Υποδεχόμαστε το Φεβρουάριο του 2021 με πρωτοποριακό project της ΕΠΙΜΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ το οποίο πρότεινε και επιμελείται η καλλιτέχνις Χρύσα Μπαρζόκα.
Στο πρότζεκτ γνωστοί καλλιτέχνες απ’ όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό θα εκθέτουν με έργα στραμμένα προς την κρυστάλλινη βιτρίνα έτσι ώστε οι θεατές να μπορούν να θαυμάσουν δημιουργίες από τον εξωτερικό αύλειο χώρο – στο κλίμα της εποχής… Η έκθεση θα βρίσκεται εκεί όλο τον Φεβρουαριο επιμένοντας να συγκεντρώνει την προσοχή και την συναισθηματική φόρτιση του θεατή.
Συμμετέχετε κι εσείς σε αυτό το project. Ποιο συναίσθημα πιστεύετε πως επικρατεί στον επισκέπτη αντικρίζοντας το δικο σας έργο; Πιστεύω ότι ως ένα βαθμό ο επισκέπτης ταυτίζεται με το έργο μου, καθώς αναπαριστά ένα ζευγάρι που βιώνει την εμπειρία της πανδημίας και την εφαρμογή μέτρων προστασίας όπως οι μάσκες κλπ.
Τι συμβολίζει για εσάς η συμμετοχή σας, στο γυάλινο περίπτερο, στη Νέα παραλία; Συμβολίζει σίγουρα ακόμα μια πρωτόγνωρη συνθήκη που ζούμε οι άνθρωποι ως κοινωνικά όντα και μιλώ για την κοινωνική αποστασιοποίηση, με το γυάλινο περίπτερο να δηλώνει “βλέπετε αλλά μην αγγίζετε”. Παράλληλα όμως συμβολίζει και την επιμονή, την εφευρετικότητα και την προσαρμοστίκοτητα του άνθρώπου στο να συνεχίζει να βρίσκει τρόπους έκφρασης και δημιουργίας.
Πώς νομίζετε ότι μπορεί να επιδρά στους θεατές αυτή η πρωτοβουλία τη δεδομένη εποχή; Θέλω να πιστεύω και εύχομαι να επιδρά θετικά και ενθαρρυντικά στους θεατές και, τα μηνύματα που θα λαμβάνουν από αυτή την πρωτοβουλία να είναι αυτά της αισιοδοξίας και της ελπίδας!
Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΤΕΧΝΗ μπορεί να προτείνει εναλλακτικό τρόπο αντιμετώπισης μίας επερχόμενης δυστοπίας; Υπάρχει ανάγκη για νέες καλλιτεχνικές δράσεις και πρακτικές την εποχή του ιού; Tα projects της Επίμονης Τέχνης είναι χωρίς αμφιβολία ένας φάρος ελπίδας για όλους τους καλλιτέχνες που έχουν ανάγκη να συνεχίζουν να εκφράζονται παρ’ όλες τις περιοριστικές συνθήκες που βιώνουμε λόγω του ιού. Είναι σίγουρα ένα πρότυπο, ένας πρωτοπόρος που δείχνει το δρόμο και σε άλλους καλλιτέχνες και ομάδες ανά την Ελλάδα και τον κόσμο, ώστε να εμπνευστούν και να δημιουργήσουν παρόμοιες καλλιτεχνικές δράσεις που θεωρώ ότι είναι ζωτικής σημασίας να γεννηθούν αυτή την εποχή.
Η Θεσσαλονίκη στο πέρασμα των χρόνων νοιώθετε οτι αγκαλιάζει τους καλλιτεχνες; Νιώθω ότι σίγουρα δεν τους παραμελεί και ότι αγωνίζεται όπως μπορεί, δημιουργώντας συνθήκες και προυποθέσεις ώστε εμείς οι καλλιτέχνες να συνεχίζουμε να εκφραζόμαστε, να δημιουργούμε και να αλληλεπιδρούμε, προσφέροντας πολύτιμες ακτίνες φωτός και αγάπης στον πολιτισμό και την Ελληνική κουλτούρα.
Καλλιόπη Κώνστα
calliopespowertexart.com
