονα σαγηνευτικό μέσα στην αποξένωση της σύγχρονης εποχής. Τα στοιχεία της Φύσης που εναρμονίζονται με τα συναισθήματα των ηρώων, τα «κρυσταλλωμένα» δάκρυα της Γκόλφως που γεμίζουν με χαλάζι τη σκηνή, οι μελοδραματικές πινελιές που ερεθίζουν τα πάθη, όλα αυτά μαζί, καταφέρνουν κάθε φορά να παρασύρουν το κοινό σε ένα δυνατό ταξίδι –σε μια διαδρομή από τον έρωτα στον θάνατο και πάλι προς τη ζωή.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Συγγραφέας: Σπυρίδων Περεσιάδης
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία: Χρήστος Παπαδημητρίου
Σκηνικά- Κοστούμια: Μαρία Καβαλιώτη
Μουσική: Άλκης Κανίδης
Στίχοι: Χρήστος Παπαδημητρίου
Κίνηση: Θάνος Φερετζέλης
Φωνητική διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου
Φωτιστικός σχεδιασμός: Δήμητρα Αλουτζανίδου
Βοηθός σκηνοθέτη, σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Τατιάνα Νικολαΐδου
Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Marleen Verschuuren
Μουσικός επί σκηνής: Μανώλης Σταματιάδης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δάφνη Λαμπρόγιαννη, Δημήτρης Μορφακίδης, Χρήστος Παπαδημητρίου, Χρύσα Τουμανίδου, Θάνος Φερετζέλης
Πρεμιέρα: Παρασκευή 17 Ιουλίου 2020, Μονή Λαζαριστών (Αύλειος χώρος)
Κολοκοτρώνη 21, Σταυρούπολη, Θεσσαλονίκη
• «Τρωάδες» του Ευριπίδη
Το ΚΘΒΕ θα παρουσιάσει τις «Τρωάδες» του Ευριπίδη, σε συμπαραγωγή με το Κέντρο Πολιτισμού Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ ΒΕΡΟΙΑΣ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου. Στο ρόλο της Εκάβης η Γιώτα Φέστα.
Με φόντο την κατεστραμμένη Τροία, οι γυναίκες Τρωαδίτισσες αναμένοντας την ανακοίνωση της τύχης τους, θρηνούν για την άλωση της πόλης. Ανάμεσά τους, παραδομένη στη μοίρα της, η γριά Εκάβη σέρνει το εξασθενημένο σώμα της, σηκώνοντας στις γέρικες πλάτες τα βάρη μιας ζωής από το ένδοξο παρελθόν στο τραγικό παρόν. Μέχρι το τέλος του έργου η μια συμφορά διαδέχεται την άλλη, με αποκορύφωμα τον θάνατο του εγγονού της, του Αστυάνακτα -τη μοναδική ελπίδα για την μελλοντική αναβίωση της Τροίας- τον οποίο οι Έλληνες αποφάσισαν να γκρεμίσουν από τα τείχη της πόλης. Οι δυνάμεις της καταστροφής μοιάζουν πλέον ανεξέλεγκτες, σχεδόν θεϊκές. Ακόμα και οι θεοί που έδειξαν εύνοια στους Έλληνες, στη θέα των ανόσιων πράξεων, αλλάζουν τη στάση τους και προοικονομούν την τραγική έκβαση που θα έχει η επιστροφή των πολεμιστών στις πατρίδες τους. Αλλά στο έργο αυτό, η εκδίκηση δεν είναι ικανή να απαλύνει τα δεινά των ηττημένων.
Μέσα από τις έντονες αντιθέσεις των αφηγήσεων των περασμένων μεγαλείων και του παροντικού πένθους, ο Ευριπίδης ξεδιπλώνει την πλοκή σε μια σταδιακή πορεία προς την απόλυτη οδύνη. Ταυτόχρονα, ασκεί κριτική στους συγχρόνους του για την άγρια επίθεση των Αθηναίων στη Μήλο, αναδεικνύει τα επιχειρήματα των «βαρβάρων» αντιστρέφοντας ευρηματικά τον χαρακτηρισμό, και επιδιώκει τον αναστοχασμό πάνω στην Αθηναϊκή ασυδοσία. Οι Τρωάδες, το μόνο διασωθέν έργο της Ευριπίδειας τριλογίας, που παρουσιάστηκε το 415 π.Χ. στα Μεγάλα Διονύσια, αποτελούν ένα θρήνο για όσους βρίσκονται στο έλεος των κατακτητών και μια κραυγή ανθρωπισμού απέναντι στα θύματα του κάθε πολέμου. Στο έργο αυτό ο άνθρωπος, ανάμεσα σε ανθρώπους αλλά και πολύ μακριά από αυτούς, στέκεται ολομόναχος απέναντι στο τραγικό, προσπαθώντας να βρει καινούργιο τρόπο να επιβιώσει μέσα στην αδυσώπητη μοίρα του.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
«ΤΡΩΑΔΕΣ» ΤΟΥ ΕΥΡΙΠΙΔΗ
Μετάφραση: Γιάννης Τσαρούχης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
Σκηνικά: Θανάσης Κολαλάς
Κοστούμια: Σοφία Παπαδοπούλου
Μουσική: Μάνος Μυλωνάκης
Κινησιολογία: Τάσος Παπαδόπουλος
Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Βαγγέλης Σκυλίτσης, Μαρία Νεφέλη Παρασκευοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Δημήτρης Γεωργόπουλος
Φωτογράφιση: Τάσος Θώμογλου
Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Χρήστος Διαμαντούδης (Ποσειδών), Ελένη Θυμιοπούλου (Αθηνά), Μαρία Καραμήτρη (Κασσάνδρα), Νικόλας Μαραγκόπουλος (Μενέλαος), Νίκος Μήλιας (Στρατιώτης), Γιολάντα Μπαλαούρα (Ελένη), Ιωάννα Παγιατάκη (Ανδρομάχη), Χρίστος Στυλιανού (Ταλθύβιος), Βασίλης Τρυφουλτσάνης (Στρατιώτης), Γιώτα Φέστα (Εκάβη)
Γυναίκες της Τροίας: Μαριάννα Αβραμάκη, Νεφέλη Ανθοπούλου, Σταυρούλα Αραμπατζόγλου, Μομώ Βλάχου, Χρύσα Ζαφειριάδου, Ελένη Θυμιοπούλου, Μαρία Καραμήτρη, Άννα Κυριακίδου, Ιωάννα Παγιατάκη, Εύη Σαρμή, Ελευθερία Τέτουλα.
